Weekoverzicht W37

Deh!

De week begon wat heftig, maar al bij al blik ik terug op een fijne week! Niet teveel stress op het werk en vooral tijd gemaakt voor leuke dingen. Het begin was vooral zwaar omdat voor mij alles wat in het teken stond van het delen van de trauma-blog. Dat was best een belangrijk momentje. Maar anders dan anders heb ik dat deze keer goed kunnen laten passeren.

Maandag voelde ik me best moe in de ochtend, en dat vermoeid gevoel heeft me wat in de greep gehouden die dag. Op het werk heb ik gedaan wat ik kon, maar ‘s avonds was ik echt helemaal leeggezogen. Een gezellig luie zetelavond dus met een vrouw die er hetzelfde van dacht!

No description available.
Ik denk trouwens dat ik toen alleen was op het werk, dus at ik gewoon aan m’n bureau!

Dinsdagochtend stond dus m’n trauma-blog gepland! Ellen vroeg het nog die avond, maar achteraf is er toch een last van de schouders gevallen. Sindsdien voel ik me terug wat beter in m’n vel ook, I found closure. Dat de werkdag ook niet teveel verrassingen in petto had hielp dus wel. ‘s Avonds heb ik niet te gek meer gedaan en sorteerde ik m’n kaarten verder. Een never ending job als je dat op de goede manier wilt doen!

No description available.
CHECK DIE COOLE PYJAMABROEK. Ik moest er eerst niks van hebben, maar toen Ellen die cadeau deed wist die gewoon dat ik die ooit leuk zou vinden.

Woensdag was het even ambetant met het rondrijden. ‘s Morgens zette ik Ellen af op haar werk om dan een uurtje op het bureau te zijn, en dan weer te vertrekken voor het jaarlijks onderhoud van onze auto. Geen gekke dingen vastgesteld gelukkig! Maar onze auto is dan ook nog een vrij nieuwe (bouwjaar 2019), het zou ook maar erg zijn. Opnieuw een rustige werkdag voor de rest (ey, mag het?) en ‘s avonds slaagde ik er eindelijk in om al m’n kaarten gesorteerd te hebben, hoera!

No description available.
Ook nog even een online meeting gehad waar ik mij kon afzonderen op onze coolste meeting room van heel het gebouw. Wat een uitzicht!

En ja, Brugge speelde nog tegen PSG. Ik wist niet goed wat te verwachten, maar ik was legit onder de indruk van die match! Brugge (en vooral Vanaken) was sterk die avond. Mag gezegd worden, het was een Belgische avond in Europa om trots op te zijn!

Donderdag vond ik Genk bv. al een pak minder goed spelen. Ok, Europa League, moeilijkere wedstrijden dan in onze eigen pintjesliga. Maar als we echt echt wouden, dan hadden we die Oostenrijkers (Rapid Wien) met huid en haar opgegeten. De kwaliteit die we voor de dag brachten was maar zo-zo. Nuja goed, het kan ook niet altijd champagnevoetbal zijn hé. We scoorden trouwens in de 92ste minuut nog de winning goal! Geen reden dus om negatief te doen, ik zwaar aan’t feesten in de zetel.

Hoor ik u daar ook vragen wie scoorde? PAUL, EBERE, ONUACHU! 50 goals in 79 matchen. Estenbleef.

Werk was trouwens best chill. Op een kleine meeting in de ochtend na (vergaderen om 9u, waarom doe ik dat eigenlijk) niet te gek gedaan. ‘s Middags zijn we wel nog even leuk gaan wandelen in’t stadspark. Maar voor de rest.., het kopke stond ook meer gericht naar de voetbal dan wat anders.

No description available.
Tijdens de wandeling vond ik ook dat het tijd was voor een mooie inspirerende foto van mijn voeten op de stenen. Roept die foto nu niks op bij u? Niet erg, bij mij ook niet. Maar ik heb wel coole schoenen vind ik.

Ik kreeg wel nog het heuglijke nieuws dat ik binnenkort een contract van onbepaalde duur krijg! Hoera! Ik voelde me effe vies machien dat ik dat gewoon kreeg zonder dat ik erachter vroeg. Maar blijkbaar stond dat gewoon in m’n vacature van toen dat ik dat automatisch zou krijgen na twee jaar (typisch natuurlijk dat ik uit de lucht val met zo’n nieuws). Het machinaal gevoel verminderde dus maar ach ja, leuk toch! Nu was het altijd met jaarcontracten, dus dat verhelpt wel wat zorgen. Al heb ik mij eigenlijk nooit echt zorgen gemaakt, buiten het op tijd getekend krijgen van zo’n jaarcontract want wie weet wat voor problemen daar anders uitkomen.

Vrijdag werkte ik nog wat rustig dingen af in de voormiddag en ging ik in de vroege namiddag al snel de baan op voor een podcastinterview. Gezellig op de koffie, een fijn babbeltje geslagen, ‘t is echt fijn om op die manier te kunnen werken. En hoe die kon spelen op zijn cello jong, zot!

Na dat interview rustte ik thuis nog wat uit om dan ‘s avonds een BBQ te doen vanuit het huisvandeMens. Goed eten, goed weer, leuke babbels, gezellige mensen, helemaal top! ‘s Avonds wandelde ik nog met een collega-vrijwilliger mee naar huis, dat gaf ook weer de ruimte voor een diepgaande babbel. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik merk dat ik alsmaar beter word in het openstellen van mezelf. We’re getting there.

Zaterdag was Ellen al vroeg weg om (vrijwillig) te gaan helpen op haar werk tot de middag. Ik was mee wakker geworden, maar bleef nog even liggen om “slaap in te halen”. Half 11 was ik wakker! ‘t Is echt een eeuwigheid geleden dat ik nog zo lang bleef liggen! Heerlijk! Ik werd wel nog even gebeld terwijl ik nog in bed lag (EN WE TIEN MINUTEN LATER HADDEN AFGESPROKEN OM TE BELLEN) maar ach ja, van sommige mensen kan ik dat verdragen.

Ik stond op, liep op m’n sloffen naar de bakker, pakte me mee wat ik lekker vond om thuis dan een semi ontbijt / semi lunch te doen. En daarna gewoon urenlang online Pokémon TCG decks te testen. M’n huidig deck wat gefinetuned en daarnaast een nieuwe archetype een kans gegeven. Bolt goed, maar ik moet het nog in de vingers krijgen.

No description available.
Ik heb ook al vaak gedacht: waarom heeft een mens eigenlijk een tablet nodig? Pokémon TCG Online beantwoordde mij die vraag.

‘s Avonds reden we dan weer naar Ellen haar ouders, waar we ook even een ambetant (maar misschien nodig) gesprek deden over die trauma-blog van deze week. In gesprek vind ik dat nog steeds moeilijk soms, maar ach ja. Part of the process. Ik spoelde alles door met een paar dartmatchkes, al kreeg ik tien keer achtereen op m’n doos. Maar het was wel plezant!

Zondag waren we dan samen vroeg uit de veren zodat ik nog eens kon gaan voetballen. Dat was vrij last-minute beslist (lees: zaterdag), omdat we er moeilijk uitgeraakten met vervoer thuis. Ik speelde in totaal een 50-60tal minuten mee en het lukte me allemaal toch weer beter dan de vorige keer! Alleen heb ik mijn dikke teen serieus bezeerd, die ziet er niet zo goed uit op’t moment. Het is afwachten of daar niets ernstigs mee aan de hand is, want ik heb nog al eens drie dagen lang met een gebroken teen rondgelopen. Toen die helemaal blauw kleurde, was het wel duidelijk! Al heb ik nu vooral pijn rond de nagel dus alles oké nog I guess.

We verloren trouwens met 1-3! No hard feelings though, we hebben onze kop er goed voorgelegd.

Eens thuis maakte ik me klaar voor de derbymatch van Genk tegen Sint-Truiden (nog meer voetbal)! Zij wisten het beter te doen uiteindelijk: 1-2 winst na 1-0 achterstand. Geloof me, ik heb weer hard kabaal gemaakt toen (jawel) Onuachu de winning goal maakte in het slotkwartier! Ellen schoot ervan wakker (tja, het is haar probleem als ze beslist te slapen wanneer ik voetbal kijk… Not a good idea, I tell you).

No description available.

Enkele leuke, random momentjes

Een collega die echt een dijk van een aanzet tot een presentatie had gedaan. Storytelling stond centraal, ik ben daar echt jaloers op en wou dat ik dat ook zo goed kon. Ik vond het echt mooi gedaan, het was een beetje een inspiratiemomentje. Ik heb nu wel twee opleidingsdagen opstaan voor storytelling in m’n presentaties binnenkort. Ik kijk er al naar uit!

Mensen die de tijd namen om iets uitgebreids te komen zeggen over m’n trauma-blog. Alweer uit allerhande hoeken waar ik het niet altijd van verwacht… Heel erg dankbaar daarvoor!

Onze trouwfotograaf die ons ineens een bericht doet dat ze heeft gedroomd over een babyaankondiging van ons. Haha! (Was het maar 😫)

Bij de garage begon mijn gsm te flippen met Android Auto omdat ze dus met de auto bezig waren. Ik had ze eigenlijk eens goed kunnen beetnemen! Heb het toch maar niet gedaan, en ik weet niet goed of ik daar nu spijt van heb of niet!

Nog bij de garage hadden ze gratis Wi-Fi, password-protected helaas terwijl de code nergens terug te vinden was (en niemand die aan de balie stond natuurlijk). Op goed geluk gaf ik de naam van de zaak in en tada! Ik zat erop! Lekker veilig hoor jongens! Of bestaat het wachtwoord enkel voor jullie netwerk fancy-pancy veilig te doen lijken voor bezoekers?

Een donkergrijze lucht zien aankomen op het werk en u zorgen beginnen maken dat ge straks met de fiets erdoor moet. Maar ey wach eens, IK BEN MET DE AUTO! HALLELUJAH!

Twee keer vermeld worden in Fieke haar linkjesliefde blogpost! Het is dus blijkbaar ook niet alleen mijn ervaring dat ik de enige man ben in bloggerswereld.

Op facebook een herinnering zien dat ik al twee jaar werk op Hogeschool PXL. Vorig jaar deed ik een hele terugblik op alles wat ik toen in een jaar tijd van leuke dingen mocht doen, dus deed ik dat dit jaar opnieuw. Ik zeg het u: zalig om zo terug te blikken!

Uitgenodigd worden voor een eerste spreeksessie over kwetsbaarheid!!!! AH IK VIND DIT NU AL SPANNEND! Geen idee hoe het eruit gaat zien, maar het is alleszins via het vrijwilligerswerk. Maakt allemaal ook niet uit, het is een eerste en heel belangrijke stap voor mij. Mooie tijden in’t verschiet, ik heb er al helemaal zin in! 10 oktober 🙏 Ik zal m’n 20 seconden stopwatch ook weer mogen meenemen.

2 man uitkappen in één actie op de voetbal. Ha, blije ik dan hoor! Er viel alleen geen goal uit.. Jammer!

Muziek uitwisselen met Ellen nu ze ook Spotify heeft. En dan via friend-activity haar naar Feeder zien luisteren. Jaaaa, makes me proud!

Aanrader van de week

Nope, deze week is er me niet echt iets bijgebleven dat hier op zijn plaats is. Ik zie wel dat we de laatste dagen van mooi weer gaan hebben, dus ik zal het daarbij houden. Haal die zonnebril uit nu het nog kan! En geniet ervan!

22 reacties op “Weekoverzicht W37

  1. Ah veelzijdige week dus zo te lezen. Je blog gemist door meer offline te zijn deze dagen, dus ik ga hem eens terug lezen… Ben erg benieuwd en vind het NU al tof dat je zoiets weer deelt. Hulde.

  2. Wat fijn dat er zo’n last van je schouders is gevallen met het publiceren van die traumablog! Enne: ook van harte proficiat met je vaste contract. Ondanks dat het standaard was, voelt het toch even fijn, lijkt me.

  3. Haha, ik kreeg ooit ook een geruite pyjamabroek van mijn schoonouders, maar ‘t zijn toch wel de gezelligste hé!
    Proficiat met het vast contract, maar ook proficiat met de spreeksessie over kwetsbaarheid :-). Goed bezig!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.