Leiderschap & emotionele intelligentie

Deh!

Weet ge, nu ik me tegenwoordig elke dag beter en beter voel vind ik sneller de moed om dingen te ondernemen. Één van die dingen is inzien dat ik best wel wat leiderscapaciteiten heb, en een grote drive om me volledig te smijten in dingen. Door mijn burn-out heb ik dat helaas onderdrukt de voorbije jaren. Maar dat komt dus terug omhoog. En nu ik me terug goed voel heb ik meer en meer goesting om me volledig te gooien in dat groeiproces.

Eigenlijk zijn die leiderscapaciteiten me al duidelijk geworden in het jaar dat ik mijn doctoraat deed. Ik kreeg daar ooit eens de kans om een vorming rond “zicht op je kwaliteiten en ambities” te volgen. Daar zijn toen geheel onverwacht flashbacks naar m’n voetbalverleden geweest. Er was nl. een tijd dat ik kapitein was van de ploeg. Het krijgen van zo’n verantwoordelijkheid koesterde ik precies meer dan ik altijd dacht. Voor de rest liep ik verantwoordelijkheden meestal uit de weg door mijn onzekerheden. Al zit dat dus wel in mij. Gek hé? Zonde ook vooral.

Als ik reflecteer op mijn leven (dat klinkt altijd zo zweverig!) kan ik ook best wel zeggen dat ik goed overeenkom met mensen. Niet om uit de hoogte te doen, maar ik heb zelden ruzies. Al moet ik ook zeggen dat ik altijd ook wegloop van ruzies en alles uit de kast haal om koste wat het kost ruzies te vermijden. Zonder daar dieper op in te gaan hou ik daar niet van en doen ruzies mij elke keer heel diep pijn. Ongeacht de omstandigheden.

Los daarvan luister ik ook gewoon graag naar mensen. Ik probeer mij soms wel eens vragen te stellen waarom de ander zo complex in elkaar zit. Meer de zoektocht ook inzetten naar wat een ander dwars zit.

Nu heb ik afgelopen weekend een interessante webinar gevolgd rond “leiderschap en emotionele intelligentie”. Dit heeft alles ook weer wat aangewakkerd. Ik ben ervan overtuigd dat er op de klassieke werkvloer nog heel veel foute ideeën leven. Alles dat volgens de regeltjes moet verlopen, emoties afkeuren, afgelikt en verfijnd gedrag om zo professioneel mogelijk over te komen naar de andere… Is dat nog van deze tijd? In een omgeving waar iedereen verstandig en volwassen genoeg is om in te zien dat niet alles is wat het lijkt, moet toch meer mogelijk zijn? Al geef ik toe dat die eerste veronderstelling lang niet vanzelfsprekend is.

Anyway, ik denk wel dat mits wat moeite en commitment een leider elk mens weet te raken waar het nodig is. Gewoon door te luisteren en gevoelens te erkennen, emotioneel intelligent te zijn dus. Ik ben er ook van overtuigd dat het afgelikt zijn veel mensen verkeerde ideeën aanleert zoals “Ik ben niet oké als ik mij 100% gedraag zoals ik ben”, “Ik ben niet oké als ik emoties toon” of nog lelijker zelfs: “om te doen wat ik graag doe moet ik iemand zijn die ik niet wil zijn”.

Mocht ik ooit doorgroeien naar een leiderspositie (waar ik ook echt wel op mik), zou ik het alleszins persoonlijker willen aanpakken. Ik begin in te zien hoe ik het uiteindelijk zou willen doen, maar ik besef dat ik nu nog van toeters of blazen weet. Daarom ben ik klaar om me te verdiepen in emotionele intelligentie (wordt trouwens ook EQ genoemd). Ik zou me daar in willen trainen en dat later beter willen toepassen. Te beginnen in het dagelijkse leven, maar ook naar collega’s. Ik denk van mezelf dat ik dat al doe, maar ik moet het misschien toch eerst eens afchecken allemaal. Én er vertrouwd mee geraken, dat lijkt mij het belangrijkste. Maar alles boven alles oprecht blijven in alles wat ik doe. Waarden met me mee blijven dragen, transparant zijn over alles zoals ik nu doe in mijn blog. Zodat ik op die manier ervaringen en levenswijsheid (voor zover een snotneus van 26-27 dat heeft) kan overdragen op anderen.

Ik zal al eens beginnen met het lezen van bovenstaande boeken. Ook heb ik al eens gekeken op het platform GoodHabitz.com voor online trainingen en ga ik mij stilaan de vormingen die me via het werk worden aangeboden beter in de gaten houden.

Geen idee wat de toekomst mij zal brengen. Maar ik heb er nu al zin in en ik wil mij in mijn zomerverlof wel al eens erachter zetten. Klaar om de koe bij de horens te vatten, klaar om te groeien.

Hoe zit het met jouw leiderscapaciteiten? Of wat denk je zelf van emotionele intelligentie?

10 reacties op “Leiderschap & emotionele intelligentie

  1. Ik werk in een zelfsturende werkomgeving en dat gaat regelrecht in tegen de klassieke bedrijfscultuur. Wij denken niet functies maar in rollen, nemen mensen aan op persoonlijkheid en talent ipv ervaring en skills, hebben geen managers maar teams, en de mensen staat altijd voorop. Loopt dat allemaal van een leien dakje? Neen, maar er is vrijheid, inspraak en gelijkwaardigheid. En vooral een cultuur waarin kwetsbaarheid ok is en wordt aangemoedigd. Door mijn werkleven weet ik ondertussen dat ik een hoge emotionele intelligentie heb en die probeer ik ook voor het goede in te zetten. Mijn ‘bazen’ hebben zelfs al eens benoemd dat ik een soort antenne ben op dat vlak en komen daarom al eens vak met ideeën bij mij te rade. Ik zie het ondertussen zeker als iets positiefs, ook al is het emotioneel soms zwaar.

    1. Mooi, dit is exact wat ik bedoel ook! En oké, inderdaad, op het gebied van efficiëntie kan je discussiëren. Maar ik ben er wel van overtuigd dat mensen die zich goed voelen in een werkomgeving als geheel het efficiëntst zijn. Heel interessant ook, en ‘t is die antenne inderdaad die superwaardevol is. Echt cool!

      Al snap ik inderdaad dat het wel eens emotioneel zwaar kan worden. Je neemt veel op, en dat kan soms wel eens teveel worden. Ik kan me inbeelden dat het ook wel eens moeilijk is om de knop “af te zetten”?

  2. Interessante blog! Ik vind het ook belangrijk om een baas te hebben die zowel focust op het taakgerichte als het mensgerichte. Iemand die kijkt naar de sterktes van zijn volk, in plaats van (of vooral) de cijfertjes. Ikzelf zou best ook wel een leidersfiguur kunnen zijn, maar ik weet niet of ik daar wel de ambitie voor heb. Ik denk dat je als baas in een moeilijke positie kan terecht komen: je moet die van bovenaf tevreden houden, maar tegelijk wil je er ook zijn voor degenen die onder jou vallen.

    1. Ja klopt, je komt inderdaad wel eens moeilijke situaties tegen. Maar goed, ook dan denk ik dat transparantie key is. Soms eens naar onder toe, soms eens naar boven. Wederzijds begrip mag er zijn dan vind ik maar goed, daar grip op hebben is iets anders..

  3. Och een baas is ZO belangrijk. Wij hebben nu een waarnemend leidinggevende en het is ZO ruk (zoals wel is beschreven in mijn beveiligde posten, dus wijd er niet teveel over uit op het WWW – je weet nooit wie er mee leest) Ik denk ook echt dat het werken met leuke, gezellige mensen het 10x beter maakt. Ook doen wat je leuk vind is voor mijn prio 1. Ooit een baan gehad waar ik met tegenzin heen ging maar dat was zo niet leuk. Betaalde super goed, maar ben uiteindelijk zo blij met mijn huidige leuke baan, leuke team en de voldoening die ik hieruit krijg. Qua of ik een leiders figuur ben? Nu wel denk ik. Eerst niet. Ik liep liever achteraan ergens, nu trek ik vaak m’n mond open en kan ook best wel leidend zijn van hup we gaan wat doen.

    1. Ah heel fijn om te lezen! Doen wat je graag doet blijft uiteraard het belangrijkste in een job! Het hebben van fijne collega’s is dan de kers op de taart 😀

      En yep, herkenbaar! Nu trek ik ook al meer mijn mond open, al kan ook dat nog beter in mijn geval 🙂

  4. Super dat je hier mee bezig bent! En als (nee niet als maar wanneer) die leiderspositie er komt, dan ben jij alvast goed voorbereid. Niets fijner dan een leider die emotionele intelligentie heeft! Hoe fijn is het als mensen positief ondersteund worden in de dingen waar ze goed in zijn en plezier aan hebben. En het gevoel hebben dan hun manager/baas hen als persoon met gevoelens ziet en niet als ‘maar een werknemer’.

    1. Exact! Dat is 100% waar ik naar wil streven. Ieders capaciteiten er 100% laten uitstromen volgens de manier dat zij dat willen. Mensen goesting zien hebben in hun werk is één van de schoonste dingen die er zijn vind ik.

  5. Mijn teamleider is zo iemand die de mensen voorop stelt. Die mens verdient een standbeeld want ik hoor soms van collega’s uit andere teams andere dingen. Dat is een super empathische mens, je mag daar altijd uw verhaal bij doen of gewoon eens een babbeltje doen. De drempel om hem aan te spreken is ook heel erg laag. Dat is gewoon iemand van ons vind ik. Er is wel aandacht voor de cijfertjes maar dat heeft niet de bovenhand. Voor mij werkt zo iemand het allerbeste. Ik raak compleet gedemotiveerd van leiders die zich gedragen alsof ze meer zijn en alleen maar focussen op het resultaat.
    Ik denk dat ik zelf wel zo iemand kan zijn maar ik zou daarvoor te veel stappen moeten nemen die te ver uit mijn comfortzone liggen en dat is ook totaal mijn ambitie niet.

    1. Ah zalig! Da’s exact ook hoe het moet zijn. Een teamleader moet idd iemand van de groep zijn, ge moet daar over alles bij terecht kunnen. Fijn om te lezen dat dat bij u zodanig het geval is, top!!

      En mooi dat ge zo voor uzelf kiest! Zeker zo belangrijk 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.