Deh!
Toch echt een moeilijke naam eigenlijk hé? Nu ja, ik geef toe, hoe ingewikkelder, cheesier of cooler zo’n naam kan zijn, hoe trotser ik er eigenlijk over ben! So yes indeed, sinds anderhalve week loop ik rond met een label op mijn hoofd van speerpuntcoördinator AI&data bij PXL Smart ICT.
Dat is dus voor 10% van m’n kostbare tijd welteverstaan. Vorig jaar was ik zelf vragende partij om onze onderzoekscoördinator wat te ontlasten met het vele werk dat hij had. De groep bleef groeien, het aantal thema’s waar we als groep op werkte groeide elk jaar mee terwijl altijd ervanuit werd gegaan dat hij dat allemaal verder zou opvolgen. We zagen allemaal dat die uitdaging alleen maar groter werd waardoor we met een paar man zijn opgestaan om elk een thema in handen te nemen.
Maar uiteraard, gezien ik zelf de ambitie heb om te groeien, gezien ik eigenlijk al veel bezig was met projecten uitschrijven en gezien ik waar en wanneer ik ook kon stond te springen om het AI onderzoek van onze groep voor te stellen, is het allemaal ook wat vanzelf gebeurd.
Praktisch verandert er dus niet veel, ik blijf zowat de dingen doen die ik het voorbije jaar meer en meer op mij nam. Nu is er gewoon bevestiging in mijn taakomschrijving, en wordt er wat gesnoeid in de projecten waar ik op sta.
Wel ga ik niet onder stoelen of banken steken hoe blij en gelukkig ik ben met die verantwoordelijkheid! Ik weet nog goed toen ik drie jaar geleden eruitflapte dat ik na 5 jaar “ergens wou staan”. “Dat ze minstens in Limburg moeten weten bij wie ze moeten zijn als het over AI gaat”. Ik was me nauwelijks bewust over die woorden toen in m’n sollicitatiegesprek omdat ik nog volop in burn-out herstel zat. Maar in die woorden zat wel waarheid. Ik verwoorde toen waar ik voor stond en waar ik naartoe wou, ook al was er op dat moment nog veel turbulentie.
In de voorbije drie jaren heb ik daar hard aan gewerkt. Zonder kritisch te kijken naar wie ik ben en wat er mis was, zonder loodrecht in die put te duiken was dit nooit waar geweest. Nu besef ik maar al te goed tot wat ik in staat ben. Alle ervaringen die mij lang in de tang hebben gehouden hebben mij geleerd wat mijn grenzen zijn, en wat ik ga tegenkomen bij het aangaan van nieuwe uitdagingen.
Terwijl ik vroeger op een meer blinde manier nieuwe uitdagingen zou aangaan en er op een vluchtende, perfectionistische manier mee om zou gaan weet ik nu beter wat er mij te wachten staat. Moeilijke momenten, challenging moments die soms al eens meer m’n trauma zullen triggeren dan nu het geval is. Maar als er iets is wat ik geleerd heb is dat er weinig te groeien valt zonder getriggerd te worden. Het is die evolutie waar ik voortdurend naar op zoek ben. Vallen, kruipen in het slijk, uzelf tegenkomen en weer opstaan. Dat gaat met deze kleine 10% zeker niet anders zijn, hier gaan alvast nieuwe dingen uit komen die ik nu misschien nog niet gezien heb.
Dusja, wat ga ik ermee doen? Ik ga in de eerste plaats verder doen zoals ik bezig ben. Ik ga mij blijven focussen op de dingen waar ik mee bezig ben, maar ga af en toe mijn nek misschien eens iets meer uitsteken. Iets meer de kaart ook trekken van wat ik geleerd heb, waar ik voor sta en hoe dat samen moet gaan met de rode draad van AI onderzoek. Vooral ook de balans blijven bewaren, want ook al zou ik de wereld willen veranderen is het nog steeds maar 10% waar vaak maar weinig daadkracht mee gepaard kan gaan.
De opdracht blijft dus: aandachtig blijven, inchecken bij mezelf en stappen zetten wanneer ik ze moet zetten. Waar me dat allemaal gaat brengen zien we wel. Maar wat ik nu zeker weet is dat dit, nog steeds slechts het begin is. Inzetten op zelfzorg en manifesteren zal me doen blijven groeien, dat hebben de voorbije jaren me wel bewezen.
Dankbaar voor de mensen rondom me, de collega’s, maar in het bijzonder onze verlatende onderzoekscoördinator. Zijn steun en begrip tijdens m’n radeloze telefoontjes in m’n proces hebben iets in gang gezet wat nu niet meer te stoppen is. Er zijn weinig dingen waar ik meer waarde aan hecht. ♥
🙌🙌🙌woehoew!
Super, gefeliciteerd!
Héél mooi, gefeliciteerd 🙂