Deh!
Weer een week met ups and downs. Ik heb weer meer schommelingen gekend als de vorige weken. Het was daardoor best een uitdaging om waakzaam te blijven en goed voor mezelf te zorgen. Maar dat is wel gelukt uiteindelijk. Anyways, ik zal het u eens uitleggen allemaal zodat ge mee zijt!
Maandag ging het me echt niet. Ik had een verschrikkelijke blergh-dag waarin ik totaal niet wist wat doen met mijn tijd. Niets kon me bekoren, ik was levensloos vanalles aan het proberen om me bezig te houden maar alles was saai en leverde me geen energie op. Resultaat? Knuffelen en slapen langs Ellen in de zetel. ‘s Avonds werd het wel weer beter door een goei schotel lasagne. De rest van de avond heb ik dan gewoon nog wat gehangen in de zetel en hebben Ellen en ik ons gewaagd aan onze guilty pleasure: Ex on the Beach. Daar komt ge wat dingen tegen… Ma soit. Misschien kan ik daar beter niet over uitweiden!
Dinsdag was het weer werkensdag! Ik had een paar meetings opstaan dus de dag ging wel goed voorbij. Al stond het spannendste in de avond gepland. Ik mocht namelijk naar KRC Genk gaan voor mijn allereerste netwerkevent die ik op m’n eentje mocht doen vanuit PXL. Het ging over Data Intelligence en hoe de club omgaat met bv. medische data van de spelers.
Maar eh… Ik heb zwaar mijn peren afgezien. Op een gegeven moment werd ik voor de leeuwen gegooid door een pitch te brengen van alles wat we in een break-out sessie besproken hadden. Ik voelde me heel erg klein op dat moment. Die break-out sessie was namelijk best zwaar, ik klapte wat dicht omdat ik moeite had met in business termen te denken. Uiteindelijk m’n verhaal maar gedaan vanuit onderzoeksperspectief en çava wel. Ik heb mijn doodsangsten doorstaan. Ik heb die avond een héle belangrijke en grote stap uit m’n comfort zone gezet. Klaar om de wereld weer een beetje meer te verkennen. Maar eerlijk is eerlijk: ik werd enorm hard geconfronteerd met alles wat er vroeger ook in mijn burn-out schuilde. Twijfels, onzekerheden, alles tegelijk. Het was heel pittig, maar ik ben erg trots dat ik het daar goed vanaf heb gebracht.
Woensdag duurde de dag wat lang en waren er een aantal dingen die me niet zo vlot lukten. We hebben wel eindelijk onze centrale gast gevonden voor de 3de aflevering van Talk Nerdy To Me. Daar gaan we binnenkort in een serieuze stroomversnelling schieten.
Maar ik moet zeggen dat ik het ‘s avonds moeilijk kreeg. Mede door een aantal prikkels en zorgen op het werk geraakte ik weer gevangen in mijn oude web. Ik vond de hele avond de moed niet om daaruit te treden. Donderdagochtend volgde een intern gevecht in het opstaan. Ik bleef een halfuur langer liggen, alleen maar door veel te piekeren. Ik wist gewoon dat ik moest opstaan maar ik had het heel erg moeilijk om door te bijten. Ellen heeft dan maar ambetant gedaan tegen mij (in a good way) om me er bovenop te helpen. Dat hielp wel. Ik stond op, ik zette mij echt loeiharde schijven op en ben echt hélemaal wild gegaan. Alles van mij losgeschud en doorgezet. Ik kon er weer tegenaan.
Maar miljaar hé ik heb mij opgejaagd in het werk. Dat gedoe van woensdag bleef nog steeds aanslepen: ik kreeg een vies domme functie niet aan de praat die niets anders moest doen als files verplaatsen tussen mappen. Handmatig doen? WASHGEGEK? Dat zijn 3000 afbeeldingen. En omdat het data science is, is het belangrijk dat dat op een fatsoenlijke, logische manier gebeurd. Ik had dus geen andere keus. *Zucht*. Uiteindelijk wel het probleem gevonden. De beelden moesten in een folder, in een folder zitten (als in map1->map1.1->beelden). Zo’n typisch probleem als ge met AI bezig zijt (ja categorieën enzo, ik zou dat kunnen uitleggen maar dat interesseert u waarschijnlijk toch niet). ‘t Is soms gewoon zo storend dat al die dingen zo nieuw zijn waardoor ze niet goed gedocumenteerd worden en ge geen fatsoenlijke foutberichten krijgt. Meestal is het zoek het u zelf maar uit.
On a sidenote: mij op deze manier opjagen in het werk is a good thing. Ik hou ervan om mij vast te bijten op dergelijke problemen. Eens zo plezant als ge het uiteindelijk hebt kunnen fixen. Dusja, het was wel een leuke dag. Ik heb nog fijne (lange) meetings gehad en ‘s avonds nog wat meer de tijd genomen om tot rust te komen, weg van prikkels. Heb me wel tot half 1 ‘s nachts beziggehouden met het schrijven van een blog. Die ene blog over belangrijke delen van mijn leven.
Vrijdag had ik dan weer een suuuuperdrukke dag. Doorlopend zat ik van 9u tot 12u in Zoom en Teams meetings (uuuuuughhhh). Ik heb zelfs een overleg met m’n stagiairs moeten plannen in mijn (vrije!) namiddag. Nu goed, ik maak daar geen probleem van. Ellen werkt toch tot 3u dusja, wat zou ik anders doen met mijn tijd. Maar dit, samen met alle overwhelming reacties op die ene blog maakte het echt wel een heftige dag. Ik heb veel en lang moeten woooshen (uitpuffen/tot rust komen dus). Gelukkig heb ik mezelf nog even kunnen wakkerschudden om 5km te gaan lopen en uit mijn vortex van gedachten te treden. Dat had ik echt wel nodig!
Weekend
Zaterdag heb ik het best chill gehouden. Beetje gewerkt aan mijn blog, wat geschreven, wat gegamed. We zijn ook even gestopt bij de ZEB want ik ben al weeeeeekenlang aan het zeggen dat ik eens moest gaan voor nieuwe kleren (ik ben een man, ik ga 2, maximum 3 keer per jaar naar een kledingwinkel ofzo). Helaas, ik heb mijn goesting niet gevonden. Volgende week gaan we eens zien in een zaak in Heusden-Zolder, waar Ellen nog gewerkt heeft. Laten we hopen dat we deze keer wel iets vinden, want ik verspil daar niet zo graag teveel tijd aan.
‘s Avonds mijn ouders bezocht voor de verjaardag van de papa en lekker gaan eten bij De Griek (De Griekse Frituur – O Geros). Een frituur-restaurant waar ik vroeger vijf jaar als jobstudent heb gewerkt. Voor mij is dat altijd thuiskomen daar, fantastische mensen zijn het! Ik raad het iedereen aan! Maar het was dus écht de moeite. Heerlijk weer, goed eten, fijn gezelschap, alles was perfect!
Zondag (vandaag, dus dit is een vooruitblik) ga ik nog wat aan m’n blog werken. O.a. een categorie “burn-out” toevoegen en wat eerder geschreven posts eronder zetten. Voor de rest hou ik het rustig en gaan we ‘s avonds nog eens eten in Giuliano in Genk met onze beste kameraden. Eindelijk, want de laatste keer dat we ze gezien hebben is ook alweer een half jaar geleden. Ik kijk er naar uit!
Enkele leuke, random momentjes
Laat thuiskomen van het netwerkevent. Al is dat relatief want ik was één van de eersten die naar huis vertrok. Ellen is nl. niet graag lang alleen ‘s avonds, en dat zit vaak in mijn hoofd als ik weg ben. Maar het voelde speciaal om zo eens ‘s avonds weg te zijn voor het werk tot de donkere uurtjes. Effe de belangrijke viesh man op’t werk uithangen enzo.
Onnozele GIFs sturen naar Ellen. Ik heb nog al eens melding gemaakt van die GIF-battles. Maar ook de doodgewone overreacting GIF’s zijn soms veel te plezant!
M’n schoonzus die mij stuurt dat ze over 5 minuten zou aankomen bij ons. Een kwartier vroeger dan afgesproken. Terugsturen “da’s te vroeg 😩” om dan al snel een bericht “Aiiiiiii nog te vroeg voor schoonzus tijd” terug te krijgen. Ik moest lachen! We hebben wel een leuke band.
Ik moest op een gegeven moment zo hard niezen dat mijn kauwgom uit mijn mond vloog, op de grond. Kunt ge u dat voorstellen? Echt zonde.
Bloggers zien verwijzen naar mijn blog op aparte pagina’s of op een blogpost. Oneindige dankbaarheid voor jullie!
Scheef gaan met Ellen in de auto op vies goeie muziek. We hebben zware dubstep en drum ‘n bass geknald. Nog fans hier van Make It Bun Dem van Skrillex & Damian “Jr. Gong” Marley?
20 seconds of courage momentjes
Na alle extase van mijn vorige blog maak ik op aanraden van Ellen plaats voor iets nieuws in mijn weekoverzichten! Vanaf nu schrijf ik dus een oplijsting van momentjes waarin ik die twintig seconden (groots, niet groots) moest uithalen. Want die zijn er wel vaak. En weet ge, dan zijn mijn blogs ook zéker lang genoeg (sorrynotsorry)!
- Die pitch doen van een minuut op KRC Genk. Ik was echt aan het sterven.
- Leuk deze week: videobellen met tussenmarsenjupiter.be! Heb even wat moed moeten verzamelen omdat dat toch best wel spannend is, maar ik was wel zeker dat het dik de moeite zou zijn. En zo was het ook!
- Mijn “20 seconds…” blog promoten via advertenties op Facebook. Voelt letterlijk alsof je de luidspreker neemt en schreeuwt “HALLOOOOO IK BEN KWETSBAAR MET MIJN BURN-OUT”. Best akelig, maar ook weer dik de moeite eens ik op die knop heb gedrukt.
Aanrader van de week
Als we echt goesting hebben om te los te gaan op muziek in de auto zoeken we wel eens op Youtube naar leuke playlists of compilaties. Deze week kwamen we uit op een compilatie van de beste drops op Tomorrowland 2019.
Ik ga eerlijk zijn: het is niet helemaal mijn muziekstijl. Maar soms is er die knaldrang en moet ge eens al uw verstand op nul zetten.
Dusja, enjoy en ga eens goed scheef!
Hoe was jouw week?
Haha ik moest lachen om diene kauwgum :p Ik zou dat ook voor hebben!
Haha ja ik verschrok wel van mezelf eigenlijk :p “Is dat nu echt gebeurd?!”
Leuk dat je de 20 seconden in je leven nu gaat verzamelen 🙂 En goed dat je ondanks de schommelingen wel goed voor jezelf hebt kunnen zorgen!
Veel plezier alvast vanavond!
Merci! Wordt zeker leuk straks 🙂
Ik zou zeggen: eet smakelijk zometeen!
Merci!