Weekoverzicht W26

Deh,

Mja, ik weet het toch niet hoor. De dingen zijn tegenwoordig vermoeiender dan iets anders. M’n huidig en zwaar pad in therapie heeft daar ook veel mee te maken, ik voel aan alles dat ik me er doorheen aan’t sleuren ben. Er waren goede dingen en minder goede dingen deze week. Maar ik blijf toch wel achter met een blergh-gevoel.

Maandag was het vooral benauwd binnen, ik had het moeilijk om me te concentreren op het werk. Hoe later op de dag, hoe moeizamer alles ging. Uiteindelijk heb ik na het werk maar de fiets genomen en wat rondgefietst in Hasselt. Tot het stadspark en terug. Daar heb ik mij ook nog gezellig even alleen neergezet met m’n iPod, en dat deed wel deugd. Het water stond trouwens ook erg hoog door de zware buien van de dagen voordien! Onderweg naar huis zelfs nog wat konijntjes tegengekomen die weer mooi bleven zitten langs het fietspad.

‘s Avonds was het dan weer tijd voor voetbal. En dat was wel een spannende avond! Spanje – Kroatië was al superspannend (met een terechte win voor Spanje) maar ik ben eigenlijk helemaal losgegaan met de match van Zwitserland tegen Frankrijk. Het was de Zwitsers ook echt gegund tegen Frankrijk. Jammer dat ze vrijdag tegen Spanje eruit vlogen na penalty’s. En @ de Fransen: karma is a bitch, nu kunnen jullie terug huis en croissants fretten. Da’s trouwens een verwijzing naar deze uitspraak op de Franse televisie.

Dinsdag euh… Nee ik weet eigenlijk niks meer van dinsdag. M’n werkagenda was toen ook leeg zie ik. En newsflash! Ik heb naar het EK gekeken.

Van woensdag herinner ik me dan weer veel stress. Ik had gepland om enkel in de voormiddag bezig te zijn met de afwerking van onze derde podcastaflevering, maar uiteindelijk ben ik de hele dag bezig geweest. We hebben in de namiddag zelfs nog wat dingen opgenomen! En in alle drukte heb ik zelfs nog een meeting vanuit de auto bijgewoond. Wel terwijl Ellen reed. Om het toch nog maar een beetje veilig te houden.

‘s Avonds heb ik vooral gezaagd bij Ellen. Gezien ik donderdag verjaarde en ik ook wist dat het donderdagavond wel eens heel laat zou kunnen worden op de personeels-BBQ vond ik het een goed idee dat ze mijn cadeautjes woensdagavond gaf. En ‘t is gelukt! Ik kreeg boeken zowaar. Boeken waarvan ik er eentje ook gevraagd had (Mens vs. Machine van Mieke de Ketelaere ~ over AI), die tweede over de kracht van kwetsbaarheid was een (erg leuke) verrassing! Ik weet wat doen als ik straks in zomerverlof zit.

Donderdag verjaarde ik dus, feest! Ik heb wel genoten van de dag. ‘s Morgens in bed kreeg ik meteen al m’n 3de (wat een topper die Ellen) cadeau! En dan hoor ik dat er nog een 4de onderweg is, de zotte doos.

Manchester Orchestra – A Million Masks Of God ❤️

Ik heb nog gewerkt nadien, maar toch een kleine note-to-self bijgehouden om voortaan verlof te nemen op zo’n dag, want dat werkt toch niet echt. Wel genoot ik van de talrijke & lieve verjaardagswensen. Op het werk hebben we ook een verjaardagskalender waarbij iedereen mails krijgt over wie er die dag verjaart. Je ziet ze dagelijks passeren, en dan is het wel eens fijn als je er zelf tussenstaat. Veel lieve berichtjes gehad van zelfs collega’s die ik nog nooit gezien heb. Eigenlijk is het echt fijn om daar te werken.

‘s Avonds had ik dan die personeels-BBQ dat georganiseerd werd vanuit de opleiding. Eerlijk gezegd ben ik niet echt close-connected met de opleiding gezien ik geen les geef, maar ik kreeg de uitnodiging binnen & dan twijfel ik niet! Eindelijk nog eens mensen zien, ik had het hard nodig. Het was fijn om eens losse babbels te hebben met iedereen. Ook veel podcast-felicitaties gehad, dat was ook wel leuk. Dan voel je toch dat de boodschap goed overkomt.

Komkommerlimonado! Ik ben zo al fan van komkommers dus dit was echt de hemel, haha!

Maar ik vond donderdagavond ergens ook wel vermoeiend. Het kostte veel energie om zo ineens een hele avond weer uber-sociaal te zijn. Ik ben tot half 11 gebleven en was helemaal gaar toen ik thuis aankwam. Ik vond het ook jammer dat Ellen niet mee kon, zij heeft me letterlijk alleen ‘s morgens en laat in de avond gezien op m’n verjaardag… Ik kan me normaal wel goed amuseren, maar er zal altijd toch dat wrang gevoel leven in mij als ik weet dat Ellen alleen thuis is.

Vrijdag kon ik nog eens trouw blijven aan m’n half werkdagje en kon ik namiddag weer eens goed de knop omdraaien. Ik uploadde onze 3de podcastaflevering nog waarna alles in het teken stond van de match van de Rode Duivels.

We hadden daarvoor tickets gekocht voor Parklife XL in Hasselt. Met 200 man de match gekeken. De sfeer, man man, wat heb ik die gemist. Bij elke baltoets en actie sloeg mijn hart een hartslag over. Ongelooflijk spannend, ongelooflijk veel sfeer. Ik ben heel hoog en hard rechtsgesprongen bij die aansluitingstreffer van Lukaku waardoor m’n bril (geen echte, zo’n versier brilletje) nog drie stoelen verder vloog. Maar ja, het heeft niet mogen zijn. Teleurgesteld zijn we naar huis gegaan. De Italianen verdienden het wel. Meer dan ons, wij hebben na onze 2de helft niet veel te zeggen vind ik.

Ge ziet me daar rechts trouwens rechtspringen. Ja, die dude met pruik en al.

Zaterdag staken we allebei nog eens goed de handen uit de mouwen om alles gepoetst te krijgen thuis, want onze ouders kwamen allebei af voor m’n verjaardag. Eens het werk gedaan was legde ik mij languit in de zetel om naar het nieuwe album van Manchester Orchestra te luisteren. En manneke lief, da’s toch ook weer een pareltje. Ik was weer helemaal van de wijs. En net zoals bij A Black Mile To The Surface vatten ze weer alles samen in het laatste nummer. Nu, The Internet. Weer eentje om een paar quotes uit te halen.

Het bezoek was trouwens wel gezellig, maar ergens ook wel vermoeiend. Ik was weer doodmoe. Wel weer leuke cadeautjes gekregen! Wat kaarten, centjes, bier (Guinness, altijd Guiness) en dan bovenstaand pareltje van Kaleo ❤.

En nu, op zondag, schrijf ik dus de blog. Ik heb er ook weer heel wat bij te lezen na deze toch weer drukke week. Namiddag gaan we nog zoeken naar tegels voor in’t nieuwe huis, maar verder staat er niet veel gepland. Misschien dat ik dan de dingen bijlees.

Ik heb eigenlijk ook weer te weinig rust genomen dit weekend, terwijl ik daar echt naar snak. Het zal vanavond wel weer even kunnen maar ik voel aan alles in m’n lichaam dat ik dringend nood heb aan het groot verlof binnenkort. De emmer is leeg. Nog twee weken doorzetten, en daarna genieten. Gelukkig staat er nog een BBQ gepland op’t werk (vanuit algemeen technisch personeel deze keer) en een drink met Smart ICT. Kijk ik wel weer naar uit.

Maar eh, nogmaals, die laatste therapie twee weken terug heeft me van m’n melk gebracht. Ik ondervind daar nog wat de gevolgen van omdat ik weer veel moeite en energie moet steken in de gewone dingen. Ik heb lang de motivatie gehad om echt hard te werken aan mezelf, maar ik voel dat dat de laatste tijd weer minder is. Vermoeiend is het, en eigenlijk ook niet zo leuk. Ook omdat ik soms streng ben voor mezelf en me wel eens durf te forceren. Om dan meteen erna terug dat gedacht te hebben: is forceren wel wat ik nu moet doen? Waardoor ik het daarna weer niet meer goed weet en achterblijf met een blergh-gevoel. Te koppig ook om de leuke dingetjes op te pakken. Te bang voor het onbekende. Het zal weer een goede babbel worden woensdag in therapie.

Enkele leuke, random momentjes

Die waren er wel, en zullen er altijd zijn!

Dus kijk hé ‘t is maandagmiddag en ik smeer mijn boterhammen en ik wil iets te drinken hebben erbij. Voor ik mijn boterhammen smeer pak ik mij een Actimel uit de frigo omdat dat soms gewoon eens lekker is bij de boterhammen. Ik heb mijn boterhammen gesmeerd, loop met het bord naar m’n bureau en denk ahja ik moet nog iets drinken. Dus ik zet mij een tas koffie. Onbewust. En eens ik die gezet heb besef ik dat ik die Actimel nog aan de kant heb gezet omdat die in de weg stond.

WAAROM BEN IK ALTIJD ZO VERSTROOID?! Ik ben zelfs mijn suikerklontje nog vergeten. Dus ik kon nog eens terug naar de keuken.

Een collega die podcast-complimenten geeft en als argument exact één van de redenen aanhaalt waarom we die podcast op de wereld zetten. Dat ze zien dat er meer zit achter sommige mensen. Ja, heerlijk vind ik het.

Dat nieuwe album van Manchester Orchestra in m’n handen hebben. Ik weet niet wat er gebeurde maar ik kreeg spontaan kleine traantjes in de ogen. ‘s Morgens in bed al moet ge denken. En toen ik het zaterdag uit de plastiek haalde weer van’t zelfde. Wat een band, wat een muziek.

Met Ellen een vragenlijst voor de Flair invullen. Ja, dat had ik nog niet gezegd I know. Ellen kreeg via Instagram een bericht dat ze ons in de Flair (online editie) wilden met onze trouwfoto’s. Het was leuk om het lijstje in te vullen, ik zag en voelde Ellen helemaal opfleuren ervan.

Een collega die me op Whatsapp stuurt en vraagt naar mijn (and I’m quoting him) “Pokémon-kaarten expertise”, voor cadeau te doen aan zijn neefjes. Een dubbelzijdig random & leuk gevoel bij deze! Vooral omdat ik hem een product had aangeraden die ik even later nog geheel toevallig voor m’n verjaardag kreeg!

Al het bier dat ik deze week gedronken heb door m’n verjaardag-aangelegenheden. Bier is leuk, bier is feest.

Die online teammeeting op donderdag. Iedereen krijgt altijd even het woord om zijn activiteiten van de voorbij periode toe te lichten. Er was er ene in het begin die mij meteen proficiat wenste met m’n verjaardag, en ineens werd dat de standaard als iemand moest beginnen met z’n verhaal, haha! Was wel leuk. Vooral omdat ze me eigenlijk allemaal al een bericht hadden gedaan in de voormiddag!

Aanrader van de week

Deze Instagram-post van onbespreekbaar:

Lees vooral de caption.

Ik moei me niet vaak in de reacties op publieke Instagram of Facebook posts, maar hier moest ik het wel even doen.

Hoe was jouw week? Kijk jij ook uit naar verlof?

11 reacties op “Weekoverzicht W26

  1. Hier ook een enorme nood aan verlof, helaas moeten we nog een paar weken doorwerken. Veel van wat je schreef is herkenbaar voor mij, zoals doodop zijn na, nochtans leuke, sociale bijeenkomsten.

  2. Leuke cadeaus precies!! Die sfeer tijdens de laatste EK-match, ik had dat ook echt gemist! Nog eens een groepsgevoel, was echt lang geleden. Ondanks het verlies was dat echt een schone avond!

  3. Klinkt alsof je ook wel nood hebt aan je verlof, als ik het zo hoor. En verlof nemen op je verjaardag (en Ellens verjaardag) en een grote aanrader!

    1. ja idd. Ik heb vaak het geluk gehad om in het weekend te verjaren. Maar ik moet zeggen dat ik het nu toch wel gevoeld heb!

      Akkoord ook om hetzelfde te doen met Ellen haar verjaardag! Dat hebben we de laatste keer ook gedaan (na initiatief van Ellen :p)

  4. Hahaha zo herkenbaar nog vier keer terug moeten lopen omdat je verstrooide hoofd de helft is vergeten! Dat gebeurd hier ook meerdere keren op een dag. Ach ja, blijven we fit zullen we maar zeggen 😉
    Die komkommerlimonade ziet er trouwens echt heel erg lekker uit! Had er nog nooit van gehoord. Hij gaat nu op mijn lijstje om te proberen, als ik ‘m ooit ergens tegenkom.
    Goed boek trouwens van Brené Brown!

Laat een antwoord achter aan Zo simpel is dan geluk Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.