“Één van de ontroerendste dingen die er bestaan”

Deh.

Geraakt, bewogen, moved, touched het is iets in die aard. Dat soort gevoelens zorgen ervoor dat ik me nog eens achter m’n laptop zet. Ik trek een soort van coconnetje rond mij, ik zoek mij een punt waar ik met mijn ogen op kan focussen en schrijf er op los. Trachten te beschrijven van wat er zich afspeelt in mij en het vlot te laten vertalen naar geschreven woordjes.

Ik voel dat het iets leuks is. Iets kinderlijk beweeglijks dat een beetje her en der wilt rondhuppelen de hele dag. Het is een fijn gevoel, iets waar ik graag naar kijk en waar ik graag bij blijf stilstaan. Er zit energie in, wilt zowat vanalles uitproberen en doen zonder er teveel bij na te denken. Soms doet het zotte dingen ook, dingen die je niet verwacht en lijkt het al eens mis te lopen. Maar het geraakt steeds weer terug op z’n pootjes om zorgeloos verder te huppelen.

Het weet ook wat het wil. Plezier maken, blij zijn. Genieten gewoon van dagdagelijkse dingen. Het geniet van zijn omgeving, hoe het er ook mag uitzien. Weet ook energie te halen uit al die dingen die er gebeuren. Het fleurt ervan op, doet het goesting geven om verder te huppelen.

Het is een beetje ontroerend. Ik herinner me hoe het zich lang wilde verstoppen achter donkere wolken. Hoe het zich vooral afsloot van de wereld en hoe het alleen wou zijn. Hoe het berekend wou zijn, op alles voorbereid moest zijn. Hoe het lichtgeraakt kon zijn als het een stap naar buiten durfde te zetten, hoe kwetsbaar het altijd is geweest.

Die donkere wolken zijn niet verdwenen, het doet het nog steeds herinneren aan wat vroeger geweest is of wat vroeger leek te zijn. Het wilt zich nog vaak beschermen. Maar het vindt een weg. Het vindt zijn zaadjes weer om energie toe te laten en rond te dartelen zoals het zo mooi is om te zien gebeuren.

Het leert om ermee om te gaan.

Één van de ontroerendste dingen die er bestaan.

5 reacties op ““Één van de ontroerendste dingen die er bestaan”

  1. Ik ben na lang vechten (en nog steeds trouwens, ik ben trauma’s aan het verwerken) steeds meer bij mezelf aan het komen en ik had er ook iets over geschreven (staat ingepland deze week) maar ik denk dat jij het nog duizend keer mooier onder woorden hebt gebracht. Merci om mij ook te raken! Maar ik kan je alleen maar gelijk geven, tis een van de ontroerendste dingen die er bestaan. Ik hoop dat je je nog veel zo mag voelen.

    1. Merci Nikita! Ik had er achteraf een enorme terugslag van en moest effe op m’n gemak kunnen zitten om te bekomen ervan. Maar ‘t is daar waar het om draait, de ervaring die ge er zelf van opdoet als ge het zo neerschrijft. Hoe ge dat beleeft hebt ge zelf in handen, want hoe groter de moed is om zo diep te gaan, des te meer ge uzelf toelaat om te helen. Probeer uzelf daarom ook niet teveel te meten met een tekst van een ander. Als ge voelt dat uw tekst voor u helend werkt, dan is het de beste tekst van de wereld.

  2. Heel fijn om te lezen, Robin. En ‘t hoort erbij om een terugslag te krijgen zoals je schreef in de comments. Ik heb zevenduizend keer gedacht dat ik genezen was en zevenduizend keer terug het deksel op m’n neus gekregen 😉 Permanent waakzaam blijven lijkt me het gezondste. Ik voel ‘n blogje opborrelen, een dezer…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.