Deh!
Wat een heerlijke week was dit. Zoveel zon gezien! Ik heb een hele week liggen stuiteren van geluk. Ik heb er dus een hele goede week opzitten. M’n oma is sinds midden deze week terug thuis maar zal hier en daar wellicht nog eens moeten passeren in het ziekenhuis. Maar voor de rest.., superveel leuke dingen gedaan. Ik voel me supergoed in mijn vel. Zalig om het zo fijn te ervaren. 🥰
Ok, ondanks dat het allemaal zo goed ging deze week moet ik toegeven dat ik me bitter weinig herinner van de eerste dagen van de week. 😅 Superveel gebeurde er ook niet. Werk ging wel ok, ik had niet veel vergaderingen opstaan deze week wat wel eens fijn was om door te kunnen werken. M’n verkoudheid bleef nog wel wat aanslepen, en ook Léon zijn koorts schommelde nog wat. Tegen woensdag was dat gelukkig wel beter.
Wel vond ik het fijn om met het mooie weer zoveel te kunnen wandelen na het werk. Léon werd er supergelukkig van en kon tijdens alle wandelingen zijn mond niet stilhouden van het vertellen over zijn dag (alé, daar ga ik toch van uit als hij zoveel vertelt). Ik heb ergens nog een avond gewerkt aan mijn koffiedate-blogreeks, maar daar moet ik nog eens grof doorheen gaan. Echt vlot kwam het niet deze week. Ik moet misschien ook eens een goed plan uitwerken ervoor. Ach, we zien wel. Niks moet, alles mag.
Tussen Léon en mij is er ook iets geklikt. Nadat hij mij altijd als een grote speelvriend zag, heeft hij mij naar het einde van de week toe meer en meer opgezocht om eens te komen knuffelen. En kwam hij meer en meer zijn hoofdje op mijn schouder leggen. 🥺 Als ik er over reflecteer is dat waarschijnlijk gewoon het effect van het geluk waar we ons alle drie in bevonden deze week. Het mooie weer, de wandelingen… We konden op een hele leuke en gezellige manier tijd maken voor elkaar. Wat een verschil met alle avonden die we binnen moesten doorbrengen met het lelijke weer.
Ook Ellen straalt. Meer en meer. 🥰 Het deed me veel plezier deze week hoe ik op verschillende momenten het geluk ervan af zag spatten. Met internationale vrouwendag kwam ze nog trots een klein mijlpaaltje delen. Het was zo’n moment waar de trots mij effe echt opviel en overvalde. Ze is echt stappen aan het zetten, en als ge ze bezig ziet met @metanoiawhispers op Instagram is er een trein op gang aan het komen die straks nog moeilijk te stoppen valt. Superleuk, ik ben blij dat ze zich zo kan smijten in iets wat helemaal haar ding is.
En buh ja, werk, echt waar. Ik heb mij rotgeamuseerd deze week. 🥳 Met het ongetwijfelde surplus op vrijdag. Met een big smile en vol goesting zat ik ‘s morgens op m’n fiets al te hypen en te fantaseren over een geweldig teaser-filmpje dat we binnenkort (hopelijk) in elkaar gaan steken voor een klein event. Er was maar één oplossing om me maar enigzins terug kalm te krijgen, en dat was om gewoon te beginnen met een leuk scenario uit te schrijven. Ik ben benieuwd wat de collega’s ervan vinden.
Maar het tofste was misschien wel dat we een collega van een andere groep over de vloer hadden voor een dagje samenwerken. Ze kwam zelfs haar verjaardag vieren bij ons, en trakteerde op taart terwijl het de eerste keer was dat ze bij ons op’t bureau zat! Supertof om dan ‘s avonds na het werk nog een berichtje te krijgen dat ze een leuke dag had. We hebben ook best een goed klik, dan is het dubbel zo fijn om zo je vrijdag te kunnen doorbrengen.
Het was dus een toffe dag. Er was ook even een nieuwe en frisse dynamiek, we hadden een paar diepgaande discussies op het bureau over AI met interessante invalshoeken, hadden een zalige middagpauze buiten in het zonnetje en in de namiddag konden we nog een aantal zaken afvinken van ons project. 👌 Zo mag het voor mij elke dag zijn. Werk afkrijgen, fijne mensen en leuke babbels. Net zoals de ochtend sprong ik met een big smile terug op m’n fiets.
Maar het is goed om nog eens terug te blikken en te vermelden wat voor een unieke sfeer we in onze groep hebben. Ik heb er vroeger al veel aan gehad om er weer bovenop te komen. Het is iets om te koesteren, het heeft een speciaal plekje gekregen bij mij waardoor ik elke dag met veel trots onze identiteit probeer uit te dragen. Of het nu gaat om onze taartcultuur of de thema’s waar we op werken. Het is echt de moeite, ik zou me niets anders willen wensen. Alleen dat we nog meer kunnen groeien. Maar dat doen we elke dag, daar wordt hard aan gewerkt.
Pff en er waren ook zoveel leuke dingen in het weekend. Het goede weer maakte m’n big smile alleen maar breder. Vol goesting dook ik zaterdag in m’n vuil kleren om de zolder een volgende verflaag te geven. Het ging supervlot vooruit, het ziet er ook naar uit dat we met nog één laagje waarschijnlijk gaan toekomen! Léon kon zich zo ook eens amuseren met metie en haar vriend terwijl wij bezig waren. Heel braaf geweest, goed geslapen… Een kind gedraagt zich altijd beter bij een ander zeker? 😅 Na het verven had ik trouwens bijna nog in de tuin gewerkt, maar rondtaffelen in Hasselt met een ijsje klonk nog net iets interessanter. 😋
Taffelen deden we met Léon zondagochtend ook nog eens in Kiewit. Een koffie’tje onder de vroege ochtendzon… Wat een leven. Kan het vanaf nu elke dag zonnig zijn please?
De week sloot ik af met een top 8 placing in een online toernooi (woohoo ook al viel ik net buiten de prijzen) en nog een leuke lange avondwandeling met ons gezinnetje.
Wat een week. Ik kan alleen maar blij terugkijken op alles en hypen zoals ik het hier zelden al gedaan heb. Ik heb veel plaats kunnen maken voor positieve energie en geluk. Ik heb ook het gevoel dat ik het deze week kon uitstralen. Het voelde gewoon erg goed.
Trots hierop. Kijkend naar volgende week, wil ik er alles aan doen om deze lijn verder te trekken. 🥰
Resonantiefrequentie
Ik kleed mijn wekelijkse check-ins verder in met dingen die op mijn golflengte zitten. Oftewel op mijn “resonantiefrequentie”. Ik vind het een zalige term. Het combineert de wetenschap met een abstractie van alles wat u kan interesseren of u kan raken. Vaak is dat muziek in mijn geval. Maar ik kan soms ook eens helemaal van de kaart zijn van bv. een scène van een film, een gewoon klein momentje uit m’n week of een verhaal dat ik ergens gelezen heb. Zolang het maar resoneert en mij bijblijft.
Weer veel te veel dingen om uit te kiezen. Het gelach en plezier met Léon, de leuke dag vrijdag, het mooie weer…
Ik kies voor een momentje zaterdag tijdens het verven. Uiteraard was dat ook met wat muziek (via m’n übercoole Pokéball bluetooth speaker). Op een gegeven moment kwam Andromedik met Stone op de playlist. Ik was al de hele tijd aan’t zingen en half aan’t dansen, maar bij deze gingen effe alle remmen los! Samen met Ellen effe goed los gegaan op dat nummer. Diegene die me volgen op Instagram, hebben het kunnen zien in onze stories.
En nope, ik deel het niet opnieuw. Ge hoort me veel te duidelijk zingen in dat filmpje, het trok op niks! 😁
Plaats als eerste een reactie