Gelijkgestemden

Deh,

Een babbel met collega blogger Liese zette mij aan het denken. Confronteerde mij ook wel even met een mogelijk probleem binnenkort. Het vinden van gelijkgestemden, goeie vrienden, mensen waarmee ge mee verder wilt in uw leven.

Voor ik verder schrijf geef ik al even mee dat dat laatste zeker niet verkeerd geïnterpreteerd mag worden. Het gaat mij eerder om de zoektocht naar mezelf. Elke dag ontdek ik nieuwe dingen. Kwaliteiten, eigenschappen, overtuigingen van mezelf die ik voorheen niet kende of die ik onderdrukte. Stilaan komen die tot uiting waardoor ik als persoon aan het veranderen ben. Mijn omgeving gaat daardoor mee veranderen. Ik heb superveel respect, liefde en dankbaarheid voor alles en iedereen op m’n pad, dat zal altijd zo blijven. Maar ik voel dat ik evolueer en daardoor nood heb aan ook andere mensen waarmee ik die nieuwe dingen kan delen.

Het bloggen brengt op zich al heel wat teweeg. Op alle vlakken leer ik de meest fantastische mensen kennen. Mensen die mij stuk voor stuk ook echt liggen. Gelijkgestemde persoonlijkheden die ik zo één voor één, oprecht, in m’n leven zou willen hebben. Bloggen was eerst een keuze om dingen te kunnen loslaten (is het nog steeds). Maar die community had ik echt onderschat. Waardevol, ik zou het eigenlijk iedereen toewensen om zo open-minded mensen te leren kennen.

Maar ik ben bang.

De bloggerswereld is ook maar de bloggerswereld en staat denk ik niet voor niets nog apart van de “echte wereld” (en dan heb ik het nog niet over het feit dat ik nog geen enkele Limburgse blogger tussen m’n lezers heb). I’d love to meet everyone maar de realiteit is dat ik daar nooit ga vinden wat ik stiekem nodig heb.

Ik moet mij niet te veel illusies maken en beseffen dat ik straks, na het hele pandemie-gedoe, terug in de buiten ben. Die zoektocht naar gelijkgestemden zal ik ook daar moeten inzetten. Met andere woorden: weg van het thuiswerkcoconnetje, back to reality.

Ik ben bang dat ik daar niet zal vinden wat ik zou willen vinden.

Ik ben zoal niet de persoon die vanzelf op mensen afstapt om nieuwe relaties op te bouwen. En trouwens, hoe de f*ck doet ge da eigenlijk, vrienden maken? Ge zou zeggen dat dat het simpelste begrip is op de wereld, we hebben het vroeger allemaal gedaan en velen vinden dit waarschijnlijk de meest bealo vraag ter wereld. Maar ik durf ook een ballonnetje op te laten nu. Volgens mij laten we met z’n allen ons maar beïnvloeden door wat ons pad ons brengt. En de mensen die we daar tegenkomen. Maar dat we zelden eens afwijken van wat er in onze schoot geworpen wordt om op leerpad te gaan en nieuwe gelijkgestemden te vinden. Doen mensen dat? Chapeau if they do, en dan wil ik er alles over weten. Maar ik heb die indruk alvast niet.

En ja oké, waar ge ook komt, ge kunt ze toevallig eens tegenkomen. Dat heb ik nu ook wel al gemerkt op m’n werk, alles is mogelijk. En als het zo kan, mij niet gelaten hé. Da’s het gemakkelijkst en als het zo kan, ja, ideaal toch? Weg zorgen en deze tekst kan de vuilbak in. Want ja, het is het resultaat wat telt.

Maar die voldoening van de bloggerswereld, mja. Die zou ik graag ook elders terugvinden. Ik zou daar graag een meer persoonlijke grip op willen hebben. Ik weet het niet. Het is wishful thinking misschien. Maar het houdt me wel bezig. Al schrijf ik dit midden in de nacht, wanneer alles mij wel eens kan bezighouden. Morgenvroeg ben ik het misschien al vergeten. Who knows.

Is het trouwens niet eens tijd voor een bloggersbijeenkomst? Who’s in?!

26 reacties op “Gelijkgestemden

  1. Ja, helemaal mee eens dat de bloggerswereld een wereld apart is. Ik heb er ook al veel mooie mensen en dingen door mogen ervaren. En heb ook het gevoel dat de mensen die bloggen (of een groot deel ervan) wel redelijk overeen komen in eigenschappen of naar wat ze zoeken en vervuld. Dus dan krijg je inderdaad gelijkgestemden. En niets fijner dan je daaronder begeven!
    Ik denk dat gelijkgestemden in de wereld vinden vooral vraagt om doen waar jij zelf gelukkig van wordt. Dus hobby’s, sport, bijeenkomsten, lezingen, plekken waar jij heel enthousiast over bent. Dan kom je de mensen die bij je passen daar hopelijk vanzelf tegen.

    1. Ja klopt, dat is ook. Maar om de één of andere reden voelt het soms wel eens als een diepere connectie zo in de bloggerswereld. Maar dat ligt wel aan mij denk ik… Ik stel mij ook veel meer open hier.

  2. Ik begrijp zo hard wat je bedoelt! Ik blog ondertussen 6 jaar en ik durf echt te zeggen dat ik binnen de blogwereld mijn beste vriendinnen heb leren kennen, online wel te verstaan, maar na jaren van online contact heb ik er al enkele in real life ontmoet en die connecties die je dan voelt zijn zo magisch. Ik heb dus al helemaal zin in een bloggersmeeting.

    Ik ben er trouwens zeker van dat je in de ‘echte wereld’ ook wel op je pootjes terecht komt. Misschien doen zoals mij en iedereen die u begint te volgen een berichtje sturen 😉 wie weet komen daar wel de mooiste connecties uit.

    1. Haha merci! Ik stuur zelf ook al veel mensen maar ja, ik wil vaak ook niet te overwhelming zijn voor anderen :p

      Fijn wel dat ge dat zo kunt omzetten in echte relaties! Ik vrees dat dat voor mij moeilijker zou zijn. Alé het kan, maar het is vanzelfsprekend al een pak moeilijker gezien iedereen zo ver verspreid zit (en nogmaals, ik nog geen ene Limburger hier ben tegengekomen haha :p). Maar ik zou het wel fantastisch vinden om zo eens random te kunnen gaan wandelen met een blogger bv. Hélemaal fantastisch als dat ineens zo effe tussen de soep en de patatten kan :p

  3. Twee jaar geleden ben ik van Utrecht naar Antwerpen verhuisd en sindsdien doe ik wel actief moeite om nieuwe mensen te leren kennen. Niet makkelijk inderdaad om echt gelijkgestemden te leren kennen. Vaak blijft het bij oppervlakkige kennissen. Ik vind dat niet erg, ook dat vind ik waardevol voor mijn sociale netwerk in Antwerpen. Ik zou ook in zijn voor een bloggersmeeting, ik ontmoet graag nieuwe mensen.

    1. Ja inderdaad, vaak blijft het oppervlakkig. Niets mis mee inderdaad, kan ook superwaardevol zijn.

      Maar zo van die diepere connecties vind ik superinteressant. Graag leer ik mensen kennen merk ik nu om de dieperik in te duiken en ervaringen te delen. Daar leer ik zelf ook veel van!

  4. Mijn blogvriendinnen zijn me heel dierbaar.
    Een vriendschap aangaan is telkens weer je kwetsbaar opstellen, wat als de andere het niet zo ziet als jij? Maar “wat als” helpt je niet vooruit, ik ben letterlijk op sommige mensen afgestapt en na een korte babbel een koffie voorgesteld.
    Daar zijn vriendschappen uit gegroeid maar soms bleef het bij die ene keer…

  5. Ik heb de fijnste contacten met mensen die ik via mijn blog leerde kennen (waaronder uzelf, jongeman) en ik zou zelfs zeggen dat mijn online sociale leven veel uitgebreider is dan offline :p Maar voor mij werkt dat wel want ik voel mij veel meer op mijn gemak zo en heb niet echt een grote behoefte om mensen vaak face to face te zien. Dat gezegd zijnde zou ik een bloggersbijeenkomst wel serieus zien zitten! 😀
    Ik denk eigenlijk dat een vriendschap opbouwen best makkelijk gaat eenmaal je de ‘juiste’ mensen gevonden hebt.

    1. Als ge u zo meer op uw gemak voelt, ideaal eh! En ja hoor, klopt wat je zegt. Het opbouwen is ook niet echt wat ik als probleem zie. Uiteindelijk kan ik met iedereen wel overweg, vind ik wel iets gemeenschappelijks. Maar het is het vinden op zich dat me wat tegenhoudt soms. It takes courage as well.

  6. Dit is zó herkenbaar voor mij! Ik ben de laatste tijd ook veel bezig met een soort van vraagstuk in mijn hoofd waarin ik tot de conclusie kom dat mijn vriendschappen niet altijd zijn zoals ik ze zou willen. Als in: sommige van die vriendschappen zijn wat oppervlakkig en concentreren zich maar rond één gezamenlijke eigenschap of hobby, bijvoorbeeld, en dan vind ik toch niet helemaal wat ik zou willen in die vriendschap, denk ik. Wel onaardig om te zeggen, misschien, maar ik zou het heel fijn vinden om wat meer mensen te leren kennen die een beetje denken zoals ik, of voelen zoals ik. Ik denk ook dat ik dat in de bloggerswereld wat meer zou kunnen vinden.

    1. Ge slaat nagels op de kop! Exact hoe ik me erbij voel en denk 🙂 En ik denk ook dat die openheid aan de basis ligt. Zouden we dat IRL meer durven doen, zouden we nog schoon tijden tegemoet gaan!

  7. Ik had ook al die bloggersbijeenkomst geopperd, haha 😀 Hopelijk kan het snel want I’m totally down, obviously! Zolang het een beetje centraal is, want Hasselt is een beetje ver.

    En zo treffend dat je hierover schrijft, het is namelijk iets wat mij ook bezig houdt. Vooral de verloren gegane vriendschappen vind ik momenteel erg moeilijk en net dat maakt het ook moeilijk om nieuwe vriendschappen aan te gaan, if that makes sense. Ik heb er al talloze keren proberen over te schrijven, maar het lukt me voorlopig niet de juiste woorden te vinden.
    Ik vind het alvast erg herkenbaar en ge zegt precies wat ik ook wel denk!

    1. Haha iknow! We moeten daar de touwkes eens in handen nemen gewoon :p Centraal moet kunnen idd, ik kan niet van iedereen verwachten dat ze afzakken naar Limburg (al is dat jammer want ge kunt nergens beter zitten dan in Limburg :p)

      Jokes aside, ik heb het ook al eens geprobeerd maar toen slaagde ik er ook niet in. Soms komt het, soms niet 🙂 Jammer trouwens dat je je er hetzelfde bij voelt maar wel fijn om te lezen dat je hier iets aan hebt!

  8. Ik leerde mijn bff kennen via het bloggen lang geleden. Nog steeds zijn we besties, maar zien we elkaar heel weinig (afstand, geen nood aan elkaar zien, ..). Ik verdwijn, net als zij, het liefst in de onzichtbare wereld 😉 Een fijne connectie met elkaar is altijd wel leuk uiteraard 😉

    1. Sommige vriendschappen hebben ook geen nood aan het wekelijkse weerzien. M’n beste vrienden die ik van de kleuterklasjes ken heb ik nu al een jaar niet meer gezien, maar als’t binnenkort zover is zal het weer zijn alsof er niks aan de hand is 🙂

      ‘t Schoonste wat er is!

  9. Eigenlijk doet het er totaal niet toe op welke manier je mensen leert kennen. Nu is dat via het bloggen, een hele tijd lang vond ik gelijkgezinden via Couchsurfing (over heel de wereld!) en nog vroeger via de Joepie (OMG!) en de Flair (OMGx2).
    Toen ik dacht dat ik er gene meer ging vinden (van die mensen die op dezelfde golflengte zitten), ontdekte ik of nee: ondervond ik wat ik juist zocht in een vriendschap.
    Drie blogvriendinnen zijn me nu zo dierbaar.
    En oh ja: age is just a number – ook een hele belangrijke als je dacht van alleen in je eigen leeftijdscategorie te willen/moeten vissen.

    1. Ja kan ik me voorstellen! Interessant wel om uw verhaal te horen.

      Het vloeit uiteindelijk ook maar voort vanuit de manier waarop ge u openstelt denk ik. Leeftijd kan voor velen al eens een barriëre zijn door indrukken van generatiekloven ofzo.

      Maar ge merkt toch dat een blog echt veel wegneemt, en dan ziet ge ineens wat er mogelijk wordt. Ik vind het zalig alleszins!

  10. Hoihoi! Ik kom hier via Liese (net zoals heel wat anderen, denk ik!) :-).
    Ook hier heeft het bloggen mij heel fijne vriendschappen gebracht, net omdat er zo veel gelijkenissen in onze karakters zijn.
    Hier trouwens een West-Vlaamse die in Oost-Vlaanderen woont.
    Als ik me niet vergis is Sanne van Moederschip ook van Limburg. ‘t Is daar ook heel tof om te lezen!

    1. Haha, weeral iemand via Liese! En ja klopt, we delen sowieso al die passie van het schrijven he. Maar we staan allemaal ook al opener voor die diepere connecties. Superleuk!

      En haiai, WVL, OVL.. Zo ken ik er al veel :p Maar klopt ja! Moederschip heb ik zo al gevonden idd, ben al blij dat ik niet de enige ben uit Limburg (maar ik hoop dat ik er toch nog een paar mag vinden)! Maar haar blog is idd de moeite! 😀

  11. Net je blogje ontdekt én dit logje gelezen.
    Ja, de boogwereld is een aparte wereld… Met sommigen heb je een fijn contact en komt er communicatie op hang, anderen negeren je straal wanneer je moeite doet om iet op hang te brengen.

    Zelf blog ik ondertussen nu al 11 jaar en heb best wat leuke mensen (zij het dan via de pc, niet in real life helaas) leren kennen, wiens blog ik nog steeds volg 🙂

    1. Ja maar echt hé! Via het bloggen leer ik soms mensen kennen waarmee ik kan babbelen alsof ik ze al jaren ken. En damn, 11 jaar! Toch al een mooi conto 🙂 Welkom! Altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen.

Laat een antwoord achter aan Robin Schrijvers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.