Deh!
Haiaiai toch. Ik ben een klein beetje zenuwachtig voor wat ik hier publiek maak. Ik vind het niet fijn om toe te geven dat het moet gebeuren. Maar ik weet wel dat het beter zo is. Ik zou ook graag iemand zijn die daarover open zijn verhalen kan delen. Ik verkondig ook overal hoe ik achter echtheid en puurheid sta, dus dan hoort bloggen over dit soort onderwerpen er gewoon bij. Klein beetje bang dus, maar het zal me ook weer even goed doen.
Maar dus.. Ja, inderdaad. Zondagavond heb ik beslist om m’n psycholoog nog maar eens te mailen met de vraag om een nieuwe afspraak te maken. Ik voel dat ik daar nood aan heb, er zijn genoeg signalen geweest de voorbije weken waaruit ik moet afleiden dat ik toch niet zo goed bezig ben. Ik laat mezelf tegenwoordig nogal makkelijk gaan, ik verlies makkelijk de controle over zaken. Als ik er rationeel over nadenk denk ik dat ik beter weet, denk ik dat ik het niet nodig heb. Want ik ken de methodes, ik weet waar m’n doel ligt. Maar vanuit het gevoel weet ik dat ik het gewoon niet beter weet. If that makes sense.
If it doesn’t, feel free to ask. Ik wil daar ook geen taboe van maken.
Ik heb ze de voorbije periode ook wel vaker gemaild. Twee-drie maandelijks ongeveer, het spreekt ook voor zich dat je meestal een goede band overhoud aan je sessies. Typisch mailde ik dan over de voorbije periode alsof je zou mailen naar een verre vriend. Je vertelt over dingen die je wil vertellen, in mijn geval dan ook met aandacht voor de minder leuke dingen. In m’n laatste mail had ik ook gemeld dat de lockdown mij wel wat uitdaagde, en dat ik de oude truckendoos (dingen die ik bij haar geleerd heb) vaker moest bovenhalen om dicht bij mezelf te blijven.
Op mijn vraag had ik snel antwoord trouwens, maandagochtend al. Meteen maar gepingpongd over een datum, en ik kom er echt nog goed vanaf. Maandag 1 maart kan ik al gaan. Als ik zo de verhalen hoor rondgaan hoe psychologen het veel (maar echt véél) te druk hebben, besef ik dat ik één van de gelukkigen ben. Nu, langs de andere kant kan je je ook terecht afvragen van “ja maar wie gaat er nu in godsnaam maandagochtend om 10u naar de psycholoog“. Ja, ik dus! Al gaan we daarna nog zien of het misschien ook op andere momenten in de week kan, want maandagochtend komt me typisch iets minder goed uit met het werk.
Ey, ‘t is ook geen ramp eh
Ik schrijf hierover omdat ik dat wil, niet omdat ik zielig wil doen over alles wat er fout loopt. Naar een psycholoog gaan betekent ook niet altijd dat de wereld ineens zwart kleurt. M’n mood-logging app ziet er bv. nog steeds groener uit dan rood (het rode komt pak-20% van de tijd voor). Ik wil gaan omdat ik nu liever wil voorkomen dan dat ik straks vanalles moet herstellen (los van het gedacht dat ik misschien toch al dingen moet herstellen). En da’s oké, toch? Ik kan me nog steeds rot amuseren, haal nog steeds superveel plezier uit m’n werk, m’n relatie met Ellen of andere random dingen. Op zich verandert er niet veel, het gaat mij alleen maar goed doen.
Ik wil gewoon maar zeggen dat als er lampjes branden in je auto, je ook naar de garage gaat. Als je hoest, ga je ook naar de dokter (daar hoop ik toch op in corona-tijden). Dus als ik merk dat ik moeilijker op mezelf uit dallen kan geraken, dan ga ik naar de specialist die me daarmee kan helpen. En ey, ‘t is nog best tof daar. Ik ben altijd graag gegaan, dat gaat nu niet anders zijn. Ik geef het misschien niet graag toe, maar stiekem kijk ik er wel naar uit.
Bloggen ga ik trouwens blijven doen. Als het meezit, zal ik erover bloggen. Als het niet goed meezit, dan moet ik er zeker over bloggen. En als m’n psycholoog zegt dat het misschien beter is om dat even on hold te zetten.. Dan ga ik niet zo blij zijn. Ik zal wel luisteren uiteindelijk, maar op z’n minst toch eens in discussie gaan! Tenzij ik het zelf aanvoel offcourse. Maar sowieso wil ik dan even transparant blijven en laten zien wat er dan aan de hand is. In de eerste plaats voor mezelf natuurlijk, maar ook omdat er gewoon niets mis mee is met zoiets kenbaar te maken. Veronderstellen dat iedereen op de wereld perfect is, dat is niet meer van deze tijd. Of dat zou toch niet meer van deze tijd mogen zijn.
Plaats als eerste een reactie