Deh!
Zo is de eerste verlofweek voorbij gevlogen! Het was er zuiver eentje van “niets moet, alles mag”. We hadden weinig dingen gepland en hebben het gewoon gepakt gelijk het kwam! Op alweer een tornooitje na dan natuurlijk. 🥳🥳
Maandag hadden we een nieuwe afspraak bij de vroedvrouw. Nu we in de laatste sprint zitten worden we nl. wekelijks opgevolgd. En eigenlijk zijn dat elke keer gewone babbels over vanalles en nog wat. Hoe het gaat, hoe het werk is afgesloten bv., hoe we onze tijd voorbij krijgen en hoe we dat in de komende dagen nog trachten te doen. Als het dan nog eens gezellig is ook zijt ge snel een uur kwijt! Maar wel de moeite natuurlijk, want ge wordt altijd echt gerustgesteld, en af en toe worden er toch fijne tips bij gegeven over de dingen die ge best niet doet en best wel voor een zo vlot mogelijke zwangerschap.
We koppelden het bezoekje aan de vroedvrouwenpraktijk ook nog aan een aantal winkelbezoekjes. We stopten o.a. in de Decathlon waar ik eindelijk m’n eigen padelracket kocht (ik leende er altijd uit van een collega) en gingen inkopen doen. Voor de rest… Niet te veel speciaals! Ik heb vooral nog verder getest met wat deck-ideetjes voor de TCG.
Dinsdag stond er ook nog iets concreets gepland. Zoals elke week gingen we weer padellen met de collega’s! EN IK ZWEER, IK HEB HET COOLSTE PUNT OOIT GEMAAKT. Een slice vanuit de rechterhoek tot net achter het net aan de linkerkant, om de bal dan over het net terug te doen stuiteren. Dju, dat hadden we echt moeten filmen! Ik ben wel aan’t denken om de volgende keer m’n GoPro eens mee te nemen en die vast te klikken op m’n harnas die ik nog van de Balireis heb. Om dan natuurlijk zelf zwaar te falen de volgende keer, want zo gaat dat als ge denkt dat ge coole beelden gaat maken.
Daarnaast kwam dinsdag ook nog het badje aan voor de thuisbevalling! Vorige week bleek dat we dat perfect in de living konden zetten, maar werd toch aangeraden om het zeker eens uit te testen. Zo gezegd zo gedaan dus. Ondanks mijn impulsen om er als een kip zonder kop aan te beginnen heb ik mij toch maar aan de handleiding gezet en alle stappen nauwgezet opgevolgd.
Great succes!
Eigenlijk ging dat allemaal zonder problemen. Je kan de bodem opblazen zodat je een zachte ondergrond hebt, het kussentje apart opblazen waar je op kan zitten, en dan hebben ze een hele set van aansluitingen erbij geleverd voor de kraan! Een darm zit er ook bij, zodat je rechtstreeks van de kraan het bad kan vullen met warm water.
Nu nog hopen dat papa genoeg tijd krijgt van Ellen en de baby om dit allemaal op te zetten als’t zover is!
Voor de rest werkte ik buiten nog wat in de voortuin en gamede ik ‘s avonds nog met een collega! Rocket League, ik ben weer serieus in m’n element aan’t geraken. 🥳
Woensdag was best lui, het weer was ook niet zo fantastisch. Ik had nochtans in m’n hoofd om het gras te maaien, maar gezien het op heel willekeurige momenten begon te druppelen heb ik de grasmaaier niet echt uitgehaald. Ik hield het dus maar op wat snoeiwerk. Na een uur was ik weer binnen denk ik!
Met al dat grijs weer hebben we er een fijn TV dagje van gemaakt. Op Disney+ is er nu op elke woensdag een nieuwe aflevering van Secret Invasion (Marvel), dus keken we die fijn in de namiddag. Tegen dat het tijd was voor het avondeten haalde ik zoals elke woensdag ook nog eens frietjes uit, en keken we naar Interstellar! Eigenlijk besloten we dat om te kijken nadat we ‘s morgens een reel op Instagram zagen voorbijkomen over de main theme van Interstellar. Serieus gebrainwasht dus! Maar wel nog steeds één van m’n favoriete films. In geen enkel moment in die 3 uren verlies ik mijn interesse! ‘t Is ook zo’n film waar ge soms serieus van begint na te denken. Tijd dat voor ons relatief wordt, het buigen van ruimtetijd. Ik zou het nog graag meemaken allemaal!
Donderdag had Ellen goesting om nog eens te gaan ontbijten in Hasselt, dus maakten we de impulsieve beslissing om tot Hasselt te rijden en eens te gaan kijken of er nog plaats was in Brunch a Lotte. Een plaats reserveren gaat daar immers niet (gaat blijkbaar ook op minder en minder plaatsen tegenwoordig?), maar we vonden wel nog een fijn plaatsje op één van hun buitentafels. Ik moet zeggen, ik vond in eerste instantie precies m’n goesting niet op de kaart. Alles zag er zowat te kitsch uit naar m’n goesting. Maar toegegeven had dat waarschijnlijk ook met m’n humeur te maken. Zo ‘s morgens opstaan zonder een tas koffie gedronken te hebben.., ik lach er soms mee hoe mensen dat als argument aanhalen voor hun ochtendhumeur, maar ik heb het zelf die dag toch serieus gevoeld hoor!
Na Brunch a Lotte gingen we, voor zover Ellen het kon volhouden, nog enkele winkels binnen. We vonden nog wat goeie soldendealkes voor babykleding, ik ging met lege handen naar buiten in de Cardgameshop (wat echt wel een prestatie is, yay me!) maar we gingen ook al snel weer terug naar de auto nadat het voor Ellen wel goed was geweest. Uitgeput kwamen we thuis aan en skipten we het middageten. In de namiddag voelde ik terug wat motivatie opkomen en werkte ik zeker 4 uur aan een stuk in de voortuin met onkruid weg te doen! Ik heb denk ik de hele straat zien passeren in hun auto. Één buur 4-5 keren zelfs, die op het einde nog een “tot straks hé! 😁” in mijn richting riep, haha! We hebben wel een toffe buurt. Nu weten ze allemaal ook alweer dat er straks een kleine bij komt in de straat. 😁
Vrijdag stond dan weer vooral in het teken van Pokémon! We waren met ons team er nog eens in geslaagd om met ons 5’en bij elkaar te komen om te testen. Gezien ik m’n broer er echt nog eens bij wou hebben spraken we in de voormiddag al af zodat hij er nog bij kon zijn voor hij (weer) moest gaan werken. Werken in de zorg, het neemt toch veel vrijheid af precies als ge dingen wilt plannen.
Het testen was wel leuk. Ik testte een nieuw deckconcept die we online zagen passeren en het was écht de moeite. Het was ook rond één van m’n lievelingspokémon, dus dan kan er ook al niet veel mis mee zijn. Tegen dat het middag was aten we allemaal pizza, om daarna nog door te spelen tot een uur of 4. Supertof!
Zaterdag vond ik het nog eens tijd dat ik bij de kapper passeerde. Ik maakte er een efficiënte rondtocht van: cash geld afhalen onderweg naar de kapper, kapper, tanken voor het tornooi en dan nog effe een stop bij de Aldi omdat er daar een monitorstandaard in reclame was.
Superblij met die standaard trouwens. Ik was die doos onder m’n scherm stilaan beu, want het zag er eigenlijk alleen maar rommelig uit. Nu kan ik fijn m’n toetsenbord onder m’n scherm plaatsen en creëer ik zo toch iets meer ruimte als ik andere dingen wil doen.
Eens we thuis waren deden we nog een aantal belangrijke voorbereidingen die we nu in deze periode van de zwangerschap echt wel moeten nemen. Het klaarmaken van de tas bv.! Alé, in ons geval met de thuisbevalling werd dat het klaarmaken van de wasmand. 😂 We hadden een lijstje meegekregen van de vroedvrouw en konden op een zalfje en olieflesje na alles al fijn verzamelen.
Namiddag speelde ik dan een tornooitje. Deze keer in Westmeerbeek (Hulshout), waar we met een man of 10 vier rondes BO3 speelden. M’n neef was er ook, waar ik helaas ook in de 3de ronde tegen uitkwam door onze gelijke scores toen. Toch altijd spijtig als dat moet gebeuren, en er op die manier altijd één van u twee niet meer in de top standings komt te staan.
Hoewel het voor mij best goed begon met een win in de eerste ronde, was het daarna echt tegengevallen. Ik had het deck mee waar ik vrijdag zo fijn en goed mee had getest, maar die ene win met 3 losses erna is echt niet representatief voor het potentieel ervan. Maar eerlijk gezegd was ik er ook niet echt met m’n hoofd bij die dag… Ellen was vanaf zaterdag 37 weken ver in de zwangerschap, wat medisch gezien een drempelwaarde is voor baby’s die op de wereld mogen komen zonder ziekenhuisbezoek. Ik zat vooral met de stress dat ik op een uur rijden weg was van thuis, en dat ik voorbereid moest zijn op een eventueel telefoontje van Ellen.
Waarom ik dan gegaan was? Iedereen op het tornooi zelf verklaarde mij ook al zot, maar pff, ik heb de laatste dagen en weken echt last van dingen die “op z’n einde” lijken te komen nu dat de baby in aantocht, en heb ik het moeilijk om dat te accepteren. Ook al is het “afgeven van de hobby’s” misschien iets tijdelijks en is de baby natuurlijk het schoonste wat er in de plaats kan komen, ik wou echt nog een laatste keer goed gaan op een tornooitje zodat dat gezond in m’n hoofd kon zitten. Vooral omdat dat vorige week met de 3-3-0 ook niet echt gelukt was. Helaas dit weekend ook niet dus, ik zal het moeten accepteren. 😅 Maar ik denk ook wel dat als de baby er dan echt is, ik al die zorgen van nu in een vingerknip ook alweer vergeten ben. ‘t Is al 3 jaar hé dat ik erop zit te wachten! Blergh corona.
Ik was wel echt salty van m’n slechte prestatie though. Thuis heb ik ook verder gespeeld via de online client PTCG Live, want ik weet dat het deck het kan en dat er iets uit te halen valt. So I did!
Zondag deden we nog wat verder met de voorbereidingen, en maakten we al één van onze auto’s babyklaar! We hebben de Fiat grondig gestofzuigd en hebben het onderstel met de maxi cosi erop vastgeklikt op de achterbank. Wat een zicht haha, ik vraag me soms af of de dingen nog echter kunnen, elke keer ben ik weer even verrast. 😅
Voor de rest hebben we en gaan we niet veel meer uitspoken nu op zondag. ‘s Middags maakte ik wel nog pannenkoeken, en deden we nog wat sorteerwerk van papieren.
Ik ben vooral benieuwd wat ik hier volgende week ga schrijven. Zelfs of ik hier volgende week iets ga schrijven, want wie weet wat de situatie is vandaag een week later. Het gedacht alleen al zet echt alles bij mij op z’n kop. Het gaat nog een bevalling worden hoor, letterlijk en figuurlijk. 😅
Plaats als eerste een reactie