Deh,
‘t Is eindelijk voorbij, deze veel te drukke week. Sinds lang heb ik nog eens écht afgezien. Vorig weekend zag ik de bui ook al hangen, ik voelde dat ik de voorbije weken een paar keren teveel “ja” heb gezegd zonder goed na te denken. Het probleem was trouwens niet zozeer wat er allemaal gepland stond, maar vooral de snelle opeenvolging en het gebrek aan rust nemen tussenin. Het weekend heeft me dus ook veel deugd gedaan! Ik heb nog niet vaak zo’n grote last van m’n schouders zien vallen.
Anyway, here goes!
Maandag stond ik al op met een vervelend, bedrukt gevoel. Ik had helemaal geen zin in alle drukte die voor de deur stond. Op het werk had ik in de voormiddag een opleiding vanuit de Vlaamse Hogenscholenraad. Echt vlot ging dat toch niet, het had een halfuur vertraging. Het was een leuke opleiding, maar stiekem zat ik heel erg gewrongen met al het werk dat nog moest gebeuren in de beperkte tijd die ik daarna nog over had.
In de late namiddag had ik bovendien een bedrijfsbezoek in Tessenderlo (halfuur rijden). Dat liep dan ook nog een uur uit… We moesten daardoor ook een afspraak bij de inwoners van ons huis een uur naar achteren verplaatsen. Dat was spannend trouwens, terwijl ik daar aan tafel zat bij het bedrijf was het een heel heen en weer ge-sms naar Ellen om haar op de hoogte te houden over hoe laat ik kon vertrekken.
Eens aangekomen bij de inwoners van het huis kregen we wel wat goed nieuws! 15 november krijgen we de sleutel! HOERAAAAAAA!!!! EINDELIJK!! Nu kan het plannen dus eindelijk beginnen!
Om 21u waren we thuis. Dat nieuws deed me deugd, maar na alle gehaast & zorgen doorheen de dag was ik echt doodmoe. Het besef dat dit nog maar de eerste dag was van die drukke week, hielp niet echt.
Dinsdag werd het er dus niet echt beter op, ik sleurde mezelf nog door de todo’s en meetings heen en kreeg alles wel af, maar ik had echt nood aan rust. De hele dag was op die manier wat vermoeiend, collega’s maakte er mij ook op attent. Het grootste probleem was vooral die gastpresentatie die ik in de namiddag moest geven. Ik was er niet zo goed op voorbereid en kon moeilijk uit die donkere gedachten treden over hoe ik me wel niet beter had moeten voorbereiden hierop. Uiteindelijk is het wel nog goed meegevallen, al was het een grotere energievreter. Daarna nog een aansluitende meeting en ik kon naar huis.
Thuis moest ik ook nog snel eten terwijl we nog een online call deden voor de podcast. Daarna had ik gelukkig en eindelijk een halfuurtje rust. Ik legde me plat en languit in de zetel. De drukte werd me echt effe teveel…
Na dat halfuurtje vertrok ik naar Genk voor een opleiding welsprekendheid. Die was weer supergoed meegevallen! Dat heeft me ook wel wat kunnen opbeuren, ik had het daar echt wel naar m’n zin. Altijd een fijn gezelschap daar, we hebben goed gelachen. Alleen bleef zowat hetzelfde werkpunt voor mij bestaan… Articulatie en klank naar voren brengen, zoals ik het nog al eens heb beschreven. Geen man overboord though, als het rustiger is in mijn hoofd lukt me dat ook beter. Dat weet ik ondertussen van mezelf!
Woensdag viel ik dan weer wat terug in dat vervelende gevoel. Ik kon er moeilijk terug bovenop komen. Gelukkig hadden we ‘s middags weer zo’n fijne brainstorm-meeting met heel het team om onze toekomstvisie rond artificiële intelligentie te bespreken en vast te leggen in nieuwe speerpunten (zoals we dat zo fancy noemen dan). Ik vind dat soort meetings dus altijd fijn om te doen! Maar vermoeiend, dat wel.
Dus moest ik in de namiddag alles even neerleggen om even op mezelf te gaan wandelen. Het zijn zware tijden, ik was echt aan het afzien van alle drukte, die gedachtemolen en het gebrek aan rust.
Na het werk hadden we nog een etentje opstaan met de collega’s om de start van een nieuw project te vieren. We aten in Giuliano’s in Hasselt! Ik was wel blij dat ik met de auto was gezien het zo hard regende. Met de fiets was het ook nog wel gelukt, maar ge wilt natuurlijk ook niet bezweet aankomen in een restaurant… Giuliano’s is trouwens altijd superlekker, maar we hadden wel even iets vreemds meegemaakt. We kregen ons eten dus nog vóór onze drank geserveerd werd. Maak da mee?!
Eens thuis deden we nog wat leuke huisdingetjes zoals nieuwe IKEA kasten online samenstellen en bestellen voor levering in het nieuwe huis. Top! Voor de rest zat er niet veel fut meer in om iets nuttigs te doen. Ellen had heel wat taken overgenomen in de tussentijd: de regeling met de verhuiswagen, de keuken, verbouwingswerken: ze heeft het allemaal in gang gezet. Ik ben ze dankbaar daarvoor.
Donderdag was het een rustigere dag op het werk, maar heb ik wat gespeeld met m’n gemaakte overuren van de voorbije dagen, en die ik nog zou maken vrijdag. Ik was later op het werk doordat ik Ellen naar haar werk bracht, en ging vroeger door omdat we ‘s avonds een wellness avond hadden gepland!
Want onze madame verjaarde dus de donderdag. Ik had daarvoor eerder al een dag van de conferentie (die donderdag & vrijdag was) afgezegd, en ook nog een vergadering ‘s avonds. Bewust heb ik haar even de absolute voorrang gegeven. We hadden het allebei hard nodig (en we verdienden het ook gewoon).
Die wellness had ik haar cadeau gedaan door haar mee te geven dat ik aan alles zou meedoen. Als in hélemaal uit de comfort zone treden door mee te gaan in haar kristallenverhaal van welzijn, al die speciale helende sauna’s daar & door zelfs mee te doen met een groepsmeditatie. Maar omdat ik dat ergens toch nog steeds magertjes vond als cadeau had ik haar ook nog een boek besteld voor haar verjaardag.
De wellness was supergoed meegevallen!! Dat was trouwens in Elaisa in Maasmechelen, recht onder de wandelroute van Terhills. Ik zeg u, het is daar echt de moeite. Als ik wist dat zoiets aan de andere kant van het land was zou ik zonder twijfel de grote oversteek maken. Op gebied van natuur waant ge u helemaal in Schotland! ‘t Is dat ge het uitzicht hebt op de natuur vanuit een heerlijk warmwaterbad buiten. Dik, dik de moeite. Ik heb er hard van genoten!
Alleen die meditatie, haha. Ik heb het moeilijk om in meditaties helemaal tot rust te komen. Door geconfronteerd te worden met mezelf word ik net onrustig, want ik weet dat er een heleboel emoties spelen die ik nog teveel onderdruk soms. Zéker na zo’n drukke dagen. Wel vond ik het een mooie meditatie. Het was er eentje vormgegeven door muziek & zang. Heel mooi gedaan, maar ik had het dus moeilijk om mee te gaan in het verhaal.
Ey, ik had er zelfs de eerste helft van West Ham United – KRC Genk voor opgegeven. In mijn beleving is dat de ultieme dedication hoor. Eens thuisgekomen ontdekte ik dat we met een 1-0 achterstand de rust in waren gegaan terwijl we vrij goed speelden. In de 2de helft zag ik helaas iets anders, verloren we de greep op de match en kregen we er nog 2 binnen. Jammer jammer, het gaat niet zo goed met onze Genkies tegenwoordig. Als het wat minder gaat krijg ik er hartpijn van, dat was donderdag niet anders.
Vrijdag stond dus die 2de dag van de conferentie op het programma! We verzamelden op Thor Park in Genk, waarna we met de bus werden rondgereden door heel Limburg.
Ons eerste bezoek was aan het Kristalpark in Lommel waar ze 300 000 zonnepanelen hebben staan! Superindrukwekkend, het was mooi om te horen hoe op die plek echt alle puzzelstukjes op hun plaats vielen om zoiets mogelijk te maken. Wel jammer dat ze heel erg afhankelijk zijn van subsidies. In die zin dat zo’n groot zonnepanelenpark absoluut niet rendabel is zonder subsidies…
Nadien vertrokken we alweer terug naar Thor Park voor het middageten. Vol-au-vent met frietjes! Altijd lekker. Zo lekker dat ik uiteraard een foto vergat te maken (en druk bezig was met netwerken uiteraard, wat ik ook zo fantastisch graag doe (#NOT)).
Na het eten kregen we nog een rondleiding in Energyville in de buurt, waar we eigenlijk al mee samenwerken in ons Digital Energy project (hier een kleine context). We kregen daar in hun labo’s een hele uitleg over hoe zonnepanelen gemaakt werden. Interessant wel! Het was ergens ook wel een opfrissing van m’n studietijd, maar ik vind zo’n rondleiding altijd mooi meegenomen.
Nadien stapten we weer op de bus, onderweg naar Intellisol in Maaseik. Een soort ingenieursbureau, maar het ging vooral om het energieplusgebouw! Basically dus een gebouw dat meer stroom opwekt dan dat het vraagt van het elektriciteitsnet. Superinteressant om te zien hoe daar alles ineen zat, en hoe alles tot in de kleinste details werd gepland tijdens de bouw. Het is de toekomst, maar een dure toekomst voorlopig. Want als ge zoiets nu als particulier wilt doen, hebt ge best niet teveel terugverdienverwachtingen. Voorlopig is het met de groene pet op!
Daarna reden we door tot Terhills, waar we kennismaakten met Tesla-batterijen, haha! Nee maar serieus, 22 megawattuur gekoppeld op ons net om het elektriciteitsnetwerk stabiel te houden (hoewel ik de technische uitleg daarvan het interessantst vind, laat ik het hier achterwege). Héél knap hoe snel zoiets op poten werd gezet, en hoe simpel het eigenlijk in elkaar steekt. En Tesla, echt waar, wat een bedrijf. Die batterijen die ontladen dus op één seconde van volle capaciteit naar nul hé!! En dat terwijl ze 10 jaar garantie geven op die dingen! A magnificent piece of science, ik krijg het er helemaal warm van. Ge zou voor minder een blije foto maken naast een batterij!
Dat zou dan het laatste geweest zijn voor de dag. Ik kreeg mijn klop op de terugweg. Was dood- en doodmoe. Geen poot heb ik nog uitgestoken die avond.
Zaterdag werd ik ‘s morgens nog even op hetzelfde weekritme wakker. Ik voelde ook weer de paniek & de drukte aanslaan, maar slaagde er deze keer wel in om me te kalmeren. Ik kon zelfs terug in slaap vallen, om twee uur later met een veel geruster en uitgeslapen gevoel op te staan. Eindelijk, daar was het weekendgevoel!
‘s Morgens deed ik nog even lekker lui en begon daarna wat te poetsen terwijl Ellen naar de kapper was. Ik ruimde de keuken op, veegde het stof weg en stofzuigde het appartement.
Namiddag deed ik lekker lui niks tot de ouders en schoonouders op bezoek kwamen voor Ellen haar verjaardag. We zijn trouwens geen koppel dat wilt imponeren met kookkunsten als we volk over de vloer hebben. Nee, afhaal it is!
‘s Avonds hebben we verder ook niet teveel meer uitgespookt. Lui in de zetel naar TV gekeken, that’s it. Het ging mij ook meer om het opladen dan iets anders dit weekend.
Zondag dan! Ik werd vroeg in de ochtend wakker na een nachtmerrie die ik me nog goed herinner. In de week van de verhuis kwam ik zogezegd ineens thuis van het werk en zag ik dat heel het appartement leeg was. Doodsangsten! Alles weg! Niks om te verhuizen, alles kwijt, gepikt, I don’t know! Nog maar eens zo’n signaal dat het allemaal echt teveel is op het moment.
Ik kon gelukkig snel relativeren toen ik wakker was (met de diepe geruststelling dat het allemaal niet echt was) en kon terug in slaap vallen. We bleven lang liggen, heerlijk was het.
Helaas betekende dat ook dat er geen koffiekoeken meer waren bij de bakker. Dju! Maar geen nood, we hadden nog taart van de dag ervoor. Taart als ontbijt, moet kunnen! Stiekem zou ik het elke dag willen (zeker als het met pudding is!), maar we zullen ook maar een beetje verstandig blijven doen.
De rest van de dag: pure luiheid en verdikke, ik heb het verdiend. Ik zat voor de 2de dag gewoon in m’n joggingsbroek en voetbalt-shirt, en las vandaag een hele week aan blogs bij. Ik heb genoten van de rust, en doe ik nu tijdens het schrijven nog steeds.
Vanavond gooi ik nog even (hopelijk) alles los in het stadion tijdens KRC Genk – KAA Gent. Hopelijk de wedstrijd van de ommekeer. ‘t Is dat Gent ons ook wel ligt. Een match met Gent roept ook altijd die geweldige uitwedstrijd op in de 16de finales van de Europa League een paar jaar terug. 2 f*cking 5!!! Sorry, Oost-Vlaamse lezers! Misschien dat jullie mij na de match nog kunnen terugpakken op mijn woorden, wie weet!
Heh pff, wat een week dus. Volgende week ziet er gelukkig al héél wat rustiger uit, en ga ik ook meer betrokken kunnen zijn in de planning van de verhuis. Maar ik zou dit niet meer mogen laten gebeuren, zo’n week gelijk nu. Teveel ja gezegd, teveel in m’n automatismes geleefd de voorbij weken. M’n vorige sessie bij de psycholoog maakte dat ook al duidelijk.
Maandag heb ik trouwens weer een sessie. We zullen heel wat te bespreken hebben… But still, we trust the process!
Enkele leuke, random momentjes
Collega’s die een andere collega de hele tijd complimentjes aan’t geven waren tijdens een vergadering. Maar echt serieus, de hele tijd! Ik was verrast, maar vond het supercool! Het zou eigenlijk meer moeten gebeuren.
Meer duidelijkheid krijgen over de verhuis. 19 november guys! 19 november komt de verhuiswagen!!!
Grappige dialoogmomentjes tijdens de opleiding welsprekendheid. Ik lag echt strike van het lachen toen we moesten kiezen tussen een paar emoties om een dialoog te voeren en er 2 toevallig tegelijk kozen voor hautain gedrag. I totally lost it!
Weten dat ge met de auto zijt als het zo hard regent. Ma serieus, als ge gewoon zijt van veel te fietsen spookt die kleddernatte broek al snel door uw hoofd!
Verslagjes lezen over de bloggersbijeenkomst. Echt waar, ik geniet ervan als ik andere mensen zie genieten. En al zeker als het een beetje door mijn initiatief is!
Een pakketje dat maandag geleverd werd heb ik donderdag pas kunnen ophalen in het postpunt. Nog nooit liet ik een pakketje zolang wachten! Van échte tragedies gesproken dus (het was trouwens niet dat cadeautje van Ellen).
Op de wellness in de relax-ruimte (waar ge muisstil moet zijn) was er een kerel keihard aan’t snurken. Wat een held, iedereen lag krom van het lachen!
Dat moment toen Ellen terugkwam van de kapper. Serieus, een wereld van verschil. BeautySplash (hare kapper dus) heeft het gedeeld op haar Instagramprofiel. I love it!
Ik krijg tegenwoordig heel veel vriendschapsverzoeken op Facebook van fake profielen. Soms is het grappig hoe dat zo in vlagen komt. Bots, bots everywhere!
Om in dezelfde topic te blijven: onderstaande meme. M’n geeky ik heeft zich echt ziek gelachen!
Aanrader van de week
Ik heb een fantastische subreddit gevonden. r/happycryingdads. Het is exact wat ge ervan zou verwachten, allemaal filmpjes van papa’s die wenen van geluk. M’n hart jongens, m’n hart! En zoveel baby’s ook!!
Hoe was jouw week? Hopelijk kalmer dan die van mij? Ik wens u die drukte alleszins niet toe!
Kei leuk die mega lange posts van jou. Duidelijk een erg drukke week achter de boeg en voor je dat je eindelijk de sleutels van de nieuwe woning krijgt. Ik duim voor je 😉
Haha ja, het kort houden is niet aan mij besteed! En merci! We zijn blij met die vooruitzichten ja.
Poehh dat klinkt als een hele drukke week inderdaad! Goed dat je hem weer doorstaan hebt en dat er ook wel veel fijne dingen waren. Verhuizen woohoo!
De wellness heb ik wel vaker getipt gekregen maar het is nog niet gelukt om te gaan. Het zag op foto’s altijd HEERLIJK uit! Toch eens proberen te gaan op een Lotte vrije dag 😀 Je hebt me er helemaal warm voor gemaakt haha.
Oh en dat huilende mannen filmpje, ik kan daar dus echt helemaal niet tegen! Mannen huilen = ik ook huilen, altijd.
Ja die wellness moet ge zeker eens gaan doen! Heel goedkoop is het misschien niet, maar sowieso wel de trip waard 🙂
Amai, dat klinkt inderdaad als een drukke week. Gelukkig hebben jullie toch wel even time-out genomen en wat tijd voor elkaar. En wat een fijn nieuws over de verhuis! Het zal er rap zijn.
Pokkedruk idd! En ja, tzal snel zover zijn (en maar goed ook)
Zo thuiskomen in een leeg huis, je moet dat als een droom zien in plaats van een nachtmerrie. Zo dat alles van je oude huis al magisch in je nieuwe huis klaar staat, volledig mooi ingericht als op tv.
Ik had dat toch graag zo gehad, maar helaas 😉
Da’s idd een goed gedacht! Ik hoop alleszins dat het bij u snel opschiet allemaal dan, dat ge ook die rust vindt.. Want het is toch een heel gestress he…
Hahaha die meme. Fantastisch! Ook fijn dat jullie nu weten wanneer de daadwerkelijke verhuisdatum zal zijn én dat dat dan toch nog iets eerder is dan december. Ik hoop dat het vanaf nu allemaal soepel zal verlopen!
Haha woooo je snapt ’em!! En ja, inderdaad! Ik heb er goede hoop op!
Wat goed om te horen dat jullie eindelijk mogen verhuizen volgende maand! Ik snap dat je er erg blij om bent en tegelijkertijd begrijp ik je stress. Ik ben recent verhuisd (en helemaal niet met veel spullen), maar toch kreeg ik er stress van en bleef ik continu denken aan alles wat ik nog moest doen. Succes alvast! Ik hoop dat het – net als bij mij – uiteindelijk heel erg meevalt 🙂
Ja, topnieuws idd! Ik hoop er ook op, merci!
Hahaha die meme, geniaal! 😀 Daar moet ik ook om lachen, om zo’n dingen. Zalig ook dat je nu eindelijk een datum hebt gekregen om te verhuizen. Spannend jong!
Ellens haar ziet er mooi uit ook! Tof kleur zo!
Over die complimenten op’t werk, bij ons is dat dus ook dagelijkse kost en ik moet er ook nog altijd aan wennen :p terwijl het wel super motiverend en leuk is.
Haha yaaaaay ge begrijpt ’em! En ja, ik verschoot me hoor toen ik Ellen zo zag binnenkomen!
Die complimentjes zijn idd heel leuk :p Meer van dat graag! Worden we alleen maar beter van!
YES voor de sleuteldatum! Zo blij voor jullie!!! Ik wens jullie nu al een goeie verhuis toe, en veel plezier met het inrichten van jullie nieuwe huis :-).
En inderdaad, taart met pudding is lekker. Eigenlijk is bijna alle taart lekker, en kan je dat op elk moment van de dag eten. Dju hé, nu heb ik zin in taart!
IK WIL NU OOK TAART FIEKE. Er is nog net één stuk over thuis denk ik. Tenzij Ellen die op heeft!
Hopelijk is ze zo lief om te delen :-).
Wauw, dat klinkt inderdaad als een hele drukke week. Wel goed dat jullie tijd vonden voor elkaar & daar ook voluit voor durfden te kiezen. Ik duim dat de komende week alvast wat rustiger mag verlopen voor jullie.
Ja was idd druk! Merci Evi, ook voor je reactie 🙂
Oh leuk die wellness, ik ben echt al overal in het land geweest (ik ga wel op niet badpakdagen, maar dat ter zijde :D), maar nog niet in Elaisa. Die ziet er wel altijd heel mooi uit, maar tis niet goedkoop en al wat verder rijden voor hier. Maar nu wil ik toch eens gaan.
Zeker eens doen! Vond het toch echt de moeite hoor en ik zeg het, het is de rit zeker waard!
Joehoe, eindelijk is de datum bekend waarop jullie de sleutel krijgen!!
Gefeliciteerd nog met Ellen. Heerlijk dat jullie samen naar de sauna zijn geweest op haar verjaardag. Hopelijk wordt komende week wat rustiger voor je.
haha yeah!! Merci, en het ziet er nog steeds goed uit deze week dus dat komt wel goed 🙂
Vind het altijd fijn dat je weekoverzichtjes zo eerlijk zijn. Dat geeft een gerust gevoel om te weten dat ik niet de enige ben die af en toe de mist in gaat met genoeg rust inplannen. Soms gaat het ook zo he. Afspraak na afspraak. Proficiat aan Ellen trouwens! Ik hoop (al is hij al halverwege) dat de week die nu bezig is iets rustiger mag zijn. Tis niet altijd gemakkelijk en zeker als het kopje niet altijd mee wilt.
En voor ik het vergeet: proficiat met de datum van de sleutel! Het verhuizen komt er ook aan 🙂
Haha, ik ben een pro met de mist in te gaan :p En ja, ma twas toch echt wel het gevolg van teveel ja gezegd te hebben. Ook op initiatieven waar ik weinig mee te maken heb….
Maar het is idd al een pak rustiger nu! Gelukkig 🙂 Goed opladen voor de verhuis idd 😉
WOOP WOOP eindelijk bijna de sleutel in handen! Wat een goed nieuws!! 😀
jaaaa!!
Verdorie man, ik word moe als ik lees hoe druk uw week was! Kei toevallig dat jullie ook net voor een verhuis staan. Proficiat met jullie huwelijk!
Haha ja, ik word er zelf ook moe van :p En merci! Al zijn we wel al bijna weer anderhalfjaar verder sinds de trouw