Weekoverzicht W31

Deh!

Vakantieweek 3 is achter de rug. En hoewel Ellen deze week terug begon te werken, heb ik er toch weer van genoten hoor. Al zal het nu niet meer zo spectaculair lang zijn of gevuld zijn met vele vakantieverhaaltjes. Nee, luiigheid ten top! En ik ben nondedju trots dat ik deze week bijna geen poot heb uitgestoken.

Nu pas op, ook al werkt Ellen, ik blijf nog steeds die goeie jongen die ‘s morgens voor Ellen opstaat om haar naar haar werk te doen. Om 7u ben ik dus 3 dagen op 5 opgestaan! Maandag kroop ik na haar weg te brengen gewoon terug in mijn luie zetel met het dekentje over mij, al kijkend naar de olympische spelen. En dat was het dan voor die voormiddag haha, HEERLIJK!

Namiddag gamede ik nog wat en ben ik nog even boodschappen gaan doen. Normaal is dat ook iets wat Ellen doet, maar gezien we deze week geen foodbox hadden van HelloFresh/15gram (en ik geen geldig lui excuus heb in m’n verlof) reed ik dus zelf maar naar de winkel. Maar ik vind dat dus verschrikkelijk hé. Ik weet nooit waar dingen liggen en moet altijd drie keer voorbij de spaghetti lopen om op het einde door te hebben van AHJA IK MOET NOG SPAGHETTI HEBBEN (het ergste trouwens: wij werken met een app voor boodschappen bij te houden, waar ik dus altijd op zie dat ik nog spaghetti moet hebben but oh well, weird brain is weird). Voor diegenen die zich dus storen aan mensen die altijd druk tussen iedereen door lopen (in de tegengestelde richting): I plead guilty.

‘s Avonds hebben we nog samen gekookt en heb ik basically naar Ellen haar waterval geluisterd over haar “fantastische” eerste werkdag. Om daarna samen super-koetsjiekoetsjiekoe in de zetel in slaap te vallen. Zij dus moe van het werk, ik dus moe van.., ja, luiigheid! Ahja en ‘s avonds kregen we alle foto’s doorgestuurd van onze shoot van ons trouw-jubileum doorgestuurd. Dat was ook nog wel leuk!

Dinsdag heb ik nog eens echt tijd verkwist achter m’n pc. Zeker 2 uur lang zat ik achter m’n scherm zonder echt nuttige dingen te doen. Echt verschrikkelijk, toen ik naar de klok keek verschoot ik me zelfs! Waarschijnlijk wou ik gewoon echt niet aan de poets beginnen thuis. Ma soit, ik heb het toch maar gedaan. Mijn hele bureau ondersteboven gehaald om de kabels te herorganiseren. In de vroege namiddag moest ik alles even onderbreken voor de volgende statusupdate van onze zomerjobstudent, waarna ik terug aan de slag ging. Stofvegen, stofzuigen en met de dweil eens door de gemeenschappelijke hal gegaan.

Platte rust nadien! En die rust was zo plat waardoor ik me nog vergiste van uur dat KRC Genk z’n Champions League kwalificatiematch speelde tegen Shakhtar Donetsk. ALARM ALARM, om 2 voor 8 zapte ik toevallig naar VTM2 en DAAR STONDEN ZE INEENS GEREED VOOR DE AFTRAP. Holy sh*t ik was blij dat ik zapte. Het was een goeie match maar helaas verloren we met 1-2. In Oekraïne zal het moeilijker worden, maar zeker niet onmogelijk. En miljaar, Paul Onuachu blijft een geile beer in de spits. Staat die op de juiste plek, dan zijt ge gezien!

Als ge dacht dat ik woensdag dan eens iets nuttigs ging doen, dan hebt ge’t mis! Opnieuw een gigantisch luie dag met muziek op de achtergrond. Ik keek wel nog naar de Belgian Cats die helaas supernipt onderuit gingen tegen Japan. Heel jammer, want het was echt spannend! Daarna zette ik vanuit m’n luie zetel nog een Pokémon TCG set review op (basically een youtube video van een uur waarin ze de beste kaarten uitleggen en hoe ze passen in de competitieformats).

Ahja, ik had ook nog een gesprek bij de psycholoog (dus zo lui was ik misschien niet). We hadden een leuk gesprek en plakte eens peacekeeping op alles wat we in die voorbije maanden besproken hebben. Dat bracht wel wat verlichting over m’n problemen, en zal weer wat beter helpen om de dingen beter te herkennen en te plaatsen. En ik moet eerlijk zeggen, de eerste dagen na dat gesprek heb ik precies al heel anders ervaren dan ervoor. Het is een belangrijk nieuw inzicht.

En ey nee ik was niet lui woensdag, want ik heb gekookt! Volledig op mezelf eh ow! Ik had zin in lasagne. Dus ik maakte lasagne. Gewoon zo! Ik voelde me daarna zo goed zelfs dat ik m’n boek nog eens open deed. En echt waar, mijn probleem is dus echt eraan beginnen gewoon. Eens ik het open heb vind ik het fijn om te lezen. Maar ik ervaar precies een grote drempel tot het openen van boeken (ook al zit ik ergens halverwege). Moet wel zeggen dat die hele beleving (+ de inhoud van het boek) me weer inspireerde tot het schrijven van een blog.

Donderdagvoormiddag heb ik weer echt geen hol gedaan, gewoon in de zetel gelegen en naar het baanwielrennen gekeken. Namiddag heb ik wel nog onze Red Lions goud zien halen! Wat dacht die VAR daar ineens trouwens bij die shoot-out?! Wel een coole sport, dat hockey. Vroeger wou ik dat ook doen (zoals ik zoveel wou proberen doen). Als mini-Robin daar later zin in heeft, ik zou het cool vinden!

Daarnaast had ik nog even met een collega afgesproken om te gaan bowlen en poolen. Dat was wel gezellig. ‘s Avonds gingen we dan nog naar een concert van Gabriel Rios! Ik kende zijn muziek nog niet zo heel goed en liet het op mij afkomen. Uiteindelijk niet helemaal mijn stijl, maar het was zeker niet slecht en een leuke avond geweest. Zeker omdat het voorprogramma zo goed meeviel. Altijd leuk om nieuwe artiesten te leren kennen!

Vrijdag was dan weer een speciale dag. Ik had er al enkele dagen naar uitgekeken, maar er kwam dus een vriendin langs om een aflevering van haar podcastreeks op te nemen. Gezien ze van ver moest komen zijn we nog even een Mc’Donalds gaan doen ‘s middags voor we eraan begonnen. Maar ik vond het fijn om nog eens een gezellige babbel te hebben. Ook de podcastopname zelf was superfijn. Ik heb wel m’n moed moeten verzamelen, want zo kwetsbaar opstellen in dialoog (in een PODCAST) is uiteindelijk toch iets heel anders dan in een blog. Ik heb daar een belangrijke stap gezet, want ik heb ook dingen benoemd die ik eerder nog niet durfde benoemen en ben dus echt trots dat ik die stappen op de juiste momenten durf zetten.

Na haar bezoek zette ik mij nog een Pokémon TCG set review op waar ik half van in slaap viel. Niet dat het zo saai was, maar ik was duidelijk moe van al die gesprekken.

Zaterdagochtend voelde ik de kater nog wat harder doorkomen. Brené Brown heeft daar trouwens zo’n mooi woord voor: kwetsbaarheidskater. Een gevoel dat ge krijgt met het gedacht van what in the world was I thinking to say all that. Ma soit, ik ben trots dat ik het gedaan heb en kijk al uit naar het moment dat de aflevering live gaat!

In de late voormiddag gingen we nog met z’n allen bij m’n opa helpen voor de grote tent op te zetten voor de viering van z’n 90ste verjaardag ‘s avonds. Ons men’ke was een gelukkig mens, hij had er duidelijk van genoten. Om maar te zeggen: een hartpatiënt die op z’n 90ste nog vlot 15-20 minuten op een mondharmonica kan spelen: chapeau!

Zondagochtend stond er een ontbijt met de schoonfamilie op de planning, reden we daarna nog door tot één van Ellen haar tantes voor een stukske vlaai (waar ik nog eens kon smelten van veel te schattige kindjes) en reden we erna door tot Allez Stalenstraat in Genk. Een soort wereldmarkt! Vele verschillende culturen, allerlei dansjes en natuurlijk leuke wereldse gerechtjes. Was gezellig! De rest van de dag hebben we eigenlijk niets meer uitgespookt. Ik maak ‘s avonds deze blog nog af maar voor de rest is het weer, naar goede gewoonte van deze week, plat in de zetel!

---

Volgende week staat er niet zo superveel op de planning. Ik ga denk ik nog eens polsen bij collega’s gezien die deadline van de zomerblog valt (ik heb nog niets gehoord, en ‘t is soms moeilijk omgaan met die onzekere-ik als ik zo’n patat van een tekst schrijf) en staat er vrijdag, normaal gezien, nog een gezellige afspraak gepland. Ahja en nondeju, ik vergeet bijna weer dat Genk dinsdag de terugwedstrijd tegen Shakhtar Donetsk speelt!

De bloggersbijeenkomst staat trouwens ook nog steeds op het to-do lijstje! Want helaas is het deze week ook niet meer gelukt… Maar sowieso blijven we zoeken!

Enkele random leuke momentjes

Hoe minder Ellen ik in de week heb, hoe meer ze hier precies tussen komt te staan. Ik zou melig kunnen doen en zeggen dat ik haar heb gemist, maar naaaah daar heb ik nu geen zin in.

Leuke onverwachte telefoontjes krijgen. Beetje zeveren terwijl ge in uw luie zetel ligt, ja, ik sta van mezelf te kijken dat ik dat wel eens plezant vind.

Ellen die zich random rond m’n been gooit zodat ik niet kan weglopen van de zetel. Akoetsjiekoetsjiekoe.

Weer zo’n echt goed gesprek met Ellen na de sessie bij de psycholoog. Soms is het echt ongelooflijk hoe we elkaar pushen naar nieuwe niveau’s.

Gewoon eens kunnen zeggen: en nu kan iedereen de boom in want ik doe vandaag geen hol.

M’n abonnement van KRC Genk in de brievenbus zien liggen!

Een uitspraak als boomerang in m’n gezicht zien terugkomen nadat ik vorige week in Kortrijk nog zei tegen Ellen “neenee komt goed, ik rij hier tegen de toegelaten snelheid”. Bats, in de brievenbus lag er deze week een brief van de politie onder de brief van KRC Genk.

Het vrouwke “ik vind dit fascinerend” horen zeggen toen ik zei dat ik lasagne ging fixen voor die.

Ellen toen haar mes uit haar bord viel: “Die bord is nie goed“. Net zoals een volledig geïntegreerde Genkenaar. Jaaaa zeker vrouw, make me proud!

Soms zegt Ellen iets tegen mij terwijl ik bezig ben en dan heb ik een automatische piloot aanstaan dat zegt “ja, dat weet ik” (gevaarlijk, I know). Zo had ze buiten iets opgemerkt waarna ik 5 minuten later dus zo trots hetzelfde opmerk, om haar dan te horen zeggen maar dat heb ik u toch juist gezegd jong! Ik zou bijna zeggen dat ik het nog net doe voor die geweldige giftige blik achteraf, haha!

Aanrader van de week

Die toffe madame die het voorprogramma was van Gabriel Ríos. Emmy d’Arc! Een lokale Limburgse met een geweldige energie op het podium. Ik werd er zelf spontaan blij van! Veel nummers heeft ze nog niet, maar de covers die ze speelden waren sowieso al dik de moeite. Vooral die van Johnny Cash!

Genre kan ik moeilijk benoemen. Het gaat een beetje richting Country, maar ik zou vooral eens luisteren als ik u was!