Weekoverzicht W30

Deh!

Week 2 is al voorbij zeg kunnen we allemaal eens stoppen met zo doorheen de tijd te razen?! Ik zit begot halverwege m’n verlof. En het was al de laatste week in verlof met Ellen erbij, noooo! De volgende twee weken werkt ze weer, dus zal ik het op mezelf moeten doen. Maar deze week was weer top hoor! En damn, ik denk dat ik nog nooit zoveel foto’s in een blog heb gestoken! En dan nog al die vakantieverhaaltjes, ja, het is weer een lang weekoverzicht!

Zoals ik al zei hadden we deze week wat citytripjes gepland. Drie achter elkaar! Wel allemaal in België. Maandag stond Oostende op het programma. We vertrokken rond 11 uur ofzo gezien er wel wat regen voorspeld was. Ik denk dat ik de hele heenrit heb zitten zingen op alle liedjes die m’n Spotify afspeelde. Heerlijk! Behalve op die gekke drum ‘n bass liedjes die Ellen ineens ertussen vlamt zonder dat ik er iets vanaf weet (maar ze zijn wel goed hoor)! We hebben wel even in de file gestaan gezien er een auto half was uitgebrand op de snelweg. Het was nog maar pas gebeurd, en ge zag duidelijk dat ze ook op vakantie wouden gaan.. Mijn hart brak daar toch wel even.

Aangekomen in Oostende was het nog steeds aan het regenen. En zoals de vakantie-enthousiastelingen die we zijn bleven we -ik-denk- een halfuur in de auto zitten. Want we haten regen (en we konden ook nog niet inchecken in het hotel dusja). Toen het iets beter was zijn we nog even gaan wandelen in de Japanse tuin (waar het ook weer begon te regenen) om daarna in te checken. Het eerste wat ik in het hotel deed? Slapen. Doodmoe was ik van de rit!

Na dat middagdutje zijn we gaan wandelen in de stad en hebben we even op’t gemak op een bankje gezeten op de Pier. Basically hebben we West-Vlamingen uitgelachen met hun gekke accenten (ach kom, jullie lachen ons ook uit!) en hun grappige one-liners als ze voorbij wandelen. Daarna een goeie mix-grill met kroketjes gaan eten in Den Artiest! Ofja, het waren frieten omdat ik als Limburger blijkbaar Chinees praat als ik zeg kroketjes (hoe is het toch mogelijk?!). Ma soit, zo erg vond ik het niet dus ik heb er ook niets van gezegd. Foodz is foodz.

De avond hebben we afgesloten met cocktails in het Q-beach house. Daar is een eenzame man ons komen “vergezellen” aan onze tafel (Ellen en ik zaten met ons twee aan een tafel van zes, hij werd begeleid tot de andere kant van de tafel). Die dude had duidelijk goesting om met random mensen te babbelen, wij niet zo echt. Als de (stereotype) vriendelijke Limburgers zijn we effe meegegaan in zijn verhalen maar hebben het daarna toch maar afgeblokt. Maar toen hij in zichzelf aan het grommelen was dat ik mee aan’t zingen was op de muziek, begon m’n bloed wel lichtjes te koken. Soit, ik heb me beheerst, en vond peace in het gedacht dat het voor die man ook niet evident moet zijn om de keuze te maken om alleen op hotel te zitten, daar zal wel vanalles achter zitten (maar ik had geen behoefte aan die verhalen op dat moment). Maar het was zeker gezellig hoor! Blije mensen & blije dansende kinderen op het podium. Ja, lezers hier weten wel hoe ik kan smelten dan. Het smelten was dan wel weer voorbij toen een dronken West-Vlaming van 50 vooraan ineens mee begon te dansen. Wel goed gelachen!

PHEW, dat was dus maandag!

Dinsdag werden we wakker na een crappy nacht. Er was veel lawaai van al die vogels en vuilniswagens en poetswagens en hangjongeren en ARGH meh stop toch eh vieze bealo’s. Met ons ontbijt beneden zagen we het weer pijpestelen regenen waardoor we onze planning hebben aangepast. We beslisten om onderweg naar het volgende stadje, Ieper, te stoppen in Diksmuide en daar ook vanalles mee te pikken.

Zo hebben we de Ijzertoren bezocht en het hele museum afgewandeld. Dat heeft echt wel indruk gemaakt, ik werd helemaal meegezogen in het verhaal van begin tot einde. Echt een aanrader, dik de moeite! Nu weet ik ook weer iets beter vanwaar die Vlaamse “trots” de dag van vandaag komt. Na de Ijzertoren reden we nog door tot de Dodengang een beetje verderop om daar de loopgraven te ervaren. Dat was ook wel interessant, maar ik vond 5 euro pp voor dat klein beetje precies wel wat veel (met het gedacht dat we 8 euro pp betaalde voor het bezoek aan het museum van de Ijzertoren).

Nu sowieso, dik de moeite allemaal en het was ook wel fijn dat onze rit naar Ieper nu mooi in twee gesplitst was. Niet dat ik zo voldoende rust had hoor, want eens aangekomen in het hotel in Ieper had ik –jawel– weer geslapen. Ik voel me echt een oud peeke soms.

Na het middagdutje hebben we rondgewandeld in de stad en onder andere de machtige Menenpoort bezocht. Diep onder de indruk toch weer! Daarna gaan eten in Resto Milano om daarna terug naar de Menenpoort te wandelen voor The Last Post bij te wonen. Een uur, manmennelieveGod een uur hebben we gewacht. In de regen!! Want onder de Menenpoort stond een uur op voorhand alles al vol, stel u toch voor! Ik was wel weer enorm onder de indruk van de ceremonie. Ongelooflijk dat ze dat elke dag in weer en wind opnieuw doen. Heel mooie stad, dat Ieper! Ik merk wel op (en in het grote algemeen ook in de Vlaamse provincies) dat corona-regels toch met véél en véél minder discipline gevolgd wordt dan bij ons. Ik ga niet zeggen dat het een cultuur-shock was, maar het verschil is toch erg groot. Om maar te zeggen: die stippen op de grond, die staan daar niet voor niks hé!

De avond sloten we af met een gezellige eerste ontmoeting met Lieselotte en haar man in Café Arnoldus. Nadien was de pijp leeg en zijn we terug naar het hotel gegaan.

Woensdag waren we toch al meer uitgeslapen dan die dinsdagochtend. We zijn meteen terug de Menenpoort opgewandeld om de lange wandeling te doen die ge daar vanboven kunt doen tot volledig rond het water (ik weet begot niet hoe ik het anders moet uitleggen, sorry). In de regen uiteraard, want veel goed weer hadden we nog niet gezien. In de middag aten we nog snel een broodje om daarna door te rijden naar de Britse militaire begraafplaats Tyne Cot Cemetary in Passendale. Wauw, echt wauw, weer diep onder de indruk. Dat zou dan het laatste geweest zijn voor ons bezoek in die regio. Ik wil ooit wel eens teruggaan, want ik heb het gevoel dat ik nog niet de helft gezien heb wat er allemaal te beleven valt. Want echt waar, ik vond alle bezoekjes enorm interessant.

Nadien zijn we tot het derde stadje in de planning doorgereden: Gent! We hadden maandagavond trouwens on-the-fly beslist om daar toch ook maar te overnachten, we voelden dat het anders te kort zou zijn. Het eerste wat we bij aankomst zijn gaan doen is een edelstenenwinkel Tian Tu bezoeken. Vooral Ellen haar ding, ze kan zich er helemaal in opleven. Zelf vond ik vooral die gigantisch grote kristallen die er tentoongesteld waren de moeite. Cool!

Daarna zijn we de stad ingetrokken (tot onze verbazing is er daar nog mondmaskerplicht?) om al die geflipte kerken en burchten en wat is’t allemaal te bekijken. Alé, ik zeg dat nu wel zo maar ik vond het wel enorm interessant weer. Ik zie mezelf wel elke dag in Gent bollen met al die oudheid daar. ‘t Is daar ook zoals ik me België altijd inbeeld: Oud Middeleeuws met mensen die allemaal een individuele onverstaanbare taal spreken. De Vlaanders, voor ons Limburgers één pot nat (maar ik zie de Belg wel graag hoor)! We hebben ons verder nog gezellig neergezet op de Graslei, hebben eens door Graffiti street gewandeld en zijn daarna gaan eten in de Chapeluur. HOLY SH*T hoe goed was dat wel niet. Ik had duidelijk nood aan kroketten nadat die van Oostende mij daar zo goed liggen hadden.

‘s Avonds dronken we nog een cocktail in zomerbar Riviera, maar door de koude regen alweer trokken we ons weer wat vroeger terug naar het hotel.

Donderdag hadden we nog wat gewandeld in de delen van Gent waar we nog niet geweest waren. Waar ook ergens een man met een doedelzak speelde! Ik vind dat een machtig instrument, alleen de artiest zelf vond ik minder machtig. Die man gaf mij het gevoel dat die precies zelf niet zo goed wist wat hij met die doedelzak moest doen. Er kwam iets van geluid uit, maar dat was het dan ook.

Daarna, mede dankzij het goede weer hebben we nog een boottochtje kunnen doen! Heerlijk was het. Ik vond het echt wel fijn om eindelijk, na al dat gewandel, eens op m’n lui gat te zitten & die’e mens te horen vertellen. En buh, ook al weet ge wel dat die man waarschijnlijk in elke tocht dezelfde grappen uithaalt, ik vond het wel plezant.

Weer thuis

Gezien we toch nog best moe waren hebben we dan ook gewoon nog even iets kleins gegeten aan de Korenlei, waarna we richting huis vertrokken. We hadden nog even het idee om een tussenstop te doen in Mechelen en daar nog wat dingen te bezichtigen. Maar nee, ik voelde dat het goed was geweest. Thuis aangekomen hebben we nog wat opgeruimd en heb ik blogs bijgelezen. Eens Ellen vertrokken was naar haar training, was ik precies ook blij dat ik effe op mezelf kon zijn. Heb me dan maar even in de zetel gelegd met muziek op. Dat had ik echt nodig. Een kwartiertje later voelde ik me weer springlevend! Zo springlevend dat ik nog eens diep in mezelf kon duiken en een patat van een blog schreef.

Vrijdag voelde ik me nog eens goed uitgeslapen en bleven we wat langer liggen. Eerst dacht ik om in de stad wat rond te wandelen voor wat Pokémon kaarten, maar dat hebben we uiteindelijk toch niet gedaan. Nee, de hele voormiddag gepoetst! Voor de rest een chill dagje. Ellen had een hele uitstap met haar zus en mama gepland dus ik kreeg broodnodige me-time tot de late avond.

Ik heb mijn gigantische avocadoplant nog eens omgepot (de pitten zijn er nu vanaf gekomen, he’s a big boy now) en heb me ook nog even een documentaire opgezet: The Wisdom of Trauma. Ja, die kwam binnen. Veel bevestiging gevonden maar vooral toch even van slag. Ik heb m’n zorgen er daarna maar vanaf gelopen in een loopje van 5.5 km. Het begon ook even te regenen, en echt waar, soms is er niks zo fijn als lopen in de regen!

Met alle plezier keek ik ‘s avonds dan nog alleen naar KRC Genk – KV Oostende. Wat een match was dat! Helaas verloren we met 3-4. Ik ben er precies nog niet echt goed van, we zijn beter dan dit. Maar ik heb wel erg genoten van die match en ons voetbal. Vanachter nog iets gedisciplineerder verdedigen, en ik ben er zeker van dat we nog veel kletsen gaan uitdelen.

Zaterdag had ik de voormiddag weer voor mezelf gezien Ellen weg was. Opnieuw deed die alleen-tijd me echt deugd. Ik las wat blogs en zat zodanig in mezelf dat ik een aantal eigen-geschreven blogs opnieuw las. Ik haalde er veel voldoening uit! Verder kocht ik me eindelijk dat abonnement op KRC Genk (gezien ik zelf niet meer voetbal kan ik daar weer tijd voor maken) en zijn we ‘s avonds sushi gaan eten in Sashimi in Genk!

Zondag heb ik er even van geprofiteerd en ‘s morgens mijn voelsprieten uitgestoken voor Pokémon kaarten op de rommelmarkt in Genk. Twee kraampjes met kaarten tegengekomen waarvan er één een doos had met een duizendtal (échte) kaarten. Ik had er 40 uit gefilterd, maar na een check door m’n verzamelinglijst heb ik er 7 overgehouden. Waarvan ik ongeveer de helft dus effectief nog niet had (de andere waren semi-relevant voor competitive-play).

Voor de rest stond de dag in het teken van rust. Vooral naar de Olympische Spelen gekeken (ik typ dit terwijl onze hockeyploeg de kwartfinales speelt), en vanavond staat er op de frietjes na ook niet veel meer op het programma. ‘t Is goed geweest deze week, we nemen ook even de tijd om Ellen te laten uitbollen voor haar werk morgen.


So eh, I guess that was it voor het leukere deel van de vakantie! Gezien Ellen weer start met werken maandag zal ik meer alleen zitten. Ik ga er wel goed gebruik van maken, want ik merk meer dan ooit op dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Ik heb nog een aantal dingen die ik op een rijtje moet zetten precies, en ook gewoon nood aan rust. Woensdag staat er nog een sessie bij de psycholoog op, donderdag doen we nog een concertje en vrijdag, als er niets in het water valt deze keer, krijg ik ook een superleuk bezoekje. Dat zijn toch wel de hoogtepunten van volgende week. Ahja, en natuurlijk speelt Genk dinsdag zijn eerste kwalificatiematch voor de Champions League!!

Ook niet onbelangrijk: een kleine statusupdate van de bloggersmeeting! Irene en ik hebben deze week helaas niet meer een momentje kunnen prikken om ernaar te kijken. Maar ik zag toch al 18 inschrijvingen binnenkomen, super! Volgende week pikken we het terug op 👍

Enkele random, leuke momentjes

Boekenruilhuisjes, ze bestaan echt! Hier in Limburg ben ik dat nog nergens tegengekomen denk ik (of m’n chaos-hoofd let gewoon niet goed op, ook mogelijk).

Een wesp wegknipperen van uw enkel en die helemaal dul zien worden in de lucht! Daarna vloog die (gelukkig) weg. Die wist duidelijk niet wat ’em overkwam, haha!

Al die versprekingen over meeuwen die zwaluwen worden. Ik haal die beestjes dus altijd door elkaar eh.

Die ene West-Vlaming op de pier van Oostende die van hare tak aan’t maken was over die groep jongeren met hun muziekbox. “Ma en dan zo met die lang broek’n en ‘unne muziekbox, verschrikkelijk“. Helaas krijg ik het niet op dezelfde manier neergeschreven. Maar het accent, de verwoording, de manier waarop ze de klemtonen legde… Heerlijk!

Zo’n wegwijs-dude uit Ieper bij The Last Post die mijn Limburgse enthousiaste dankuwel hoort en daarna zichzelf herhaalt in het Engels, omdat die dus echt dacht dat ik in het Engels antwoordde. Ik weet dat we het kont van de wereld zijn ma how eh.

Bellen naar Resto Milano om te reserveren ging trouwens ook niet van een leien dakje. “Op naam van Schrijvers alsjeblieft”. Die Italiaan: “Ah da’s goed, Frederiks”. “Nee sorry, ge hebt me verkeerd verstaan denk ik. Schrijvers”. “Ja, Frederiks?”. “Nee? Schrijvers! Met s-c-h en een lange ij enzo”. “Ja ok (lacht), tot straks meneer”. Eeeeeyyyyyyy, vies eieren gekregen.

Achteraf in de zaak hebben we nog gemerkt dat reserveringen bijhouden sowieso niet zijn sterkste punt was (het liep wat fout bij sommigen).

Dat scoutskindje aan The Last Post dat stoefte met al 8 dagen niet gedoucht te hebben. Stinken en lelijk zijn heeuuyy!

Een ander scoutskindje dat het volkslied begon te zingen en zong “O dierbaar België geef me spek met ei’er”! Ja, alles wordt ineens plezant als ge een uur in de regen moet wachten.

Weet ge nog toen ik vorige week zei van m’n zonnebril op te zetten met het lopen? Deze week zette ik het op m’n neus om naar het toilet te gaan.

“We zijn in Gent schat!” In Hent? In DEINZE! (reclame meubelen WEBA enzo).

Zo van die momenten als ge uw producten uit de winkel in een zak stopt en dat past allemaal tot op de centimeter perfect erin. Mijn OCD werd weer even tevreden gesteld.

M’n eigen topmuziek tijdens het rijden. Dat zal altijd genieten blijven.

Op de rommelmarkt voorbij een buggy lopen met daarin een kind met DE SCHATTIGSTE LACH VAN DE WERELD 😭😭😭

Die ontmoeting dinsdagavond in Ieper. Ik twijfelde om het hier te benoemen gezien het toch wel iets kwetsbaars is voor mij, maar jawel. Na m’n burn-out heb ik dergelijke stappen niet meer gezet. Maar deze was wel een belangrijke voor m’n zelfontplooiing, ik hou er echt wel een voldaan gevoel aan over.

Ziet dat nu zo eens perfect in die zak passen. Daar wordt ge toch gewoon zielsgelukkig van? (Oil & Vinegar trouwens)

Aanrader van de week

Ik las deze week een review van Dansende Beren over het laatste album van Manchester Orchestra: The Million Masks of God. De influencer in mij zal altijd vinden dat ge dat eens dringend moet lezen, want ook dat nieuwe album zet levens op zijn kop. En wat doen die dat toch altijd goed, albums beschrijven!

24 reacties op “Weekoverzicht W30

  1. Jammer dat jullie veel regen hebben gehad, maar ondanks dat hebben jullie er een aantal heerlijke dagen weg van gemaakt! Wel balen dat Ellen nu weer aan het werk moet. Hoewel het voor jou wel fijn is even wat tijd voor jezelf. Geniet ervan.

  2. Wat een super fijne week was het! En ondanks de regen toch heel veel leuke dingen gedaan 🙂
    Wat leuk om Gent weer eens te zien, daar vind ik het zooo mooi!

  3. HAHA maar allez, Schrijvers trekt toch totaal niet op Frederiks? :p En kroketjes ook niet op frietjes maar door die tjes kan ik het nog wel snappen. Als ik op mijn werk een telefoon binnen krijg zeg ik altijd mijn naam en ik hoor toch elke dag wel eens iemand die mij dan Helene of Helena ofzo noemt terwijl ik echt – naar mijn weten – duidelijk articuleer.
    Ook grappig dat je Gent een stadje noemt :p Hier in onze stad moeten de mondmaskers ook nog op in’t centrum denk ik.

    1. Haha Irene Helene, potato patato :p Nee, tbh vind ik het er totaal niet op lijken! Maar da’s wel vervelend ja :p Normaal verstaan ze me van de eerste keer en moet ik nooit m’n naam spellen ofzo :p Maar dat geldt dus blijkbaar enkel bij ons in Limburg haha!

  4. De tripjes klinken superleuk, ondanks het mindere weer (maar in Gent dan weer zon ;-))!
    Met de wandeling in Ieper op woensdag bedoel je wellicht de Vestingen!
    Succes aan Ellen met het opnieuw starten op het werk, en geniet van de me-time komende week!

  5. Wat ziet dit er fijn uit, zeg! Jullie tripjes klinken echt ontzettend leuk! Ook herkenbaar dat je dan elke dag even een dutje doet, haha. Dat doe ik ook graag 😉 Ik verbruik altijd al m’n energie in één keer op in al m’n enthousiasme en daarna stort ik in. Dan moet ik even slapen en na een uurtje ben ik er dan weer helemaal, haha! Ik hoop dat je weer een fijne week hebt! (:

  6. Haha wat jij hebt met kinderen in buggy’s heb ik met honden aan de leiband denk ik :p. Leuke trips, jammer van de regen aan zee, dat maakt het altijd direct veel minder. Maar ale, je hebt het toch gehad hè!

Laat een antwoord achter aan Robin Schrijvers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.