Weekoverzicht W24

Deh!

Weekend, het was nodig! Ik vond het maar een pittige week. Op m’n werk zat het wat tegen, en thuiskomen was ook niet altijd ontspannend als ge 2 keer in de week in de auto moet kruipen om u gewoon al te kunnen douchen. Maar gelukkig staat er nu een nieuwe ketel! We kunnen weer verder, en weer effe de tijd nemen om terug te blikken.

Maandag op’t werk was er weer zo ene waar ik met tien dingen tegelijk bezig was. Heel vermoeiend, dus ik was blij eens ik naar huis kon. Maar echt ontspannen was dat niet, want ik kreeg telefoon van m’n pa dat m’n bompa zwaar gevallen was. Een breuk in zijn schouderblad en een gebroken heup was het verdict… Er wacht hem een lange revalidatie. 😔 Daarna nog met een te druk hoofd in de auto gesprongen naar de schoonouders om te gaan douchen.., nee, ik vond het niet zo tof allemaal.

Dinsdag had ik dat drukke gevoel nog niet echt achterwege kunnen laten, waardoor ik ook niet zo fris was voor een opname die we moesten doen voor een project. Achteraf gezien was het wel tof, m’n eerste keer voor een green screen. Niets speciaals ofzo, gewoon een presentatie over projectresultaten.

‘s Avonds hoorden we dat de operatie bij de bompa goed was en dat hij ondertussen een kamer had toegewezen gekregen. Voor de rest deden we het rustig aan en deden we wat we de laatste tijd elke dag bijna doen. Ellen supporteren in haar oefeningen, de baby nog eens plagen met wrijfjes (wrijfjes resulteren altijd in stampjes) om dan rond een uur of 9 de buik van Ellen nog eens in te smeren met olie. Daar hebben we ons tot nu toe goed aan kunnen houden elke dag!

Woensdag was er iets minder tijd voor de baby. Door de dag had ik nog eens wat minder vergaderingen waardoor ik nog eens goed kon doorwerken. ‘s Avonds bezochten we dan de bompa in’t ziekenhuis. Die zag er gelukkig nog best goed uit en was nog goed in zijn normale doen. Blij dat ik em effe kon zien nadat we eigenlijk ook niet daar waren geraakt met vaderdag vorig weekend. Ik hielp het manneke nog met z’n hoorapparaat in te doen, babbelden veel over de voetbal (uiteraard) en de baby (uiteraard uiteraard) en beloofden hem dat we de kleine straks toch zeker eens een paar keer meenemen naar het revalidatiecentrum waarin hij binnenkort zal verblijven.

Een week hartje, ikke. Maar het is wat het is…

Donderdag ging het mij wel al wat beter af. Donderdagen op het werk zijn typisch ook wat losser, en dat deed me wel wat deugd! De hele voormiddag ging het over robots & potentieel nieuwe samenwerkingen, namiddag dan weer veel tijd voor door te werken. Ik werd er heel wat vrijer in m’n hoofd van, dus was het ‘s avonds ook al wat makkelijker om weer de auto in te springen om te kunnen douchen. Het enige wat ge dan wel altijd hebt, is dat ge laat thuis zijt. Ge gaat ook niet effe op en af voor gewoon een douche te pakken, nee. Ge eet nog iets, ge babbelt nog een beetje, en voor ge het weet is het 9u voorbij. Soit, het ging wel. Ik wist ook dat ik de volgende dag thuis zou werken, en dan kunt ge altijd uw planning iets comfortabeler maken.

Ik werkte vrijdag eigenlijk thuis omdat we een nieuwe afspraak hadden opstaan bij de gyneacoloog. Één van de weinige afspraken als ge zijt aangesloten bij een vroedvrouwenpraktijk, want daar kunnen ze veel check-ups gewoon overnemen. Deze was voor de 32-weken echo: een algemene check-up, wegen, een babbelke over alle vragen die ge hebt en dan uiteraard het contactmoment met het schattigste wezentje op de wereld.

De foto’s waren wel weer waziger dan de vorige keer. De baby is ook groter, dus ge ziet ook maar een kleiner deel meer van de baby als ze filmen. De kleine Togepi woog nu al 2,3kg! Een klein beetje boven het gemiddelde blijkbaar, waardoor ze schatten dat het 3,5-3,7kg zou wegen bij geboorte. Ik geloof er niks van, die kleine gaat familietraditiegetrouw 4kg wegen hoor! En als’t niet zo is, dan is’t ook goed en ben ik ook blij voor Ellen. 😅

Na het bezoek bij de gyneacoloog staken we het babybedje in elkaar. Nu is de kamer echt bijna af. Het enige wat nu nog mist is een muurschildering! Maar die komt de schoonzus het komend weekend op de muur schilderen. Dat zou ze al twee maanden komen doen, maar nu ik het in mijn blog heb gezet, staat het zwart op wit en kan ik haar bij deze zeggen dat een 70-80 lezers hier volgende week foto’s verwachten in m’n weekoverzicht. 🤪 (Neenee schoonzus, ge hebt het druk en merci dat ge het komt doen 😘).

Vrijdag was verder ook echt een babydag, want daarna hadden we nog een afspraak staan in Blabloom! Een fijne babywinkel op de Hasseltweg in Genk dat alleen maar ecologische producten voor baby’s verkoopt. Ge betaalt misschien wel iets meer, maar op zich is het echt wel de moeite vind ik. Denk maar aan wasbare luiers! Niet alleen beter voor het milieu, maar ge bespaart er echt een hele som geld mee uit op het einde van het jaar. We waren er van dag één helemaal voor te vinden, dus hadden we een afspraak gemaakt om er eens meer over te weten gekomen. Ik weet nog maar half wat ze allemaal gezegd hebben, maar er zijn 4 verschillende soorten. Wij gaan waarschijnlijk voor de tweezijdige wasbare luiers. Kort gezegd degene waar ge de meeste opties mee hebt en waar ge ook wel een makkelijk efficiënt systeem voor kunt bedenken om niet teveel te moeten wassen. We maakten quasi al onze ecocheques eraan op (jahaa, nog zo’n voordeel!) en keerden naar huis met een volle mand pamperdingen en andere babyspullen.

Voor Ellen was het zo wel goed geweest die vrijdag. Terwijl zij hare pijp uitblies trainde ik nog wat met een nieuw TCG deck (die me echt goed ligt!) en keken we nog wat TV. ‘s Avonds had ik nog een afspraak met de childhood brothers in Kinepolis Hasselt. Een 10de keer keken we naar een Fast & The Furious film. Wel goed die film, maar veel WTF-momenten. 😅

Zaterdag kwamen ze dan eindelijk onze ketel vervangen! Can, die goeie jongen van DNR Technics, was nog aan’t vertellen hoe hij een afspraak bij een ander koppel had verzet omdat hij een koppel met zwangere vrouw zonder warm water zou moeten helpen. Many kuddos to Can & onbekend koppel!

Terwijl ik de helft van de dag een oogje in het zeil hield ging Ellen maar weg met haar zus en mama voor babyspulletjes in Maastricht (Babydump, nog zo’n goeie winkel). Terwijl Can bezig was fixte ik f*cking eindelijk een onnozel probleem in m’n script die de waarde van m’n kaartencollectie bijhoudt, speelde ik nog wat op m’n Switch en loste ik nog wat puzzels op (zo van die sudoku-like puzzels, een nieuwe hobby). Maar wat was ik blij toen het eindelijk in orde was met de ketel. Ge onderschat wat voor een zaligheid het is om gewoon al warm water te hebben. Can had dat goed opgelost, dus ikke blije jongen.

‘s Avonds hielden we het verder ook maar rustig. Ellen was doodmoe dus zorgde ik voor eten. Lees: afhaal kebab en frietjes!

Zondag zal ook nog lekker lui zijn. In de voormiddag werkte ik wat in de tuin, en zo dadelijk in de middag zorg ik voor pannenkoeken. Voor de rest… We zien wel. Voor mij is het alleszins goed geweest deze week. En voor volgende week kan ik ook mijn rust gebruiken, want de agenda… Die is ook weer druk genoeg!

---

Ben jij ook benieuwd naar de kleine babbie? Wij hebben nog steeds onze babbie guessing game online staan! Het is de laatste sprint, dus waag zeker nog uw gokje. 😉 We zijn alvast benieuwd!