Tijd voor een update!

Deh!

Ik vind dat het terug tijd is om nog wat dingen te schrijven. Het is een paar maanden stil geweest hier, heel het bloggen en schrijven was voor mij wat naar de achtergrond verdwenen. Ik heb me veel gefocust op m’n werk en op de meta van Pokémon TCG. Zo heb ik eind mei o.a. nog een tornooi in Lille gespeeld met +-400 andere deelnemers! Ik eindigde op plaats 202 met 3 wins, 4 losses en 2 ties. Niet dat die statistieken zo belangrijk zijn, ik heb me vooral hard geamuseerd na die jaren van online play! Tof om nog eens met zoveel mensen in een zaal te zitten, en met uw TCG-kameraden na een match samen te komen om eens effe goed te kunnen ranten over wat foutliep (yep, ‘t is echt een beleving dat kaartspel)!

Verwerkingsproces

Maar er is natuurlijk ook veel gebeurd in m’n verwerkingsproces. M’n laatste blogs maakten dat ook wel duidelijk misschien. De weken nadien zijn best pittig gebleven. Tweewekelijks ging ik nog steeds naar de psycholoog om gedragskenmerken verder in kaart te brengen & de trauma-oorzaken erachter op te merken. Dat was opnieuw met erg veel ups en downs gegaan. Ik zat er ook “te diep in” precies. Alsof ik er net teveel mee bezig was en daardoor eigenlijk m’n leven ook nooit in handen durfde nemen. Ik zocht naar de touwtjes die ik in handen moest nemen, maar net dat laatste dat deed ik niet.

Anyway, nu zijn we weer een paar maanden verder en merk ik dat het ondertussen wel gelukt is. Ik heb op een bepaald moment bij de psycholoog gezeten zonder dat ik echt nog wist waarom ik daar zat & wat ik er nog uit wilde halen. Ik zat daar door die automatismen van “ik heb werk aan mezelf, dus ik ga naar de psycholoog”. In die laatste sessie ben ik vroeger doorgegaan gezien we niet duidelijk kregen wat de volgende stap was. Ik kreeg de “opdracht” om het gewoon eens even te bekijken op m’n gemak, en dan zien we wel.

En eigenlijk bleek dat de juiste trigger voor mij. Ik maakte een klik in m’n hoofd waarin ik voor mezelf kon uitmaken: “hier draait het voor mij om”, “dit is wie ik ben en dit is waar ik naartoe wil”. Ik twijfelde wel nog omdat ik besefte dat het werk aan mezelf zeker nog niet voorbij was/is. Maar ik nam het terug in handen. Ik accepteer het. Ik besef ook dat veel dingen nog steeds een uitdaging blijven. De triggers blijven aanwezig maar ik weet ondertussen hoe ermee om te gaan. Ik zie het nu minder als “werk dat moet opgelost worden”, eerder als iets wat ik draag. Iets wat mij hier en daar misschien wel nog eens helemaal van de wijs kan brengen of me met de grond gelijk kan maken, maar tegelijk iets waarvan ik weet dat dat niet abnormaal is. I can accept that. En vooral, I can move on now. En da’s toch eigenlijk waar het allemaal om draaide besef ik nu.

Ik blijf denk ik wel nog om de paar maanden nog eens gaan voor opvolging en gewoon om af en toe eens een goeie babbel te hebben met iemand onafhankelijk van alles. Maar verder dan dat voel ik geen noden meer, en kan ik echt wel met trots stellen dat ik een verandering heb ondergaan.

Andere toffe updates

Voor de rest heb ik echt SUPERveel in m’n tuin gewerkt. Echt jong, waar the f*ck ben ik eigenlijk aan begonnen. Ik ben hier serieus mijn peren af aan’t zien. Al die planten onderhouden terwijl ik na volgens mij een half jaar nog steeds bezig ben met de kanten van ons grasperk af te steken. Tel daar nog het snoeien bij en onkruid uittrekken, en ge hebt uw handen echt bom- maar dan echt bomvol (ik geef toe: ‘t is wel de moeite allemaal). Ik geniét stiekem ook wel van het werk in de tuin. Ik heb onderschat wat voor een effect de natuur op mij heeft. Vroeger ging de kleine Robin ook geregeld de bossen in met de mountainbike, of was ik gewoon vaak buiten te vinden. Na in de stad te wonen en nu terug meer in de natuur leer ik pas wat voor effect dat op mij kan hebben. Dusja, die tuin is dikke miserie maar dat zit ’em vooral in het beginnen. Eens eraan begonnen ben ik er echt moeilijk uit te krijgen!

Daarnaast hebben we eindelijk onze huwelijksreis kunnen boeken! Woohoo! Twee jaar na datum gaan we dus eindelijk naar Bali kunnen. Tickets werden wel een pak duurder terwijl we nu minder lang daar zitten en een eilandje hebben moeten schrappen ma soit, we hebben niet te klagen. Ik ben mezelf maar vooral Ellen dankbaar dat we daar zo goed in hebben doorgezet. Nu kan het niet anders dan lonen! En eh, ja hoor. Babyplannetjes zijn ook concreter geworden!

En last but not least: ook op het werk is er vanalles aan’t bewegen. Het beleid wordt hertekend, volgend jaar gaat denk ik een serieus overgangsjaar worden. Mij niet gelaten eigenlijk, zolang ik nog m’n ding kan doen. Ik heb in de voorbije maanden twee (succesvolle!) lezingen kunnen geven over AI, ik mocht AI onderzoek @ PXL vertegenwoordigen op het Vlaams AI Forum in Antwerpen, ik ben sinds kort lid van het EWI klankbordgroep voor de Europese AI legislatie en ik mag in september/oktober zetelen in een jury om projectindieningen rond AI te beoordelen. Daarnaast zijn er nog een aantal kansen voorbijgekomen, maar ik maak voor nu de beslissing om niets te overhaasten. Ik weet waar ik naartoe wil, ik blijf gewoon inzetten op het manifesteren ervan.

Plannen

Er is dus veel gebeurd! Dingen hebben me wel uitgeput dus ik ben blij dat binnenkort m’n zomerverlof start. Ik ga vooral rust nemen, alles een beetje laten bezinken ook omdat er toch veel gebeurd is het afgelopen jaar. Sowieso ook veel in de tuin werken gezien er nog veel gesnoeid en opgeruimd moet worden. Waarschijnlijk blijven try-harden ook in Pokémon TCG, zevenhonderd decks uitproberen en de collectie verder uitbreiden. Ik hoop ook nog wat te schrijven af en toe en het kwetsbaarheidsverhaal te blijven manifesteren met de dingen die ik doe. Maar vooral genieten van alles. Niks moet, alles mag. Ik doe gewoon lekker waar ik goesting in heb, waar en wanneer ik wil.

‘t Is lang anders geweest. En da’s oké, zo moest het ook gewoon effe gaan om er goed uit te kunnen groeien. Maar als ik nu zie wat er allemaal voor m’n deur staat en hoe ik die dingen allemaal gewoon zelf kan aanvatten zoals ik dat wil.., dan heb ik er vooral veel goesting in. En dan ben ik mezelf superdankbaar dat ik daar zo hard voor gewerkt heb!