Weekoverzicht W33

Deh,

De eerste werkweek ging goed, maar er waren deze week erg veel randgevalletjes waardoor m’n week oranje-rood kleurt in m’n Moodflow app. Op het werk ging het redelijk, maar veel dingen waren loodzwaar. Het zat zowat in de kleinste dingetjes.

Soit, we trust the process. Het weekend heeft ook veel goed gemaakt!

No description available.
Weekend wat beter, zondag is op weg naar beige-lichtgroen!

Maandag had ik dus nog een dag verlof en zette ik in de ochtend Ellen af op haar werk, om dan thuis m’n Pokémon decks nog wat in orde te maken voor ze te testen tegen m’n neef. We speelden een tiental spelletjes, en ik leerde o.a. kennismaken met een nieuw kaartspel. Ik heb ook heel wat kaarten meegekregen, gezien hij er zoveel te veel had! Goeie mens die jong, want ik kan ze goed gebruiken.

M’n decks waren alleszins nog niet in orde. Veel verder dan die 4 Bellsprouts kwam ik niet, ik raapte vaak slechte kaarten.

We hebben veel bijgepraat ook, en het was zodanig plezant dat de tijd echt voorbij vloog alsof het niets was! Ik reed van daaruit nog rechtstreeks door naar Ellen waarna we nog even boodschappen gingen doen. Ellen hengelde trouwens nog naar de babbels, maar in m’n hoofd was ik eerder bezig met de decks die ik verder in orde moest krijgen, haha! Arme vrouw, echt wijzer is ze niet geworden.

Eens we thuis waren rolde ik nog gehaktballetjes voor de soep! Daarna las ik nog wat blogs bij maar moest ik me even afzonderen gezien Ellen zo druk aan’t videobellen was met haar zus. Normaal laat ik ze maar doen in de zetel, maar nu kreeg ik daar wel ff vies zenuwen van.

‘s Avonds leidde ik het einde van het verlof in. Plat in de zetel, met heel veel heimwee.

Dinsdag heeft het best wel pijn gedaan, maar was het uiteindelijk wel een leuke eerste werkdag. Het deed toch al minder pijn dan de avond ervoor! Op het bureau waren we met een paar collega’s aanwezig en konden we fijn bijpraten. Ik werd wel weer herinnerd aan één van de nadelen aan het werken op verplaatsing: REGEN. Kleddernat natuurlijk toen ik met de fiets thuis aankwam.

Ik ben wel nog gaan lopen die avond met een regenjas, en daar ben ik best wel trots op. De avond sloot helaas in mineur af, want terwijl ik in de douche stond deed onze verwarmingsketel het ineens niet meer. Een uur mee liggen sukkelen, tevergeefs. Ik had me nog net goed kunnen douchen, Ellen had minder geluk. Gelukkig hebben we nog een lieve onderbuurvrouw in ons appartement! Ellen kon zonder problemen daar gaan douchen.

Woensdag hingen we ‘s morgens zeker een kwartier aan de telefoon zodat die dude aan de andere kant van de lijn al onze ketel-problemen kon ingeven in hun systemen. Ik vraag me soms af: waarom belt een mens nog voor die zever? Als ik u nu gewoon een mail stuur met de problemen, dan staat ge toch even ver? Want nee hoor, een afspraak voor herstel is niet gepland, daar gingen ze nog voor terugbellen! En denkt ge dat ze woensdag hebben teruggebeld? Just niks!

Bealo’s.

‘s Avonds thuis gingen we zelfs nog op prehistorische wijze water koken om te kunnen afwassen. Back to basics, als ge zo’n afwasmachine gewoon zijt. Ik was eerlijk gezegd vergeten wat voor een uitdaging dat is als ge uw berg afwas ziet staan (ik vind het soms al een uitdaging om een berg afwas in het afwasmachine te tasten, haha)!

In de middag had ik trouwens nog een sessie bij m’n therapeute, en die is me toch zwaar tegengevallen. Dat heeft wel z’n impact gehad die dag, ik kon me nog moeilijk motiveren voor andere dingen, bleef er wat in hangen.

Donderdag werd er eigenlijk niet beter op. Ik heb wel m’n momentjes gepakt waar ik kon, maar het was uiteindelijk een zware dag. De hele namiddag in een online meeting gezeten (letterlijk van 1u tot 5u) terwijl Ellen een lastige dag had met die zevenentwintig telefoontjes naar onze energieleverancier voor herstel van de ketel (da’s ook nog een heel verhaal op zich). Eens thuisgekomen stonden allebei onze hoofden op springen. Dus bestelden we pizza, er was niet echt een andere optie!

Al dat rondbellen heeft trouwens niets uitgehaald. Wat ondanks hun belofte dat ze donderdag gingen bellen voor een afspraak, is dat telefoontje niet meer gekomen.

Hun telefoontje kwam vrijdagvoormiddag pas, nadat we nog eens twee keer gebeld hadden. Ik werkte van thuis uit voor het gemak van ontvangst, maar kregen pas in de vroege namiddag bezoek. Uiteindelijk bleek dat er stukken vervangen moesten worden, waardoor er nog een hele interne paniek ontstond door heen en weer gebel omdat we praktisch gezien geen eigenaar meer zijn van het appartement. Ik had héél erg veel last van alle signalen die ik moest verwerken. Voor de verandering voelde ik ze allemaal eens, i.p.v. rechtstreeks in m’n ontwijkend pleasing gedrag te schieten. Niet dat het een objectief gezien een groot probleem was allemaal, maar het was al de zoveelste trigger na dat gesprek met de psycholoog. Eentje die extra hard binnenkwam.

I did something good that day, maar het was wel effe verschrikkelijk om erdoor te gaan. Ik heb daar een belangrijke stap gezet. Het stuurde m’n hoofd terug de goeie richting in. En alles kan uiteindelijk ook met goede menselijke afspraken geregeld worden met de nieuwe eigenaar van het appartement.

Om het door te spoelen allemaal bezochten we nog m’n schoonzus. Gezellige avond met een fijn babbelke!

Zaterdag voelde ik me al veel beter en las ik nog wat blogs bij terwijl het madammeke de zuur verdiende centen van de week was gaan opmaken voor haar nagels bij te werken (‘t is wel altijd de moeite, dat wel). Nadien reden we nog naar een tweede gashaardwinkel voor een offerte, maar daar ging het precies niet zo snel als onze vorige afspraak. Twee weken wachten vooraleer we iets weten! Ach, we weten nog steeds niet wanneer we kunnen intrekken dus zoveel haast zit er niet achter. Ofja, voor mij toch. Voor Ellen kan het niet snel genoeg gaan met haar gashaard.

Na onze winkeldate gingen we nog effe de stad in om een ketting voor Ellen haar steentjes te halen. Ik dacht ideaal, ik ga mee voor een zonnebril (want ja ik ben geen moeilijke mens en moet drie seconden nadenken of ik iets goed vind of niet). De eerste de beste winkel bezocht, Jack & Jones, en we zien wel wat we vinden. Normaal ben ik ook niet veel bezig met het kopen van kleren, maar m’n oog viel ineens op een paar hemden en pulls… Dus nee, ik liep niet buiten met alleen een zonnebril, maar dus ook met twee nieuwe hemden en een pull. Die drie seconden nadenktijd die ik normaal nodig heb werden ineens vijftien seconden. Passen, die zit goed, en ju! Dat gebeurt ook niet elke keer, haha.

‘s Avonds werden we uitgenodigd door m’n schoonouders en gingen we eten in G&G pastabar in Genk. Waar we o.a. Ito tegenkwamen (speler van Genk). Klein stil manneke op en naast het plein! We lieten hem uiteraard met rust maar die zal ook wel gevoeld hebben hoe de vele hoofden van alle tafels naar hem gericht stonden. Toch wel speciaal, zo’n leven hebben!

Daarna nog even een goeie cocktail in Wonderbar (daar is het dus altijd goed), waarna we door de gietende regen naar huis reden.

Als ge dacht dat ik foto’s maakte van de pasta, dan hebt ge’t mis. Wel van het dessert!

Zondag was blerghdag. We bleven langer liggen maar ik moest daardoor naar de Spar voor een lekker ontbijt. De bakker hier tegenover had door het latere uur niet veel meer in huis. Jammer, geen Berlijns bolletje deze keer!

Ik verzamelde trouwens ook wat inspiratie voor een Rayquaza (Pokémon) die ik door m’n schoonzus op de muur wil laten zetten in ons nieuwe huis. Het zal voor de hellende muur zijn in de zolder/speelkamer zijn (het is een split level woning). Want dat gaat sowieso een plaatsje zijn in het huis waar ge me het meest in kunt terugvinden. Een gezellig leeshoekje, een tafeltje voor met kameraden te kunnen playtesten voor de Pokémon kaart-tornooien, m’n dartbord.. Allemaal voor daar! En natuurlijk m’n lego Pokémon & m’n tinnen Poké-balls. Al twijfel ik nog of ik ze in m’n bureau ga zetten of in de speelkamer. Misschien ook beide! We shall see, ik kijk er alleszins naar uit 🥳.

En ohja, ik ben ook serieus aan het twijfelen om een tattoo te laten zetten. Ik heb een ontwerp in m’n hoofd dat me meer en meer begint aan te staan, maar ik weet écht nog niet of ik dat ga doen. Sowieso is het iets vol betekenis dat m’n verleden samenvat. Ik ga daar alleszins nog even m’n tijd voor nemen. Niets moet, alles mag! Maar nu ik het weer geschreven heb, wil ik het alweer wat meer hebben dan ervoor.

Enkele leuke, random momentjes

Enkele collega’s namen de tijd om m’n burn-out blog te lezen. Ik kreeg ook een lief berichtje binnen van appreciatie, dat deed wel deugd.

Ellen die woensdag vervelend deed om me er terug wat bovenop te krijgen na m’n therapie. Dat zijn zo van die momenten waarbij ik constant tussen gedachten huppel van ik heb het nodig vs nee stop ermee, ik wil het niet. Ze weet wanneer ze moet doorzetten, fantastisch vrouwke is het.

Zo afwassen roept ook nieuwe leuke onenigheden op tussen Ellen en mij. MA ZET DA NU TOCH ONDERSTEBOVEN NEER. Eens goed lachen was blijkbaar niet m’n beste reactie, haha.

Erachter komen dat een vaatwasser zelf uw water opwarmt en niet is aangesloten op uw warm water. Zucht.

Geen warm water hebben betekent ergens ook wel verantwoord kunnen stinken doorheen de dagen bedacht ik me op een gegeven moment. Of ben ik nu teveel de stereotype man?

No worries trouwens want uiteraard hebben we ons kunnen douchen, haha!

“Oeh kijk, drie luchtballonnen”! “Oh zo mooi”. En dan allebei synchroon: “dat zou ik ook nog wel eens willen doen”, haha. Heerlijk! Weet iemand waar ge luchtballonvaarten kunt doen?

De schoonzus hare reactie toen we zo’n groot tekenrol over de grond lieten rollen. Om te laten zien hoe groot ik het ongeveer wou. Haha, oeps, best groot. En de Rayquaza op zich was zoal geen cadeau denk ik 😀 Ma ‘t is wel een topperke, ze gaat daar ongetwijfeld iets cools van maken en ik ben ze er nu al dankbaar voor dat ze het wilt doen.

Die Oost-Vlaamse meisjes achter me in Wonderbar die ons vroegen of een Espresso-Martini lekker was. Dat waren trouwens wel heel blije meisjes (lees: het zou niet hun eerste drankje zijn), dus zei ik ook maar van ach, Espresso is lekker, Martini is lekker, kan niet slecht zijn!

Aanrader van de week

Sons of the East komt touren in Europa! Da’s wel heel speciaal omdat ze vooral in home country Australië bekend zijn. Bij ons heb ik ze nog niet op de radio horen spelen hoor! Ik heb ze dan ook leren kennen via Youtube-suggesties tijdens corona, en die mannen hebben echt wel pareltjes. De lead-singer heeft echt een zalige stem. Het is Indie-Folk muziek dat wat doet denken aan Mumford & Sons in hun banjo-jaren (waarom zijn die daar toch ook mee gestopt?!). En ja, zij hebben ook liedjes op een banjo!

Het leukste van al? Op 11 februari 2022 komen ze dus naar de Botanique in Brussel. Net op de dag dat Ellen en ik 8 jaar samen zijn. Hoort ge de wereld ook schreeuwen dat ik daar gewoon naartoe moet?

Come Away is trouwens een nummer van hen dat we speelden na de ceremonie van onze trouw. Check it out!

Gaan we u daar ook tegenkomen? Is goed, kom, we bouwen een feestje! 🥳
Hoe was uw week trouwens?

15 reacties op “Weekoverzicht W33

  1. Ja, dat valt altijd weer even tegen om na vakantie weer aan het werk te moeten.
    Echt vervelend dat de ketel stuk was, thuis doucht uiteindelijk toch het lekkerst nietwaar?
    Vroeger had ik trouwens ook echt bizar veel Pokémon kaarten. Achteraf gezien zonde dat ik die heb weggedaan.

    1. Ja idd! Maar ach, maandag komen ze alles herstellen normaal gezien. En ai! Maar ik denk dat er zo veel mensen zijn. En waarschijnlijk ook nog veel mensen die onbewust schatten op zolder hebben liggen…

  2. Ahh wat vervelend dat de ketel stuk ging! En ook zo lang wachten op een monteur. Dan besef je je weer even hoe fijn warm douchen en de vaatwasser is hè. Ik zou vooral niet kunnen douchen echt vervelend vinden, kom niet aan mijn ochtenddouche 😉
    Hee wat handig dat je je mood aan het tracken bent, dat heb ik ook wen hele tijd gedaan en vond ik echt interessant. Fijn dat het rode toch nog richting groen gegaan is deze week!

  3. Aiaiai, ik heb vandaag mijn laatste vrije dagje voor ik morgen weer moet werken en zie er ook al behoorlijk tegenop! Wat echt onzin is, want mijn werk is heel leuk en ik heb niet eens één afspraak gepland, dus kan ook gewoon rustig beginnen. Maar ach, het was zo fijn om vrij te zijn en gewoon even over niks anders te hoeven denken dan waar we zin in hadden. Wel vervelend dat je je niet zo goed voelde afgelopen week en dat de sessie van woensdag er ook nog behoorlijk in hakte. Knap dat het je gelukt is om je mood weer een beetje om te draaien, chapeau daarvoor! 🙂

    1. Haha ja toch stoem eh, zo het terug opgeven van die vrijheid? Ik vond het echt heerlijk om nu gewoon te kunnen schrijven bv. wat ik wil, wanneer ik wil. Nu “moeten” er toch weer wat dingen (en ok ik doe alles graag maar tis toch anders uiteraard :p).

      En merci voor je lief compliment weer 🙂

  4. Zo leuk om deze weekoverzichtjes te lezen! Je steekt er duidelijk veel tijd in :-).
    Balen van het koude water!
    Hier zijn therapiedagen ook altijd zwaar, maar ik merk dat er daarna wel iets loskomt, of er een stap is gezet.
    Hopelijk krijgen jullie snel meer nieuws over de gashaard! Hier hopen we wel nog altijd op een warme nazomer :-).
    Wat je schrijft over de tattoo is ook herkenbaar. Ergens wil ik dat ook wel graag, maar er is nog niks concreet. Gewoon een vaag idee, iets met kwetsbaarheden en sterktes en zo. We’ll see, ooit!

    1. Ja, er is zeker wat losgekomen! Moet zeggen dat ik er een week later ook nog steeds aandachtig mee bezig ben. En zo moet het natuurlijk he 🙂

      Warme nazomer is altijd welkom idd :p En ja die tattoo, er is ondertussen wat meer duidelijk haha maar ik laat het nog wat sudderen. Waar ik het precies wil is ongeveer de enige onzekerheid nog. Dat van jou klinkt alleszins ook al interessant! Het idee moet er gewoon ook eens uitkomen he 🙂 Niks moet, alles mag!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.