Weekoverzicht W9

Deh.

Ik voel me best uitgeput na deze week. Het is druk geweest op het werk, en dan had ik mijn eigen miserie er nog eens bovenop. Schommelingen gekend dat het niet meer normaal is. Of voor mij toch, ‘t is nog heel wat zoeken in al die emoties die elkaar zo kort opvolgen allemaal. Het voelt dan ook wat vreemd om in geuren en kleuren uit te leggen wat er allemaal gebeurd is deze week, want ik neig precies nogal naar één kant van het verhaal. Maar da’s het leven natuurlijk: ups and downs, leuke momenten, slechte momenten. Dus die schommelingen horen ook thuis in het weekoverzicht.

Boodschappen van algemeen nut

Laat me anders even starten met iets zeer algemeens: deze week heb ik meer dan anders eens gewoon de tijd voor mezelf genomen en wat dingen gedaan die ik gewoon leuk vond. Veel dus met m’n blog bezig geweest, een aantal dingetjes toegevoegd en veranderd. Niet social-media-verslaafden & niet-bloggers kunnen m’n blogs nu bv. volgen via mails. Dat kan via de knop “abonneren” bovenaan! Net zoals in de afgelopen maanden ook wat verder gepruld in mijn over-mij en contactpagina’s. Die hadden ook wel wat overhauls nodig gezien ik, vergeleken met vroeger, nu toch wel blog op een andere manier.

Terug naar de essentie!

Of met andere woorden: de miserie. Want ja, dat was het toch wel deze week. Maandag kreeg ik echt een vieze klop, een mokerslag recht in het gezicht. ‘s Morgens was ik al misselijk van het vooruitkijken en bang hebben wat er allemaal zou gebeuren. Zoals ik al zei in één van m’n vorige blogs had ik mezelf vooral veel druk opgelegd, en the aftermath was wel zwaar. Maar goed, samen met Ellen geprobeerd om de draad terug op te pikken. Gezien de volgende sessie op een woensdag valt en we al langer aan’t zeggen waren om een verlengd weekendje te nemen, besloten we om de donderdag en de vrijdag erna eens wat leuks te plannen. Even gezocht naar een Airbnb die we konden boeken, en het is een leuk woonwagentje geworden (ofja, ze noemen het zelf een roulotte, nog nooit van gehoord). De locatie is iets minder spannend van naam (Zulte) maar we koppelen er een bezoekje aan Gent aan. Tips voor dat bezoek zijn trouwens altijd welkom!

Dinsdag bleef het zowat hetzelfde. Extreme hoogtes, extreme laagtes, veel dubbele gevoelens. Die blog die ik geschreven had heeft m’n wereld wel een beetje op z’n kop gezet. Nooit verwacht hoeveel steun ik daardoor kreeg, uit de meest onverwachte hoeken. Hartverwarmend , het doet mij enorm veel deugd. Moet wel zeggen dat ik al snel terug opmerkte wat voor positieve gevolgen alles had. Ineens kon ik bv. beter pauzes nemen (ondanks het feit dat er nog steeds stemmen zijn die tegenwerken om tóch maar terug aan de slag te gaan). Het was trouwens ook wel even interessant geworden: op het werk werd ik ineens verrast met een informeel kennismakingsgesprek voor een AI4Belgium coalitie. Suuuuperspannend, AI-specialisten uit verschillende hogescholen in Vlaanderen werden in één pot gegooid om meer samenwerkingen mogelijk te maken. Ik vond het superinteressant om eens te horen waar iedereen mee bezig is, en hoe goed ons team eigenlijk op de kaart staat. Ik ben daar wel trots op, we zijn niet slecht bezig. Ik moet misschien ook eens meer uit m’n schelp kruipen, maar dat is nog niet voor nu. Misschien eens eerst stap voor stap alles op een rijtje krijgen.

Schommelingen, schommelingen, en nog eens: schommelingen

Woensdag: nog steeds dezelfde schommelingen die me echt zwaar vallen. Ik had bijna geen meetings opstaan die dag, en dan komt alles toch wat harder binnen. Wat goed is, want ik merk dat ik meer van mezelf wegloop als ik in online vergaderingen zit. Gezond is dat niet, maar gelukkig merk ik het hier nog op.

Donderdag was dat bv. al véél minder. Ik heb letterlijk van ‘s morgens half 9 tot 16u-17u in vergaderingen gezeten (zij het dat het voormiddag een webinar was, maar toch). 0.0 stilgestaan bij mezelf, ik ben niet zo trots op mezelf van hoe ik me die dag heb laten gaan. ‘s Morgens had ik het lastig om op te staan en daar trok ik me wel veel van aan. Het is zo’n typisch voorbeeld van wat er soms aan de hand is: diezelfde harde, veroordelende woorden naar mezelf die zeggen van “nee, sta nu gewoon op en stel u niet aan”. Nog voor de webinar begon ook even een call gehad met een collega waarbij ik had toegegeven dat het moeilijk ging. Hartverwarmend antwoord en steun ook weer.. Deed me weer enorm veel deugd dus kon ik er wel weer even tegenaan, al was de confrontatie toch ook weer even hard. ‘s Avonds was ik echt supermoe, heb ik mij levenloos in de zetel gelegd om daarna erachter te komen dat Genk een bekerwedstrijd speelde. Voor het eerst voelde ik me echt gewoon té moe om zelfs daar nog naar te kijken. Maar goed, dan begint die match, staat ge 2-0 voor in de eerste 10 minuten en dan weet ge ineens weer waar ge die energie vandaan moet halen. Het zorgde ervoor dat m’n Moodflow-app één neutrale record heeft in een donkerrode week, want ‘s avonds was ik echt weer een ander mens. Die match heeft dus veel goedgemaakt.

Ik weet dan weer even niet meer wat er gebeurd is, maar vrijdag weer misselijk opgestaan met een knoop in m’n maag. Er speelden weer veel van die kleine dingen die me naar beneden trokken, het was geen goed begin van de dag. Op het werk druk bezig geweest met een project uit te schrijven, wat superleuk is omdat er een goede dynamiek is met een collega-schrijfster van een ander departement. De werkdag duurde daardoor wel wat langer (18u was het terwijl ik normaal halve dagen werk op vrijdag). ‘s Middags wel de tijd genomen om een goede en leuke wandeling te maken met Jana, vrijwilligerscoach in het huisvandeMens. Echt een goede, openhartige babbel gehad over alle struggles, ook dat heeft veel deugd gedaan. Helaas, ‘s avonds toch weer beseft dat het allemaal té veel was waardoor ik weer even in de put viel.

Weekend, of toch niet?

Zaterdag opnieuw geen zin om op te staan. Er stonden superveel huishoudtaken op het programma en moest bovendien nog wat afwerken van onze projectproposal (om toch maar niet teveel uit te stellen, want anders zou het volgende week wel héél zwaar worden op het werk). Ook dat kon ik niet zo goed plaatsen en voelde overwhelming aan. Ik voelde me eigenlijk rotslecht. Er leek geen verbetering in te komen doorheen de dag. Niet ok, ik ben er niet trots op, maar ik zag geen betere uitwegen meer. Ik heb hard afgezien.

EN TOEN! Toen maakte Ellen spinaziepuree met vis-sticks. Veel te lang geleden dat we dat nog hadden gegeten. Vies goed was het. Daarna de aflevering van Big Brother van vrijdag opgezet om daarna te zien dat Lego Masters weer op tv is! En alle miserie was weer verdwenen (begrijpt ge nu wat ik bedoel met schommelingen?).

Ik wissel dus goede momenten af met slechte, maar ik voel mij iedere keer opnieuw diep vallen waardoor ik zelfs nu, wanneer ik hierop terugkijk, niet echt wil inzien dat het nog wel meeviel. Het voelt ook erg dubbel aan om nu te schrijven over de leuke random dingen deze week. Die waren er wel (ik houd ze gelukkig goed bij door de week), maar ik kan precies nog niet zo goed accepteren dat dat gewoon zo kan gebeuren allemaal. 

Ik ga mij echt eens laten gaan om het nog eens beknopt uit de doeken te doen, ik voel dat m’n hart opent:

Dobberen, spartelen in de golven van de oceaan. Wanhopig op zoek zijn naar een stuk drijfhout die me zogezegd erbovenop kan helpen zonder gevoelsmatig te beseffen dat zwemmen ook een optie is. Af en toe eens schattige dolfijnen tegenkomen, weigeren om in te zien dat het land misschien dichterbij is dan ik zelf denk. Ik heb nog veel te leren.

Deh! Toch wel trots op dat stukje.

Leuke, random dingen deze week

Ma bon, die random dingen waren er dus wel en ik heb goed gelachen, al is het met mezelf!

Maandag was het complimentendag, en we kregen een lief berichtje van onze buurvrouw dat we leuke buren zijn. Maar die stuurt dat dus naar mijn vrouw eh, niet naar mij! Zal wel zijn na al m’n tirades van Genk denk ik dan (want dat komt al eens lacherig ter sprake). Ma bon, ik lach er maar mee natuurlijk (en van m’n tirades trek ik mij echt niks aan by the way).

In een discussie met Ellen maakte ik haar attent van haar Limburgs accent: “gij hebt echt wel een Limburgs accent eh! Ik heb da nie”. Ik zag Ellen vreemd en vragend kijken, waardoor ik ineens besefte hoe bealo ik eigenlijk was. Want ik zei dat in een zwaar Limburgs accent, waardoor ik gewoon zelf keihard in de lach moest schieten.

Vrouwen, ik begrijp jullie frustraties soms. Uit ellende en miserie heb ik tijdens het werk gewoon het resterende van een zak chips opgevreten. F*ck confrontatie dacht ik, ik ben figuurlijk weggelopen toen. Maar m’n weegschaal lacht er niet mee, ik bedenk mij dat ik zo dadelijk na het publiceren van de blog toch nog eens goed ga lopen!

Ellen en ik bellen wel veel voor doodgewone dingen. Als ze bv. terugkomt van de winkel belt ze me zodat ik op tijd buiten ben als zij aankomt (en dus zeker niet alleen met alle zakken moet sleuren). Aan de telefoon begroet ik haar dan op allerhande manieren zoals “Dag vrouw!” of “Vrouwmens!“. Haar lange héééé??? (in een zeer Limburgs accent ;)) aan de telefoon maakt het allemaal wel waard.

Ik ben echt een bealo eh. Woensdagavond zag ik Ellen pasta maken voor de dag erna, heb ik denk ik nog drie keren gezegd van ahja da’s voor morgenmiddag. Donderdagochtend heb ik het denk ik nog eens gezegd, om dan ‘s middags gewoon opnieuw te koekeloeren in de berging voor sandwiches en die op te eten. Om dan ‘s avonds erachter te komen van ahja, lap.

Ach weet ge, nu ik ze geschreven heb kan ik weer lachen en misschien toch inzien dat het allemaal wel meevalt. Schommelingen all the way! Maar ik ga zo dadelijk toch echt wel eens lopen denk ik, ‘t is niet ok.

Aanrader van de week

We kijken hier wel geregeld TV, en in de week zag ik dat dinsdag De Klas weer begint op Één! Fantastisch programma waarin een aantal BV’s rake thema’s doceren aan een groep jongeren (letterlijk, aan een klas van een random school). Geen idee welke thema’s het dit jaar zijn, maar er zitten wel goeie namen tussen dit jaar: O.a. Bart Peeters, Imke Courtois, Khamal Kharmach en toch wel BV-favoriet Dieter Coppens (fantastische, pure mens). Bekijk zeker eens de trailer!

Vertel eens, hoe was jouw week? Ook veel schommelingen gekend? Laat u gaan zou ik zeggen 🙂