Weekoverzicht W30

Deh!

Nope, nog altijd geen baby. 😅 Ik begin ongeduldiger te worden met elke dag eigenlijk. De dagen duren ook langer nu in m’n collectief verlof, dus zit ik er meer mee in m’n hoofd. Maar ja, ik zal nog ergens wat geduld moeten verzamelen. Hopelijk vind ik er nog net genoeg om het uit te houden!

Maandag was het wel al even babytijd! We hadden in de voormiddag nl. opnieuw een afspraak bij de vroedvrouw gepland. We maakten kennis met een andere vroedvrouw deze keer die als 2de vroedvrouw zou afkomen voor wanneer Ellen bevalt. Ze hebben ook altijd gezegd dat ze met 2 zouden afkomen: één iemand die zich meer met Ellen zelf zou bezig houden en één iemand vooral om de baby te verwelkomen. En als ze dan met 2 in uw huis zijn is het wel tof natuurlijk als ge ze al eens van tevoren gezien hebt.

Na het bezoekje reden we nog door naar IKEA in Hasselt. Daar haalden we een laken voor het bed met een speciale bovenlaag dat geen water doorlaat. Want met een zwangere vrouw weet ge nooit! Daarnaast haalden we ons ook kleine bakjes om eens wat meer structuur te brengen in onze rommelschuif. Dezelfde rommel zit er nog steeds in, maar nu veel ordelijker!

Voor de rest hadden we niet veel gedaan. Ik speelde nog wat TCG en we keken nog naar Sweet Tooth op Netflix.

Dinsdag moesten we dan naar de kinesist. Nu met de zwangerschap hebben we een aantal gratis sessies (ofja, door de CM-terugbetaalde-sessies) dus dan maken we daar optimaal gebruik van. Ellen was al eens geweest, maar deze keer mocht ik er eens bij zijn om samen wat houdingen te leren die het voor Ellen wat makkelijker moeten maken als ze in arbeid is. Uiteindelijk gaat het voor mij vooral om ondersteunen en rugmassages geven. En samen slowen! Dat helpt blijkbaar ook voor de pijn.

Lang heeft dat allemaal niet geduurd dus waren we ook best op tijd thuis. Ik had nl. met m’n neef nog eens afgesproken om online wat decks te testen tegen elkaar. Deze keer nog eens via de camera, want ge kunt dat wel over TCG Live (het PC-programma van het spel) doen maar ik vind het veel toffer als ge nog wat kunt babbelen met elkaar tussendoor. En daarbij kunt ge ook met uw fysieke kaarten spelen: dat geeft veel meer voldoening!

‘s Avonds begon dan weer wat al even heeft stilgelegen: de voetbal! Nog geen competitievoetbal dinsdag, want Genk speelde in Genève een kwalificatiematch voor de Champions League tegen Servette FC. Gezien we nu geen TV-abonnement meer hebben bij Telenet en de match nu toevallig ineens moest uitgezonden worden op één van hun exclusieve kanalen 🤪, had ik bij m’n ouders afgesproken om daar de match te zien. Ellen bleef thuis, zij was nog wat moe na een lastige nacht de dag voordien. Ik heb m’n gsm dus nog eens goed in de gaten gehouden! Maar ik kon me toch nog goed concentreren op het supporteren 💙⚪️. 1-1 werd het, zeker geen slecht resultaat nu we volgende week ze thuis mogen ontvangen.

Woensdag was het dan nog eens tijd om te padellen met de collega’s! Deze keer nam ik m’n GoPro mee om wat beelden te schieten. Ik filmde met de GoPro bevestigd op een harnas op m’n borst, maar uiteindelijk vond ik de beelden toch niet echt bruikbaar om er iets leuks mee te doen. Maar het was wel weer supertof. We doen het natuurlijk voor de fun, maar ik kan het nooit laten om het competitief beest in mij uit te halen. Soms vraag ik mij af of ze m’n gebrul nog niet beu zijn. 😅

Na de padel stond er in de namiddag een bezoekje aan de bompa in Lanaken op het programma. Hij verblijft nu al een paar weken in een revalidatiecentrum na een pijnlijke val. Maar hij doet het wel heel goed! Die man blijft gewoon zichzelf met dezelfde verhalen en dezelfde grapjes tussendoor. Mentaal ijzersterk en fysiek toch ook wel want ik weet niet hoeveel tachtigers er 5 weken na een gebroken heup al met de wandelstok vlot op en af kunnen wandelen! Gezien hij zo goed aan het herstellen is mag hij volgende week al weer naar huis. Anderhalve maand vroeger dan verwacht, suuupercool!

Ahja! Donderdag kreeg ik ook een supertof kaartje in de brievenbus. Ik zag dat het van Nederland kwam maar had eerst helemaal geen idee wat het kon zijn. Maar eens ik het opendeed en de naam Rosalinde zag staan werd het mij snel duidelijk. Het was een bedankje voor een interview dat ik met haar deed! Ze had me nl. gevraagd voor een gesprek voor haar blog omdat ze geïnteresseerd was in mijn burn-out en de trauma die aan de basis lag. Ik vond het een heel tof gesprek toen, kon er open over vertellen waardoor het ook een heel mooi artikel is geworden. Het staat trouwens online op burnoutblog.nl! Het kaartje vond ik dan ook echt superlief, ik was echt gecharmeerd erdoor!

Donderdag hebben we ook niet echt stilgezeten. In de voormiddag kwam een vervangende poetsvrouw langs omdat die van ons ziek was, dus probeerde ik mij wat uit de voeten te maken door buiten in de tuin te werken en wat rommel naar het containerpark te brengen. Ik was wel wat te vroeg klaar, want ze was nog steeds bezig beneden toen ik weer binnen was. Ellen zat aan mijn bureau, dus wist ik even helemaal niet meer waar ik mij moest begeven. Overal zou ik in de weg zitten! Toen bedacht ik me dat we nog een schommelstoel hebben in de babykamer! De ultieme redding. 😂

Namiddag gingen we dan nog even op bezoek bij m’n peter (nonkel) om bij te babbelen, en bezochten we spontaan ook even de schoonouders! Het was ook zonder aankondiging, met als gevolg dat we voor een gesloten deur stonden. 😅 Gelukkig waren ze wel al op de terugweg, dus moesten we niet lang wachten.

Met m’n schoonpapa dart ik trouwens wel eens geregeld. Ik kan het wel ok-ish maar ook niet supergoed. Hij daarentegen is dagelijks aan het gooien waardoor een 8-2 afstraffing zoals donderdag niet zo zeldzaam is! Ik zorgde anders wel voor een zeldzaam moment, WANT IK GOOIDE MIJN ALLEREERSTE 180. 🤩 Ik had het eerst nog niet goed door, maar ze zaten er alle 3 nondedju goed in! Een mooi momentje, vereeuwigd met een foto uiteraard zodat ik het aan alles en iedereen kan laten zien!

Vrijdag stond er dan een verjaardagsfeestje van de opa van Ellen op de planning. We aten gezellig wat partysnacks en een stuk taart en babbelden nog eens fijn bij met alle neven en nichtjes.

Voor de rest is er die dag niet veel gebeurd, dus kon ik nog eens fijn doorspelen met Pokémon en m’n puzzels verder oplossen.

Zaterdag was ook best chill. We stonden op met een mooie blauwe lucht, waardoor ik eindelijk nog eens fatsoenlijk in de tuin kon werken. Ik dacht om gras te maaien, maar ook deze keer heb ik de grasmaaier terug moeten binnenzetten want het begon al snel weer te regenen (yay België). Lang heb ik het buiten niet uitgehouden, waardoor ik me binnen verder bezig hield met puzzels & Pokémon. Ik had ook nog eens opnieuw met m’n neef afgesproken om via de camera tegen elkaar te spelen. Het ging mij ineens veel beter af dan door de week!

‘s Avonds speelde Genk hun eerste competitiematch tegen RWDM. Een promovendus uit Molenbeek waar ik de afkorting ook niet echt van kende. Blijkbaar staar het voor Racing White Daring Molenbeek. Ik blijf het een vreemde naam vinden, ma soit. We wonnen 4-0 en wie weet is het mysterie volgend jaar opgelost en vliegen ze weer naar 2de klasse. 😁 Wat mij betreft zou het al verdiend zijn, want voor wie het nieuws niet gevolgd heeft: afgelopen maandag hadden ze hun coach en hun hele technische staf buitengezwierd omdat ze de visie van de eigenaar (een Amerikaan die denkt dat ’em met geld alles gedaan krijgt) niet volgden. En dat na een hele voorbereiding te hebben gedaan voor dit seizoen en met dezelfde mensen vorig seizoen promotie af te dwingen. Schandalig vind ik het, zo’n mentaliteit hoort niet thuis in eerste klasse.

Vandaag, zondag dan, gingen we nog even in de winkel inkopen doen. We gingen verschillende keren over het boodschappenlijstje, maar zoals altijd blijkt er dan toch nog iets te zijn wat ge zijt vergeten op te schrijven. Siroop voor de pannenkoeken! Maar dan wel denken aan een nieuwe doos bloemsuiker, die we zeker niet in de week al hadden gehaald. 2,5 doosjes bloemsuiker nu dus in de kast en Luikse siroop dat bijna leeg is. Yep!

We vonden wel nog even de tijd om de 2de auto, m’n Nissan, te stofzuigen en te poetsen vanbinnen. Dat hadden we vorige week bij de Fiat ook gedaan zodat we de babystoel konden installeren in een gepoetste auto. Nu is de mijne dus ook uitgerust! Laat de baby dus maar komen… 😅

Want dat begint nu stiekem echt te lang te duren naar m’n goesting. Misschien volgende week? Als er geen weekoverzicht is, of eentje dat later gepost wordt… Dan weet ge wel hoelaat het is! De komende week is dan ook nog eens extra spannend, want nu breken de dagen aan waar we zelf hadden voorspeld dat de baby zou komen. Ik zei altijd dat het 30 of 31 juli zou worden, Ellen pint zich al een paar maanden vast op de volle maan van 1 augustus. Heel benieuwd dus! Time will tell… 🕰