Donderslag bij heldere hemel

Deh,

Ik moet effe kunnen bloggen. Tussen de matchen van het EK door, na de match, het maakt me even niet uit. Ik voel me verschrikkelijk slecht. Maar echt ellendig, ellendig op een manier dat ik al lang niet meer aan de hand heb gehad.

Zondagavond keek ik nog trots terug naar mijn moodlogging app. Drie weken gele en groene bolletjes, ik leefde precies op rozen. Maandag in de volle middag, na een gesprek met m’n psycholoog: onvoorziene mokerslag. Ik weet niet wat mij is overkomen. Ik ben thuis gekomen, ik was kapot. Ik kon niet meer, ik heb mij uit ellende in bed gelegd. Om maar mee te geven dat ik dat misschien nog veel te weinig doe, als ik er helder over nadenk (dat me dat zelfs nog lukt nu…).

Er zit nog iets fout, iets fundamenteels. Twee jaar lang ben ik aan het werken aan mezelf, vele grote stappen gezet om nu f*cking zo diep te vallen. Ik schaam me dood, ik vind het verschrikkelijk om de controle te verliezen. Ik onderga iets dat in die twee jaar opgeteld nooit zo hevig voelde. Misselijk, ellendig, frustratie, boosheid, alles tegelijkertijd.

Ik ben het beu, ik ben het grondig beu. Ik wil er vanaf, ik ben het beu om iedere keer opnieuw zo uit elkaar gescheurd te worden. En ja m’n f*cking verstand zegt van gij moet hier door. Maar nu wil ik mij ellendig voelen. Dit is niet fijn, ik weet van mezelf dat ik heel m’n leven lang vermijd om dit soort dingen te ondergaan. Ik weet dat dit een zwarte doos is die het zonlicht niet mag zien.

Ik weet het.

En ik weet het ook niet. Ik ken dit niet. Ik ben er bang van. Het roept dingen in mij op, het veroorzaakt een gedrag dat mezelf ook onbekend is. Ik weet niet wat er gebeurt. Ik vind het akelig.

Maar ik moet erdoor. Ik heb geen goesting, ik wil ervan af, ik wil er niet mee geconfronteerd worden, ik durf er niet aan toegeven, maar ik moet erdoor.

Ma pff, laat het effe uit alsjeblieft. Ik heb vooral even de goesting om zielig te doen en me de vraag te stellen: waarom. Waarom opnieuw

12 reacties op “Donderslag bij heldere hemel

  1. Werken aan jezelf is moeilijk, maar je zal er later de vruchten van plukken. Je zal jezelf dankbaar zijn als je in situaties komt waar het moeilijk is en je toch de juiste stappen zet, zonder in een negatieve spiraal te duikelen. Je doet het nu grondig en dat doe je goed, ook al is het zo rottig nu dat je je dat mss niet eens kan zien. Keep going 💪💪💪

    1. Merci, Liese. Ik zie nu al iets beter dat ik dit in een opwelling schreef… Later heb ik er idd alleen maar profijt uit 🙂 Tzal alleen nog ff lastig zijn, maar daar moeten we maar door dan..

    2. Soms is het moeilijk, om door een moeilijke periode te gaan. Maar ik denk wel dat ooit wel weer de zon in je leven doet schijnen…
      Beetje bij beetje en alles komt wel goed.

  2. Ik heb deze post helemaal gemist geloof ik! Je schreef ergens al dat je dit in een opwelling geschreven hebt en dat gevoel ken ik zo goed. Soms moet dat er even uit en dat is prima. Dan ziet alles er even heel donker uit. Maar ik geloof echt dat je het kunt, want je doet er zo hard je best voor! En niet te streng voor jezelf zijn als dit als een terugval voelt, het komt echt goed. Maar volgens mij is dat inmiddels ook al zo 🙂

    1. Ja tis wat ge zegt hoor, ik was superstreng voor mezelf toen ik dit schreef. Ellendig, misselijk, ik zag het die dag echt niet meer zitten. Ondertussen gelukkig weer beter idd, kan het alweer relativeren 🙂

      Merci voor je lieve woorden 🙂

  3. Goed dat je dit van je hebt afgeschreven! Dat helpt, wat ik al zei via DM meestal wel… Hopelijk voel je je snel wat lichter. Deze dagen mogen er ook zijn he, die donkere. Dat maakt dat je ook weer licht-dagen hebt 😉

Laat een antwoord achter aan Robin Schrijvers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.