Deh!
De “deh” is deze keer misschien wat vroeg. Met de titel die ik hier zet zou je al bijna denken dat we effectief een huis hebben gekocht! Nee dus, ge kent me eh. Ellen en ik zijn nog op zoek. Ik dacht eens te schrijven over het verhaal van ons appartementje, hoe we ons hier voelen en waarom we op zoek zijn naar iets nieuws.
Beginnen bij het begin
Nu wonen we in een appartement in Hasselt dat we drie jaar geleden hebben gekocht. Een ideaal plekje om ons in te settelen en eens te zien of we elkaar wel goed kunnen uitstaan. Aléja, het was sowieso wel duidelijk dat we goed op elkaar zijn afgestemd, maar je weet maar nooit natuurlijk.
Het appartement indertijd zag er eigenlijk niet uit, we hadden serieus grote renovaties uitgevoerd. Overal in het appartement steentapijt gelegd (echt een zaligheid I tell you, ge ziet niks van vuiligheid erop), de badkamer van kop tot teen gerenoveerd, nieuwe keuken, alle ramen vervangen, … . Het was veel werk, we hebben veel zelf gedaan. Ofja, Ellen hare papa heeft veel zelf gedaan. Die man eh, nie normaal! Maar goed, een half jaar lang offerden ook wij onze weekends en doordeweekse avonden op om te werken in het appartement. Als ik er zo op terugkijk sta ik te kijken van wat we hier allemaal gepresteerd hebben, we mogen daar trots op zijn. Of ik het dan erg vind om het te verkopen? Nog nie misschien! Al dat harde werk zorgt ook voor een mooie meerwaarde van dit appartement.
Drie jaar later
Drie jaar later zijn we hier nog steeds gelukkig. Lieve buren, alles wat je moet hebben ligt op wandelafstand, zeker geen te drukke buurt en we hebben er gewoon een gezellige thuis van gemaakt. Een thuis waarvan ik ondertussen ook al een héél jaar dagelijks dezelfde muren mag aanschouwen met het thuiswerken. Ge zou voor minder heel uw huis decoreren met Pokémon figuren.
Maar nu is het toch stilletjes aan goed geweest. Ons appartement is uitgerust met twee slaapkamers waarvan dus eentje dient als rommelkot. Letterlijk alles komt daar samen. Het dartbord, Ellen haar epoxy-hobby, de grote strijk, de wasdraad, papierafval, alles in iets wat dus eigenlijk een slaapkamer is. Nu goed, daar is niets mis mee hé. Maar we zijn allebei bezige bijtjes, en we merken gewoon dat we ruimte tekort komen. Dat geldt ook voor onze kinderwens (waar ik ook al uitgebreid over geschreven heb).
Maar wat mij stiekem toch een beetje stoort: Hasselt.
Ik mis mijn hometown
Hasselt is dood, hier valt niet veel te beleven. Het centrum stelt niet veel meer voor, en ik mis Genk gewoon heel erg. Ik ga zeker niet iedereen over dezelfde kam scheren want ik heb echt toffe mensen leren kennen hier, maar in het algemeen ervaar ik de Hasselaar als een erg geborgen persoon met een stevig coconnetje. Ze geven niet snel veel prijs over zichzelf. Zowat de typische Vlaming misschien? Geen idee, van Limburgers wordt nochtans gezegd dat ze tot de warmere groep van mensen behoren. Maar ik voel het hier niet, ik vind m’n draai hier niet. Elke keer opnieuw wanneer we in Genk gaan eten bij De Griek (O Geros) voel ik warmte, voel ik me thuis (soit, dat heeft ook te maken met het feit dat ik daar 5 jaar lang een studentenjob heb gedaan en daar ook gewoon gevormd werd tot de persoon wie ik nu ben #dankbaar).
Ik voel en ervaar een vorm van openheid die hier in Hasselt niet te vinden is. In Genk kan je een café of een brasserie binnenlopen en meteen een open gesprek hebben met de uitbaters. In Genk knik je al eens vriendelijk of lach je al eens vriendelijk naar elkaar. Kom ik ook altijd wel iemand tegen die ik ken en kan ik m’n luidkeelse owwww G wa make?* uithalen. In Genk zijn Turken, Marokkanen, Italianen, Grieken, soms zelfs de meest random mensen, uw beste vrienden. Dat is hier niet, en dat mis ik precies. Ik heb al vaker gehoord dat dat iets typisch is aan Hasselt.
Nu, dat ligt ook aan mezelf. Ik ben ook weer aan het leren om mezelf meer open te stellen, ik was altijd een stil verlegen manneke dat niet vaak van zich liet horen. Toen we de verhuis naar Hasselt deden wist ik ook al dat ik Genk ging missen, maar gaf ik dat precies niet echt toe aan mezelf.
*Lesje Genks: “G” spreek je uit als een harde G. Fonetisch probeersel: ongeveer als “djie” met een zware nadruk op de j. G is als “maat”, “vriend” of “bruuuur” als je fan bent van Nick uit Big Brother!
Hoe “G” is ontstaan? Dat ik het begot niet weet.
Wa is de planning G?
Huis kopen. Huisje tuintje kiendje. Dat is het plan! Het liefst van al keren we terug naar Genk natuurlijk, maar je hebt de dingen vaak niet in de hand dus bekijken we wat mogelijk is. Zonhoven en Diepenbeek zijn ook grote kanshebbers, we proberen iets te vinden dat niet te ver van ons werk ligt. En moest het dan Genk niet worden, met een mooie tuin in Zonhoven of Diepenbeek waar ik straks met de kleine Robinho’s (ik heb veel synoniemen voor m’n kinderen later) mij kan rotamuseren zal het ook wel lukken. Voor Ellen maakt het gelukkig niet veel uit waar net. Het is nu trouwens net wel de duurdere coté van Limburg ma bon. Waar een wil is, is een weg. Dan zullen we nog maar eens de handen uit de mouwen steken.
Of we er weer zoveel werk in steken zoals met het appartement betwijfel ik. We zijn nu anderhalve week al aan het zoeken naar huizen en vinden wel wat, al zijn er vaak wel stevige verbouwingen nodig. Nu goed, we zitten o.a. dankzij de meerwaarde van het appartement in een financiële positie waarin wel wat mogelijk is dus dat komt wel goed.
De bezichtigingen
We hebben al een paar huisbezoekjes gedaan in de buurt, en dat vind ik wel leuk om te doen. We hebben al één huis bezocht waar ik echt verliefd op was, waar ik de kleine Robinho’s in de tuin zag shotten op zo’n goaltje van de Dreamland. Alleen: de renovatiekosten waren te hoog. Daar had ik het wel even moeilijk mee, en zoals ik dan ook ben bleef ik nog even koppig volhouden dat het allemaal wel goed te doen was, en we misschien iets meer op de grens moesten leven. Echter waren het mijn emoties die de strijd wonnen van m’n wiskundig brein, want het was financieel gewoon niet mogelijk.
Dagelijks is er wel een bezoek gepland, we vinden uiteindelijk wel iets. Ik maak me daar niet meteen zorgen om, want ik kan het hier gerust nog wel even volhouden. We zitten hier zeker goed, daar hebben we allebei ook hard voor gewerkt, tot in de burn-outs toe. We mogen onszelf zeker dankbaar zijn.
Hoe zit het bij jou? Volledig gesetteld in een huis of bevind jij je ook in een tussenstap met een appartement?
Haha hier ligt ook steentapijt! Da’s een zaligheid idd, ik zou dat in mijn huis later nog in kinderkamers leggen. Raar hè dat de ‘mentaliteit’ van buurten zo kan verschillen! Da’s idd precies dat verleden dat je voelt. Ik huur mijn appartement voorlopig nog (maar ik haat appartementen) maar als single is kopen tja DUUR dus voor nu vind ik het oké als tussenoplossing.
Haha ja ons appartement ligt dus helemaal vol met steentapijt :p We hebben al gezegd van als we een huis kopen waar de vloertegels ons niet aanstaan, dan komt er opnieuw steentapijt :p
En ja, snap ik heel goed! Het is verschrikkelijk duur allemaal, dit allemaal had ik zeker niet kunnen doen/betalen als ik alleen was..
Wat is een steentapijt? (Ik kan dat googelen ze maar na deze reactie ga ik dat vergeten :p)
Wij gingen direct een huis kopen (nooit echt samengewoond daarvoor), we bezochten dit huis en we dachten direct: ‘dat is’t!’. Er was (en is) nochtans ook veel werk aan maar zo beetje per beetje geraakt alles wel gedaan. Mijn vriend is echt zo iemand die dat keitof vindt en altijd van die projectjes nodig heeft. Ik mop altijd dat of ons huis nooit af gaat zijn, of het wel af gaat zijn en hij dan in een zwart gat gaat vallen omdat er niets meer aan te doen is :p
Maar ik kijk soms toch ook nog eens op de immosites, gewoon om te zien. You never know he 🙂
Wij hebben in’t begin wel wat troubles gehad met de buren maar dat is nu precies ook allemaal onder de mat geveegd gelukkig. Das echt niet tof, ruzie met de mensen die naast u wonen.
Veel succes en plezier alleszins met de zoektocht!
Haha ik zal het u eens uitleggen se, dat is dus gewoon wat je op de foto’s ziet in deze blog 😀 Maar dat is dus niets meer dan een tapijt van steentjes waar het stof fijn kan tussen kruipen (ideaal voor te stofzuigen dus!). Als ze dat komen plaatsen hebben ze ook zakken van steentjes mee, gooien ze die uit op de vloer waarna ze een soort kleverige pasta erop doen, om het daarna gelijk te trekken. Een drietal dagjes drogen erna en dan kan je erop lopen 🙂
Je hebt trouwens open en gesloten structuren, we hebben overal gesloten structuur laten plaatsen. In een gesloten structuur wordt er nog een soort vulmiddel tussen de steentjes opgevuld. Meestal wordt dat enkel aangeraden in badkamers maar we vonden het glanzende eraan wat mooier.
En ja, problemen met de buren kan idd wel vervelend zijn.. Ge komt ze elke dag ook weer tegen eh, ‘t is niet dat ge van elkaar kunt weglopen :p Wel fijn dat ge goed gesetteld zit! Alles op zijn tijd eh, u daar goed voelen is het belangrijkste natuurlijk 🙂
Leuk! Veel succes met de zoektocht. Ik hoop dat er iets moois op jullie pad zal komen. En dat steentapijt moest ik toch eens Googlen. Mijn moeder heeft iets soortgelijks op de muur. Klinkt inderdaad wel als een praktische vloer.
Idd! Een echte aanrader 🙂
En merci!
Zo die zoektocht naar iets anders kan leuk en frustrerend tegelijk zijn. Wij zochten ook al een tijdje wat groter (maar op het gemak) en uiteindelijk dan ons huis tegengekomen waar we nu in wonen. En ik blijf het zeggen: ik woon hier echt heel erg graag. 🙂 Een locatie doet er zoveel aan, vind ik! Niet alleen qua stad, maar zelfs per straat. We huurden in het begin een appartementje in een drukke passagestraat en dat vond ik echt niet leuk wonen, daar. Ik hou wel van de stad (of een rustige gemeente waar we nu in wonen :p). Veel succes met de zoektocht!
Leuk en frustrerend idd! Kzeg het, dat huis wat ik al gezien heb.. Was er ff niet goed van.
En ja idd, locatie doet veel! Ik zit op zich ook wel graag in de stad maar ja, ik zou vooral terug een leukere buurt opzoeken 🙂 Merci!
Hoe blij je ook ergens bent soms groei je ergens uit. Hadden wij ook met ons eerste flatje waar we 8 jaar hebben gewoond. Extra zuur dat het maar niet verkocht en we mega lang moesten wachten om iets nieuws te vinden/kopen. Nu uiteraard deze mooie eengezinswoning (ook met het oog op onze Noa toen) en genoeg ruimte voor alles wat we in gedachten hebben. Succes met het vinden van een nieuwe stek 🙂
Oof ja dat kan vervelend zijn! Hopelijk zal het bij ons wat vlotter gaan 🙂
Merci!